?Nijmegen is goed voor mij?
Jarda Simr heet hij. Dat spreek je uit als Schiemer. Tjech, 22 jaar, rechtsbenig, middenvelder, doelgericht, prachtig schot, vorig jaar topscorer bij Excelsior, gretig, druk doende te bewijzen dat hij het niveau aankan, maar ook bescheiden. Een natuurmens, die het in Nijmegen uitstekend naar zijn zin heeft. Beter dan in de grote stad Rotterdam. ?Ik hou meer van bomen dan van beton.?
Zijn voetbalcarriere begon op vijfjarige leeftijd bij Victoria Plzen. Op zijn zestiende vertrok hij met het nationale jeugdelftal naar de WK in België en daar werd hij gescout door Feyenoord. Hij kende de club. Niet zo goed als Ajax en PSV, want daar speelden toen Romario en Ronaldo. Maar het Nederlandse voetbal had in Tjechië een goede naam. Zijn vader kende de beroemde lichting uit ’74 en ’78. Hij vertrok naar Rotterdam.
Overgang
“De overgang was heel moeilijk. Ik liet iedereen achter mijn familie, mijn vrienden, ik sprak geen Nederlands, was jong, kende niemand. Samen met mijn vriend Jarda Paciorek heb ik me erdoorheen geslagen.”Twee seizoenen geleden werd hij uitgeleend aan Excelsior “Gelukkig. Ik kwam niet echt verder dan het tweede van Feyenoord en ik wilde voetballen. Iedereen laten zien wat ik in mijn mars had, me in de picture spelen. Dat is in die twee jaar gelukt. Daarom zit ik nu bij NEC.”
Er meldden zich meerdere ploegen met belangstelling voor Simr, maar hij koos voor NEC. Om meerdere redenen. “Om Neeskens. Ik had de verhalen van mijn vader gehoord. Bovendien was hij assistent-bondscoach geweest dus van hem kon ik iets leren. Ik ben naar Nijmegen gekomen, heb het stadion gezien, de stad bekeken en dat beviel meteen goed. Nijmegen lijkt wel een beetje op mijn geboortestad Plzen, alleen is Plzen groter. Nijmegen is omringd door natuur, door plassen, rivieren en bossen. Vindt mijn vriendin Monica ook leuk, lekker wandelen met de hond. Dus was de beslissing eigenlijk snel genomen en ik heb er nog geen moment spijt van gehad.” Jarda en Monica wonen nu nog in Plasmolen, maar verhuizen binnenkort naar Wijchen.
Wennen
De kennismaking met collega’s verliep heel soepel. Simr is onder de indruk van de groep. “Ze steunen mij vanaf het begin, met alle zaken, zoals de verhuizing, maar eigenlijk met alle dagelijkse zaken. Voetballend heb ik mijn draai nog niet zo goed gevonden. Het gaat nog niet zoals ik wil, het kan en moet veel beter. Ik denk dat het een kwestie van wennen is. Maar dat komt goed. De trainer heeft me verteld dat hij vertrouwen in me heeft en dat vertrouwen wil ik niet beschamen.” Jarda heeft natuurlijk ook te maken met de overgang van de eerste naar eredivisie. “Het spel gaat sneller, de handelingssnelheid ligt hoger en ik speel nu op een andere plaats in een ander systeem. Bij Excelsior stond ik centraal op het middenveld. Ik had veel bal contacten, kwam regelmatig in scoringspositie. Nu speel ik op rechtshalf. Bij Excelsior speelden we 4-3-3, hier 4-4-2. Dat ik me moet aanpassen maakt me niets uit. Ik leer snel.” Over zijn specifieke kwaliteiten wil hij niet praten. “Ik vind het niet prettig om over mijn kwaliteiten als voetballer te praten. Dat moeten anderen maar doen.”
Doelstelling
Jarda heeft zich ten doel gesteld eerst een volwaardige basisspeler te worden bij NEC “Daarna wil ik me ontwikkelen tot een belangrijke en bepalende speler. De basisplaats is in eerste instantie het belangrijkste. Als dat me lukt denk ik elk seizoen toch wel een keer of acht te scoren, misschien wel tien. Hoe? Schoten uit de tweede lijn en vrije trappen, Geen strafschoppen, want die heb ik vorig jaar een gemist. Tegen Top Oss. Gewoon slecht ingeschoten,” De concurrentie voor een basisplaats is hard. Veel gretige jonge spelers vechten voor een basisplaats. “Dat was bij Excelsior ook zo. Daar was ons team nog jonger. Het gaat om de goede mix tussen ervaring en jeugdig enthousiasme.”
Jarda heeft het dus goed naar zijn zin bij NEC. Zeker nu zijn vriendin Monica vorig jaar uit Tjechië is overgekomen, “Zij kookt heerlijke Tjechische gerechten. Beter dan de Nederlandse keuken.” Hij mist Tjechië, gaat na zijn voetbalcarrière ook zeker terug. “Maar in Nijmegen heb ik mijn draai gevonden. Ook een kwestie van de mentaliteit hier. Mensen zijn gewoon aardig en daar voel ik me goed bij.”
Verschenen in NEC MAGAZINE, september 2001