NEC ligt op koers richting Europa
Lange tijd heerste er een soort Omerta in De Goffert. Het was verboden het woord ‘Europa’ in de mond te nemen. Maar met nog maar acht wedstrijden te gaan doet NEC nog steeds nadrukkelijk mee in de strijd om de UEFA Cup-plaatsen. En dat is exact wat voorzitter Hans van Delft voor aanvang van het seizoen hoopte.
Later werden zijn woorden uitgelegd als een eis tot het halen van de UEFA Cup. Trainer Johan Neeskens was ‘not amused’ met het in zijn ogen veel te hoge verwachtingspatroon. Daarom mocht er in Nijmegen niet meer over Europa gesproken worden. Maar na de (uiterst gelukkige) overwinning op degradatiekandidaat Excelsior (1-0) koerst NEC echter wel degelijk af op een plaatsje in de kokers van UEFA-secretaris Aigner.
NEC staat zesde, normaal gesproken genoeg voor een Europees ticket. Immers, achter het ongenaakbare trio PSV, Ajax en Feyenoord zijn er via de klassering in de competitie nog zeker twee, maar waarschijnlijk drie Europese plaatsen te verdelen. De nummer zes van de ranglijst mag ‘Europa in’ wanneer de bekerfinale gaat tussen twee ploegen die via de competitie al zeker zijn van deelname aan een Europees toernooi. Aangezien PSV, Ajax en Feyenoord in de halve finale van de bekerstrijd staan, is die kans vrij groot. Alleen wanneer de vierde halve finalist, FC Utrecht, doorgaat naar de finale, en niet bij de eerste vijf in de competitie eindigt, moet NEC nog een plaatsje stijgen. De Nijmegenaren haalden nog nooit Europees voetbal via de competitie. In 1983 beleefden zij een internationaal avontuur, maar dat gebeurde dankzij de (verloren) bekerfinale tegen landskampioen Ajax.
‘Europees’ NEC schaamt zich
Wie op de ranglijst kijkt, moet concluderen dat NEC serieus in de race is voor Europees voetbal. Wie gisteren de Nijmegenaren extreem zag ploeteren tegen Excelsior, beseft dat zij in deze vorm niets op dat platform te zoeken hebben. NEC won met 1-0. En daar was werkelijk alles mee gezegd.
Het is een zeldzaamheid in de voetballerij: een winnende coach die woest is over het vertoonde spel van zijn ploeg. Johan Neeskens nam gistermiddag zelfs het woord ‘schaamte’ in de mond toen hij de late zege op het krachteloze Excelsior analyseerde. NEC won met 1-0, staat zesde – in deze fase van het seizoen de hoogste notering sinds 27 jaar – maar voor optimisme was in De Goffert even geen ruimte.
“We hebben de voorbije periode bij supporters behoorlijk wat goodwill gekweekt, maar op deze manier verspelen we dat volledig”, brieste Neeskens. “Mensen komen naar ons stadion met enige verwachtingen, logisch, maar dan krijgen ze dít voorgeschoteld. Op de manier zoals wij in de eerste helft voor de dag kwamen, kunnen we zelfs verliezen van hoofdklasse-amateurs. Ik ga het de spelers morgen (vandaag, red) vragen: ‘wat willen jullie nou?’ Op deze wijze doorgaan en twaalfde worden, of weer zo geconcentreerd en fel spelen als laatst tegen PSV en Feyenoord en zo lang mogelijk bovenin meedoen?’ Zij mogen het zeggen.”
De woede van De Nees was gerechtvaardigd. Zelden werd het NEC-publiek dit seizoen chronischer teleurgesteld dan gistermiddag. Met het inbrengen van Dennis de Nooijer voor de onthutsend zwakke Patrick Ax viel er na 56 minuten aanzienlijk meer rust en lijn in het Nijmeegse spel te ontdekken. Toch bleef het behelpen voor de tienduizend die hun matte favorieten in de rust op een fiks fluitconcert trakteerden.
Dat de NEC-fans toch nog onverwacht opgetogen De Goffert konden verlaten, was te danken aan een andere invaller. Zico Tumba, die man die al ruim een jaar mag uitzien naar een andere werkgever, scoorde een doelpunt dat eigenlijk veel te mooi was voor de wedstrijd. Frank Demouge knokte zich in de 82ste minuut voorbij Patrick Mtiliga. Zijn voorzet bereikte Tumba die met een even acrobatische als fabelachtige omhaal alweer de vijftiende Excelsior-nederlaag forceerde.
Als vandaag de schaamte over de wanprestatie tegen Excelsior is weggezakt, doen de NEC’ers er verstandig aan te beseffen welke unieke kans zich langzaamaan begint voor te doen. Met nog acht wedstrijden op de rol lonkt een UEFA Cup-ticket. En dat is in Nijmegen nog nimmer vertoond.
