Nijmeegse band geïnspireerd door NEC
Dat muziek en voetbal in de Goffert vaak hand in hand gaan wordt wekelijks bewezen. Trompettergeschal wordt aan het begin van de wedstrijd gevolgd door The Eye Of TheTiger, terwijl spelers het publiek toezwaaien. “Welkom in het Goffertstadion, dit is N-E-C” knalt het uit de speakers. Een formule die altijd werkt.
Echter niet alleen deuntjes, toeters en bellen sieren diverse stadions op, wedstrijden worden steevast bezocht door diverse bekende en minder bekende muzikanten. Zo is Elton John onlosmakelijk verbonden met FC Wattford, zit Julio Iglesias op de tribunes van Barcelona en is Mick Jagger niet bij het Engels elftal weg te denken. En ons eigen NEC?
Al sinds enige jaren bezoeken enkele muzikanten van de band The Gathering de Goffert om vurig hun NEC aan te moedigen. “The Gathering?”, hoor ik u denken. The Gathering behoeft eigenlijk geen introductie. Vaste bezoekers van pop- en rockfestivals als Pinkpop, Dynamo en Lowlands zullen deze band de revue hebben zien passeren met hun ‘rocky’ en ‘triphop’- achtige nummers. De band maakte halverwege de jaren negentig furore met topplaten als Mandylion en Nighttimebirds en scoorde zelfs een grote hit in Nederland met Strange Machines. Cd’s gaan als zoete broodjes in binnen en buitenland over de toonbank. Drummer Hans Rutten legt uit dat de band weinig aandacht krijgt van de diverse Nederlandse media en dat daarom de bekendheid van The Gathering nogal te wensen overlaat. “Binnen en buiten Europa spelen we voor volle zalen en in sommige landen is The Gathering zelfs een begrip. In Nederland kent men ons ook wel, maar als een van Nederlands best verkopende muzikale exportproducten is de herkenbaarheid nog gering.”
Hoewel muziek maken het levensdoel van de band is geworden, vinden drie van de vijf bandleden naast hun muzikale activiteiten hun ontspanning in de Goffert. “Nou, ontspanning is er eigenlijk niet bij. Daarvoor kom ik al te lang in de Goffert. Als NEC verliest kan ik er soms goed ziek van zijn”, zegt Hans Rutten. Gitarist en broer René legt uit dat hun vader een geboren en getogen Nijmegenaar is, woonachtig in de Korenbloemstraat. “Hoewel we in onze jeugdjaren verhuisd zijn naar Oss is de band met Nijmegen blijven bestaan. En dus ook met de Goffert. Ons vader nam ons aan de hand mee naar Paddock, de Hazenkamp of zelfs hoofdtribune en we zagen grote spelers als Cruijff en Van Hanegem op ‘onze’ grasmat spelen. Prachtig vonden we dat. Mijn broer Hans is door de jaren heen het meest fanatieke van ons twee geworden. Ik bekijk het wat nuchterder, maar geniet er wel van.”
Tsjechië
Sinds kort is het derde bandlid, toetsenist Frank Boeijen, door de gebroeders Rutten met het NEC-virus geïnfecteerd. Frank: “Voetbal vond ik wel aardig, maar hield me er niet zo mee bezig. Echter, nu ik sinds twee jaar in Nijmegen woon, word ik, mede door toedoen van Hans en René, steeds fanatieker Vorig jaar ben ik voor het eerst in het NEC-stadion geweest. Dat was net na de opening, de bekerwedstrïjd tegen Spakenburg. Daar heb ik een heerlijk gevoel aan overgehouden. En nu ik laatst tegen Vitesse onder die grote supportersvlag op de Hazen-kamp aan het meespringen was, werd ik echt gek. Een heerlijk maf gevoel. Volgend jaar zit ik voortaan elke wedstrijd bij NEC, tenminste als ons tourschema dat toelaat.”
Daarmee slaat hij de spijker op zijn kop. Soms is The Gathering enkele weken van huis. Hans: “We proberen continue op de hoogte te blijven. Laatst speelden we ergens in Tsjechië. Daar trokken we met ons optreden bijna alle stroom van het dorp waar we speelden weg. Maar goed, iedereen was zo’n beetje op het concert afgekomen. We moesten toch even tijdens het concert naar huis bellen hoe NEC het gemaakt had. Dat doen we wel vaker tijdens optredens. Hebben ze gewonnen dan willen we nog wel eens extra toegiften spelen. Maar als NEC verliest, dan ben ik niet altijd te genieten”. René vult aan: “Sterker nog, dan blijft er bijna niets van het drumstel over, zo ‘agressief’ is Hans dan aan het drummen, ha ha”.
NEC-shirt
Hans wil wel benadrukken dat het niet zo is dat ze voor elk concert het NEC-lied spelen. “We willen daar niet de nadruk op leggen. Maar zo nu en dan kan ik het niet laten een NEC-shirtje aan te trekken tijdens het spelen. Dan zie al die mensen kijken, van wat heeft hij nu weer aan. Soms vragen mensen na een concert wat dat rood-zwart en groen shirt betekent. Nou, dan zijn we zo weer een uur verder voordat ik uitgepraat ben. Dat is wel lachen.”
Het herinnert hem meteen ook aan de keer dat ze in Mexico City speelden. Voor de gein had onze zangeres Anneke een Mexico-shirt gekocht en aangetrokken. Ze liep daarmee het podium op en 1.500 Mexicanen werden helemaal gek. Een lawaai, onvoorstelbaar Toen kwam ik op met mijn NEC-shirt. Snapten ze niets van, maar goed, rood en groen zijn Mexicaanse kleuren, dus dat was meteen goed.”
