Keeper Dennis Gentenaar was afgelopen jaar de enige echte Nijmegenaar in de NEC-selectie. Komend seizoen komt daar verandering in, als een jong, volbloegs Nijmeegs talent de spelersgroep versterkt. Zijn naam: Frank Demouge (18). ‘Vorig jaar reisde ik als supporters nog mee naar uitwedstrijden van NEC, nu hoor ik bij de selectie… Vreemd Hè’, aldus de verwonderde aanvaller.
Of hij even technisch directeur Leen Looyen wilde bellen. Deze mededeling van zijn jeugdtrainer Wim Teunissen bracht het leven van Frank Demouge een paar maanden geleden even aan het wankelen. ‘Looyen vertelde dat ze me een contract wilden aanbieden’, zegt de blonde spits. ‘Natuurlijk hoop je daarop, maar ik had het echt nog niet verwacht.’ Het driejarige contract bleek niet het enige mooie nieuws. Demouge: ‘Hij vertelde me ook dat ik zou worden toegevoegd aan de selectie. Ik mag iedere dag meetrainen met de groep en ga mijn wedstrijden in principe spelen in het tweede. We hebben hier volgend jaar vier spitsen voor twee plaatsen. Aan spelen in het eerste denk ik nu nog niet. Ik wil me eerst aanpassen aan het niveau en ervoor zorgen dat de andere spelers me accepteren.’
Sinds zijn vertrek bij de Nijmeegse amateurclub Trekvogels, acht jaar geleden, verblijft Demouge vijf tot zes keer per week in en rond stadion De Goffert. Supporter van NEC is hij al langer. ‘Mijn hele familie is NEC-fan. Ze gaan ook bijna altijd kijken. Mijn broer hoort bij de fanatieke supporters. Hij gaat ook altijd mee naar uitwedstrijden. Vorig seizoen reisde ik zelf nog wel eens mee naar uitduels en nu zit ik bij de selectie, vreemd hè.
‘Zijn woorden klinken aandoenlijk. De boomlange, kersverse prof beschouwt het allemaal als een droom. Ik vind het fantastisch dat ik me de komende drie jaar helemaal op voetbal kan richten. Ik ben vorig jaar begonnen met de opleiding toerisme en recreatie, maar school is nu even niet belangrijk meer. Ik probeer we! iets te regelen met school, want ik wil graag iets naast het voetballen doen. Maar als ik over drie jaar niet ben doorgebroken, kan ik me altijd nog volledig op een studie richten.’ De schoolbanken verdwijnen voorlopig uit zijn gedachten, het leven van het talent draait de komende drie jaar letterlijk en figuurlijk om de bal.
‘Ik zou eigenlijk deze zomer met vrienden op vakantie gaan naar Mallorca’, lacht Demouqe.’Dat heb ik geannulleerd, omdat de trainingen dan al begonnen zijn. Echt vakantie heb ik dan ook niet. Van de fysiotherapeut heb ik een schema gekregen, zodat ik voor mezelf kan trainen in de vrije weken. Als ik dat niet doe, ben ik bang dat de achterstand straks te groot is. Dat kan ik niet gebruiken, het wordt immers al zwaar genoeg. Door extra te trainen is de kans dat ik een goede beurt maak in ieder geval stukken groter. Ik kijk er echt enorm naar uit. Van de selectie ken ik alleen Jeffrey Leiwakabessy, de rest alleen van gezicht. Ze zullen wel een paar geintjes met me uithalen, maar dat hoort er ook bij als je nieuw bent.’
Het hoogtepunt
‘Naast mijn debuut bij de selectie komend seizoen zijn er twee andere dingen die ik als hoogtepunt zie. Ten eerste mijn overgang naar NEC toen ik tien jaar oud was, echt verassend. Ik speelde een hele slechte testwedstrijd, maar mocht toch komen. Een tweede hoogtepunt is het kampioenschap met de A1 afgelopen seizoen. Het is straks voor het eerst dat de A1 op het hoogste jeugdniveau gaat spelen.
Bron: Vi for kids, zomer 2001