Grenzen en Uitersten

NEC is de laatste tijd druk bezig om te proberen de merchandise te verbeteren. Femke Geurts (commerciele zaken NEC) is druk bezig om een aantal dingen te veranderen en dat is en was ook hard nodig.

Bij de merchandise is het altijd een afweging van geld. Aan de ene kant moet je voldoen aan de vraag van supporters voor bepaalde produkten en aan de andere kant kun je er als club ook wat aan verdienen. 35 euro voor een fanshirt vinden velen te duur, maar ja het is natuurlijk wel kwaliteit en dat heeft ook zo z’n (inkoops)prijs. Helemaal goed zul je het als club nooit kunnen doen. De truc is, om je zoveel mogelijk te verplaatsen in de supporter (als je tegenwoordig trouwens nog kunt spreken van “de” supporter). Ook heel belangrijk is het om te kijken naar het soort club waar je zit. Voetbalclubs zijn bedrijven geworden, dus commerciele afdelingen van clubs denken bijna overal hetzelfde, maar “de” supporters van een club gaan daar ook wel een beetje in mee, maar vaak veel langzamer en afhankelijk van de cultuur van de club ook minder ver.
NEC is een club waar commercie een smeriger woord is dan bij veel andere clubs. Dat wil niet zeggen dat er geen commercieel ingestelde supporters bij NEC rondlopen, maar bij ons is te ver doorslaande commercie (al is het een telefonische aanbieding van een tijdschrift dat NEC-fans belt, omdat NEC de gegevens heeft doorgespeeld) niet geliefd.

Iedere NEC-fan weet dat commercie nodig is in het hedendaagse voetbal, maar er zijn grenzen en die liggen voor NEC-supporters vaak wat dichterbij dan bij andere clubs.

In die lijn moet je ook met merchandising bezig zijn. Voldoe aan de vraag, maar weet dat de grenzen bij NEC wat minder ver liggen, dan bij andere clubs. NEC komt nu met 2 ideeen, waarin ik twee uitersten zie. Het ene idee voldoet aan de vraag en komt niet eens in de buurt van die grenzen, het andere idee voldoet ook aan een bepaalde vraag, maar gaat wat mij betreft over de commerciele grenzen heen.

Laat ik met het goede beginnen: Eindelijk komt er een NEC-agenda! De formule wordt vaker gebruikt: Sponsors betalen voor een advertentie in de agenda, waardoor de kosten eruit zijn en de agenda geheel gratis uitgedeeld kan worden bij NEC-PSV op 18 september. Er komen 14 fotopagina’s van NEC in de agenda, de speeldagen staan erin, net als verjaardagen van de spelers. Een reclame meer of minder daar zal niemand over vallen. Prima idee dus en iedereen blij met een gratis agenda!

Het andere idee lijkt ook aardig. Er komt een speciale NEC-veilingsite van ricardo.nl
NEC-fans kunnen dan iets aanbieden en waar eerst een gedeelte naar Ricardo ging bij een verkoop, daar is nu de samenwerking met NEC van toepassing, waardoor ricardo de helft van haar deel geeft aan NEC, die dat weer ten gunste laat komen van de voetbalschool. Tot nu toe is er nog niks mis.

NEC is echter van plan om op die veilingsite speciale dingen aan te bieden, zoals bijvoorbeeld het shirt van Niedzielan (van Polen) of het Olympisch shirt van Barreto, ik noem maar wat. Net als bij NAC (waar het shirt van Babos 600 euro wist op te brengen) hoopt NEC financieel gezien ook flink wat wijzer te worden. En hier worden in mijn ogen de commerciele grenzen overschreden. Al is het voor de voetbalschool: Op het moment dat je speciale dingen gaat veilen en het recht van de sterkste (lees rijkste) laat gelden, dan ga je wat mij betreft te ver. Bepaalde supporters maken zo namelijk geen kans en sluit je hiermee uit, alleen omdat je zoveel mogelijk geld wil verdienen. Organiseer dan een loterij denk ik dan waar iedere seizoenkaarthouder maximaal 3 loten kan kopen en mee kan doen om verschillende leuke speciale dingen te krijgen. Dat is beter dan een dergelijke prijsopdrijverij, waardoor een groot gedeelte van de NEC-fans (met name de jongere fan) geen kans maakt op een uniek shirt. Een betere merchandising is prima, maar er zijn grenzen! (ble)

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.