Het zou doodzonde zijn als de NEC’ers uitgerekend in de laatste fase van het seizoen niet meer de strijd en beleving op kunnen brengen die nu eenmaal noodzakelijk is om de onmiskenbare kwaliteit van de ploeg boven te laten drijven. Een gedreven NEC is in de strijd voor Europees voetbal zeker niet kansloos. Ondanks het erbarmelijke wedstrijdpeil gaf de Nijmeegse defensie ook gistermiddag voor de zoveelste keer dit seizoen nauwelijks kansen weg. De ploeg hield zelfs voor de dertiende maal ‘de nul’. Ook de terugkeer van spits Dennis de Nooijer stemt hoopvol.
Als Johan Neeskens – gewapend met een alleszins acceptabel wedstrijdrooster – er deze week ook nog in slaagt zijn pupillen te overtuigen van de waarde van een Europees ticket dan gaat de club een sidderend slot tegemoet. Zoniet, dan is ’n zeldzame kans voor Nijmegen verkeken.
Verguisde spits beloont eigen engelengeduld
NEC was Zico Tumba eigenlijk liever kwijt dan rijk. Hij mag al ruim een jaar vertrekken. Toch is de Congolees nog steeds NEC’er. De laatste weken mag hij zelfs weer spelen, ook gisteren tegen Excelsior. En pardoes werd de eerder verguisde Tumba matchwinner: 1-0.
Met een flinke grimas op zijn gelaat loopt Zico Tumba een ererondje door De Goffert. De tevredenheid bij de Congolees is verklaarbaar. De spits die mag verdwijnen uit Nijmegen is plotseling de gevierde man. Het kan verkeren. Dankzij een wonderschone treffer van Zico Tumba pakt NEC tegen Excelsior drie belangrijke punten in de nog immer aanhoudende strijd om een UEFA Cup-ticket.
Uit honderden kelen klinkt in het Goffertstadion zijn naam. Tijdens zijn ereronde ontdoet Zico Tumba zich opnieuw van zijn voetbalshirt, op die manier vierde hij ook het winnende doelpunt. De tekst op z’n witte hemd laat weinig te raden over. Tumba is god dankbaar voor de benodigde kracht om uit het diepe dal te klimmen. ‘I love god’ staat op het katoenen shirt geschreven. “En je ziet het, hij heeft me geholpen”, grijnst Tumba.
Het is een turbulent voetbaljaar voor de aanvaller die in de zomer van 2001 overkwam van De Graafschap. Bij de Doetinchemmers was de bonkige speler er nooit in geslaagd het predikaat ‘afmaker’ te verwerven. En ook in Nijmegen bleek de spits zeer moeizaam tot scoren te komen. Zijn eerste NEC-jaargang sloot hij af met het schamele aantal van vier treffers. Trainer Johan Neeskens wist genoeg. Hij had keuzemogelijkheden te over in de voorhoede en dus kreeg Zico Tumba te horen dat het voor alle partijen beter is wanneer hij een andere werkgever weet te vinden. Die zoektocht liep en loopt niettemin uiterst moeizaam. Zelfs het onbeduidende Shan Yang Footbal Club uit China laat de speler momenteel verkommeren. De Chinezen zijn uiterst tevreden over Tumba’s stageperiode begin februari, maar laten vervolgens niets meer van zich horen.
“Het maakt me niet meer uit”, zegt Tumba in de Goffertcatacomben. “Ik weet niet of ik sowieso nog iets van ze zal horen, ik zie wel wat er gebeurt. Het is misschien ook wel beter, nu die longziekte SARS daar zo heerst.”
Tumba lacht relativerend om zijn eigen tegenslagen. Hoe frustrerend het seizoen tot aan de wedstrijd tegen Excelsior ook verliep en hoe onbeschaafd het is dat een club drie maanden niets van zich laat horen, de 25-jarige spits heeft er mee leren leven. “Ach, dat is voetbal. Ik zie wel wat er met me gaat gebeuren, je moet jezelf er vooral niet te druk over maken. Dat heeft geen zin. Wanneer ik een kans krijg, probeer ik m’n best te doen. Meer kan ik ook niet doen.”
Maar lange tijd was zelfs die gewenste kans dit seizoen niet weggelegd voor Tumba. Toch bleef de aanvaller geduld hebben. Hij forceerde geen vertrek en bleef zich als een keurig professional gedragen. Tot aan de uitwedstrijd tegen PSV van vier weken geleden, mocht de Congolees in 23 wedstrijden slechts één keer in de basis starten. Bij afwezigheid van de andere aanvallers en doordat Hristov in diskrediet is geraakt, mocht Tumba het in Eindhoven zowaar weer eens proberen. En prompt hoorde hij de twee duels erna ook bij de eerste elf.
“Dat was heel prettig”, kijkt Tumba terug. “Wij hebben veel spitsen, dat zorgt voor een pittige concurrentiestrijd. Ik wil natuurlijk altijd spelen, al is het maar één minuutje. De club is veel belangrijker dan ik ben. Maar het is fantastisch wanneer je d’r weer bij hoort. En nu scoor ik ook nog, dat is heel erg lekker.”
