Bart van den Eeden maakte gisteren na weken afwezigheid zijn rentree bij NEC en smaakte het zoet der overwinning ( 3- 1 tegen RBC).Niettemin was de spits woedend. De Belg: „ Wat is het publiek hier negatief.”
Denken ze dat we AC Milan zijn?” Woedend was de druk fulminerende Bart van den Eede toen hij na afloop van het gewonnen degradatieduel tegen hekkensluiter RBC Roosendaal de catacomben van De Goffert betrad. Niet op zijn bepaald niet formidabel spelende medespelers, niet op de soms in het wilde weg schoppende opponenten uit West- Brabant en zelfs niet op arbiter Janssen – toevallig een landgenoot – die er een potje van maakte en van geluk mocht spreken dat het duel niet volledig uit de klauwen gierde.
Nee, de Belgische spits met de zoete Vlaamse tongval had geen goed woord over voor de Nijmeegse aanhang, die inderdaad niet terugdeinsde voor een fluitconcert meer of minder om zo de eigen ploeg op de tekortkomingen te wijzen: „ Ze hebben nog geen tien minuten achter ons gestaan.”
„ Wat willen ze nou?”, vroeg Van den Eede zich hardop af. „ RBC komt zonder echt gevaarlijk te worden – op 1- 1 en toch slagen we erin om in dezelfde minuut vlak voor rust nog met 2- 1 voor te komen. Ik zag Niedzielan goede dingen doen, Denneboom knap terugkomen van een blessure en Prent en Grot verdienstelijk invallen. Aardige dingen maar dat wordt allemaal niet gezien. Zodra er een bal van de voet springt, hoor ik alleen maar gefluit van achter het doel. Het is hier in Nijmegen alleen maar goed als je met 4- 0 wint. M’n rug op!” De Belg was de eerste om toe te geven dat NEC ( tot gisteren zeventiende op de ranglijst) een moeilijke middag had gehad tegen een zich met alle geoorloofde middelen ( en dat waren er onder de wel erg lankmoedige arbiter Janssen heel wat) verwerend RBC. „ Het zal zo zijn dat het niet denderend was” zei Van den Eede. „ Maar geknokt is er wel. Het enige dat vandaag telde was winnen van een concurrent om zo weer enigszins in het zadel te komen. Nou dat is gelukt. Met de wedstrijd van vandaag meegeteld moeten we drie keer achter elkaar winnen om ongeveer op de plek te komen waar NEC hoort. Je kunt zeggen dat het elftal niet overloopt van vertrouwen, maar met dit publiek zal dat er ook niet beter op worden. Zelf heb ik geen last van fluitconcerten. Wel zie ik jongens om me heen die zich dat aantrekken en niet in hun normale ritme komen. Dat is jammer, want als alles normaal draait is NEC gewoon een goede ploeg.” Van den Eede speelde gisteren zijn eerste volledige wedstrijd sinds hij op 20 augustus in het tweede duel tegen FC Twente voor rust was uitgevallen. Het bleek het begin van een slepende hamstringblessure. De Belg leek op de weg toen hij op 23 september zijn rentree maakte tegen Heerenveen, totdat hij een minuut voor rust opnieuw met dezelfde blessure de kleedkamer weer opzocht.
Tegen RBC – de eerste wedstrijd sinds het openingsduel tegen FC Utrecht dat trainer Cees Lok zijn geliefde aanvalslinie met Niedzielan, Denneboom en Van den Eede kon opstellen – leek een eind te zijn gekomen aan de malheur bij de Belg.
„ Ik voel me goed en heb de negentig minuten goed verteerd, terwijl ik toch zes wedstrijden heb gemist. Probleemloos eigenlijk, al voel ik nu lichtjes m’n hamstring. Maar ik verwacht niet dat dat problemen geeft. Ik mis wat wedstrijdritme.
Maar ik mag tevreden zijn, ook omdat ik de assist kon geven waaruit Grot de 3- 1 maakte.”
Het steekpassje van de Belg op de invaller was op maat en besliste zo in de 85ste minuut het duel. De Belg had zich de hele middag het vuur uit de sloffen gelopen maar miste duidelijk balgevoel. Nadat Van den Eede zijn gram had gehaald op zijn eigen publiek was de middag voor hem geschiedenis. „ Douchen, het vuil eraf en verder gaan. Er volgen nu twee levensgevaarlijke wedstrijden tegen Heracles ( vrijdag) en Sparta ( zondag 30 oktober). Op naar het linker rijtje, wat ons doel is. En als dat niet met steun van ‘ buiten’ gebeurt, doen we het ‘ van binnen’ wel.”
Bron: De Gelderlander