‘Ik voel alleen rancune tegenover mijzelf’

Hij zal voor altijd in Nijmegen blijven voortleven als ‘de man die NEC Europa inschoot’. Maar aan die wetenschap heeft Jarda Simr (25) momenteel geen boodschap. Ook vandaag tegen PSV is hij weer bankzitter. “De toekomst is mijn motivatie.”


De donderdagse ochtendtraining loopt op z’n eind als Jarda Simr een zijde van hem toont die NEC de voorbije seizoenen nauwelijks (of beter gezegd: te weinig) heeft gezien. De middenvelder haalt José Valencia stevig onderuit waarna de twee – zichtbaar geërgerd – elkaar een duw geven. Een geïrriteerde Jarda Simr die van zich afbijt. Het komt zelden voor. “Of mijn reactie te maken heeft met mijn huidige plek op de reservebank? Natuurlijk niet. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal op een training. Daar is ook niks mis mee”, zo relativeert Simr. Al is de voormalig Tsjechisch jeugdinternational de eerste om toe te geven dat hij zich in zijn voetballeven wel eens stukken beter heeft gevoeld.

“Vandaag hadden we een lekker trainingspartijtje. Maar er zijn ook dagen waarop de basisspelers het opnemen tegen de reserves en die vervolgens helemaal wegtikken. Nou, daar word je als speler echt niet vrolijk van. Misschien vinden mensen dat ik momenteel chagrijnig overkom. Maar zeg nou eerlijk: ik heb ook niet zo heel veel reden om te lachen. NEC heeft vier competitiewedstrijden gespeeld en alleen in het eerste duel mocht ik invallen. Zoiets ‘neem je mee naar huis’. Ik heb het al zo vaak gezegd: ik ben ooit naar Nederland gekomen om het te maken als profvoetballer, niet om op de reservebank te zitten. Maar laat ik één ding heel duidelijk stellen: ik heb geen rancune tegenover de trainer, of tegenover de club. Als er al sprake is van rancune, dan is die gericht tegen mijzelf en niemand anders. En die rancune kan ik volgens mij goed gebruiken om uit dit dal te komen.”

Want ook Simr beseft dat hij – zijn 85 Nijmeegse competitieduels bij elkaar opgeteld – al met al toch te weinig heeft laten zien. “Het is de voorbije seizoenen nog te wisselvallig geweest”, erkent Simr. “Dan speelde ik drie duels goed en daarna weer twee of drie minder goed.” Tel daarbij op dat ’t middenveld dit seizoen bij NEC met afstand de drukst bezette linie is, en de huidige reserverol voor Simr – wiens contract komende zomer afloopt- is verklaard.

Toch zal de Tsjech als hij na dit seizoen vermoedelijk De Goffert verlaat, in de toekomst slechts worden herinnerd door zijn goede daden. Zijn beslissende doelpunt tegen Vitesse maakte van de middenvelder in 2001 een publiekslieveling. De inglijder waarmee hij, twee jaar later, NEC Europa inschoot maakte van hem in één klap een legende. Nog altijd zijn er dagen waarop Simr door Nijmeegse supporters wordt bedankt voor ‘de mooiste dag van hun leven’. “Dat mensen mij misschien zullen herinneren als ‘de man van het Europese voetbal’ is vooral leuk voor later. Ik moet ook niet te negatief doen. Ik heb bij NEC zeker genoeg hele mooie dingen meegemaakt. Toch kan ik daar op dit moment niet van genieten. Ik ben nu vooral bezig om weer aan voetballen toe te komen”, aldus Simr voor wie De Graafschap mogelijk belangstelling heeft. De club zag hem tweemaal aan het werk in Jong NEC.

“In mijn hele carrière is het al een kwestie van ups and downs. Bij Feyenoord, in het tweede elftal, kende ik een klotenperiode. Daarna heb ik een geweldige tijd gehad bij Excelsior. Mijn eerste jaar bij NEC was goed en ook over vorig seizoen kon ik best tevreden zijn. Ik ben altijd weer ‘uit de down gekomen’. Ik heb altijd gedacht: ‘Als ik hier niet slaag, pak ik na afloop van mijn contract mijn koffers en ga terug naar Tsjechië’. Inmiddels is die mening veranderd. Ik denk nu: ‘Ik gá hier slagen. En pas als ik het gevoel heb dat het gelukt is, pak ik mijn koffers en ga tevreden terug naar Tsjechië.”

Alleen de definitie van het woord ‘hier’ is voor Simr vooralsnog onduidelijk. “‘Hier’ kan ook ergens anders in Nederland zijn, of daarbuiten. Maar die toekomst is mijn motivatie.”

Bron: De Gelderlander

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.