De treffer op zich was ook lekker. In vergelijking met de rest van het duel, zelfs bijzonder fraai. Frank Demouge gaf de bal van de rechterflank voor, waarna Tumba niet aarzelde en prachtig met een omhaal doelman Varkevisser verschalkte.
“Ik zag de bal komen en dacht ‘waarom niet’. Gelukkig vloog hij er perfect in, de kans is even groot dat je de bal hoog in de tribunes schiet. Maar je moet het gewoon proberen”, beschrijft Tumba zijn tweede seizoenstreffer.
Of de 25-jarige Congolees nu zijn plaatsje voor volgende week met het doelpunt zeker heeft gesteld, acht hij een veel te voorbarige vraag. “Dat zien we wel, de trainer bepaalt. Ik hoop alleen maar dat ik speel. Vooralsnog is het belangrijk dat we hebben gewonnen, nu kunnen we nog steeds naar boven kijken.”
Zico Tumba praat alsof de Nijmeegse club nooit aan zijn kwaliteiten heeft getwijfeld, als was hij het hele seizoen een vaste waarde. De Congolees praat liever niet over de periode van uitzichtloosheid, want hij wil zich namelijk niet nogmaals afgeschreven voelen. “Momenteel ben ik vooral blij. Blij dat ik mocht scoren en blij met de punten. Want daar is het uiteindelijk toch allemaal om te doen.
Dennis de Nooijer heeft geen pijn meer
Dennis de Nooijer is volledig hersteld van zijn buikblessure. De NEC-aanvaller heeft gisteren in de thuiswedstrijd tegen Excelsior zonder enige pijn kunnen voetballen.
De 34-jarige spits werd in januari geopereerd om de buikwand te verstevigen. Na een vrij vlotte revalidatie vierde De Nooijer twee weken geleden in de uitwedstrijd tegen Roda JC zijn rentree. Gisteren maakte hij voor het eerst sinds drieenhalve maand zijn opwachting voor het Nijmeegse thuispubliek.
“In de tien minuten die ik tegen Roda speelde, had ik nog wel wat last. Nu ging het prima. Ik ben helemaal fit en kan volledig gaan. In principe ben ik redelijk snel hersteld”, aldus de aanvaller.
De Nooijer viel gisteren tegen de Rotterdammers na 57 minuten in voor de teleurstellend spelende Patrick Ax.
“Ik heb het idee dat het vrij goed met me ging. Ik was toch best balvast en dat hadden we op dat moment nodig. De eerste helft was ronduit zwak, gewoon slecht. De tweede helft wilden we de boel openbreken, maar dat moet dan natuurlijk wel lukken. Doordat we voorin de bal beter bij ons hielden, kregen we toch wat meer kansjes.”
Ook de spits zelf kreeg, op aangeven van Zico Tumba, een opgelegde mogelijkheid, maar een graspolletje speelde De Nooijer parten. “Dat is balen, maar desondanks houd ik een aardig gevoel over aan mijn invalbeurt. Mijn conditie is goed. Ik denk dat ik een stap in de goede richting heb gezet. Hopelijk mag ik volgende week beginnen, want ik voel dat ik er klaar voor ben.”
Tumba knalt zwak NEC langs Excelsior
Wie op de ranglijst kijkt, moet concluderen dat NEC serieus in de race is voor Europees voetbal. Wie gisteren de Nijmegenaren zag ploeteren tegen Excelsior, beseft dat zij in deze vorm niets op dat platform te zoeken hebben. NEC won met 1-0. En daar was werkelijk alles mee gezegd.
“We hebben de voorbije periode bij supporters behoorlijk wat goodwill gekweekt, maar op deze manier verspelen we dat volledig”, brieste NEC-trainer JohanNeeskens. “Mensen komen naar ons stadion met enige verwachtingen, logisch, maar dan krijgen ze dít voorgeschoteld. Op de manier zoals wij in de eerste helft voor de dag kwamen, kunnen we zelfs verliezen van hoofdklasse-amateurs.”
De woede van De Nees was gerechtvaardigd. Zelden werd het NEC-publiek dit seizoen chronischer teleurgesteld dan gistermiddag. Met het inbrengen van Dennis de Nooijer voor de onthutsend zwakke Patrick Ax viel er na 56 minuten aanzienlijk meer rust en lijn in het Nijmeegse spel te ontdekken.
Toch bleef het behelpen voor de tienduizend die hun favorieten in de rust op een striemend fluitconcert trakteerden.
Dat de NEC-fans toch nog onverwacht opgetogen De Goffert konden verlaten, was te danken aan een andere invaller. Zico Tumba, die man die al ruim een jaar mag uitzien naar een andere werkgever, scoorde een doelpunt dat eigenlijk veel te mooi was voor de wedstrijd. Frank Demouge knokte zich in de 82ste minuut voorbij Patrick Mtiliga. Zijn voorzet bereikte Tumba. De voormalige speler van De Graafschap forceerde met een even acrobatische als fabelachtige omhaal alweer de vijftiende nederlaag van Excelsior.
Bron: De Gelderlander