Op de vraag of hij het shirtje nog heeft, grijpt René meteen in. “Begin er alsjeblieft niet over, want Hans is nog steeds gefrustreerd daarover” Hans struikelt met lichtelijke ergernis bijna over zijn woorden. “We waren in Milaan. Dat was ook zo’n avond dat ik in de NEC-mood was. Nu zijn Italianen helemaal voetbalgek. Heeft iemand tijdens het afbreken van alle apparatuur na het concert mijn shirtje gejat. Ik was er echt even kapot van. Ik bedoel, dat prachtige thuistenue van enkele jaren geleden, daar kom je tegenwoordig niet meer aan. Doodzonde vind ik dat. Dus als iemand in Milaan zo’n shirtje ziet wandelen, pak die man. Ben ik ze eeuwig dankbaar”
Van Eijkeren
Mooiste herinnering aan de Goffert is niet de Europacupwedstijd tegen Barcelona, begin jaren ’80. “Ik weet wel dat ik aan de radio gekluisterd zat. Waarom we geen kaartjes hadden weet ik niet, wellicht was het al uitverkocht. Veel kan ik me er ook niet van herinneren”, aldus Hans. “Mooie belevenissen zijn dan toch de promotie-degradatieduels in de nacompetitïe. De laatste keer dat NEC thuis tegen Go Ahead Eagles voetbalde was geweldig. De Goffert zat helemaal vol. Als ik daaraan terugdenk was het oude stadion prachtig. Zoveel sfeer, dat is bijna niet te beschrijven. Die wedstrijd wonnen we met 3-0 met daarbij de droomgoal van Van Eijkeren. Dat is voetbal op z’n mooist geweest in ons Nijmegen. Althans het voetbal dat ik me het beste kan herinneren”. Rene kickt nog steeds op de thuisoverwinning van PSV van afgelopen jaar “Ik kan enorm genieten wanneer een underdog wint van grote giganten. PSV kwam zogezegd even de punten ophalen. Wij hadden nog geen enkel punt. Dan is het heerlijk om te zien hoeveel vechtlust er binnen NEC bestaat. De Gier die continue voorop gaat in de strijd. Dat zie ik graag. Daarbij was het natuurlijk geweldig dat PSV in onze zwarte uitshirts moesten voetballen. Heerlijk”
Beautiful War
Om de passie voor NEC nog meer glans te geven verschijnt er op de aanstaande Cd een ode aan ‘hun’ voetbalclub. “Eigenlijk was dat niet helemaal gepland”, zegt Frank. Maar ik was zo onder de indruk van al het gezang en gefeest op de Goffertribune, ik wilde dat meteen opnemen. Vastleggen voor het nageslacht. Ik heb destijds tijdens de wedstrijd tegen MVV, afgelopen jaar mijn minidiscspeler meegenomen. Het gezang was prachtig, maar ik hoopte natuurlijk ook op een doelpunt. Ik weet nog dat het ijzig koud was die avond, terwijl mijn recorder speelde. Ik geloof dat Jack de Gier ergens halverwege de eerste helft scoorde. Terwijl iedereen op de Goffertribune elkaar om de hals vloog moest ik me koest houden om de opnames niette verprutsen. Thuis gekomen heb ik onmiddellijk alles afgespeeld. Het gejuich bij het doelpunt was absoluut het beste wat erop stond. We waren destijds bezig met het componeren van nieuwe nummers. We hadden al een machtig stuk geschreven met trage logge gitaren, begeleid met hymnisch trompettergeschal. Dat samen was al een aardige vorm van een instrumentaal strijdlied. Het inmixen van het gejuich vanuit de Goffert maakt het nummer helemaal compleet”, aldus Frank. Hans valt zijn toetsenist bij: “We hebben het nummer Beautiful War genoemd, op zijn Nederlands gezegd ‘een mooie oorlog’. Want voetbal is oorlog, volgens Rinus Michels, of niet? Alles bij elkaar geeft de muziek een mooie spanningsboog. Het is te vergelijken als NEC het veld op komt en het trompettergeschal door de Goffert klinkt. Echt kippenvel.”.
In het Cd-boekje wordt dit alles overigens niet vermeld. Hans: “Wij weten wat we met dit nummer bedoeld hebben. Daarvoor ben ik toch muzikant. Je moet de luisteraar zelf laten bepalen wat de muziek betekent. Als we erbij zouden zetten dat het NEC-gejuich is, verklap ik te veel. Vind ik eigenlijk ook helemaal niet belangrijk. Anderzijds is het natuurlijk geweldig dat straks op elke deel van onze aardbol het gejuich uit de vakken L, M, en N te horen is. Of het nu New York is, Milaan, Parijs of weet ik niet waar, NEC gaat even de wereld rond. En dat vind ik toch wel erg gaaf. Ondanks dat het maar tien seconden duurt”
Europa veroveren
Hoewel ze zelf door velen gevolgd worden en sommigen hen zelfs adoreren, hebben ze niet speciaal een voorkeur voor NEC-spelers van toen en nu. René: “Ik heb laatst René van Rijswijk ontmoet- Erg aardige gozer. Lekker over muziek gepraat. Het is jammer dat het niet goed met hem gaat. Ik hoop dat hij volgend jaar zijn oude vorm kan herpakken, want als ik het iemand gun is het Van Rijswijk wel”. Hans mijmert nog over vroeger: “Als jong kereltje stond ik op de East-side. Cees Lok was toen de grote man. Ik heb erg genoten van zijn inzet. Ook Sije Visser heb ik zien voetballen. Ik hoorde laatst van iemand dat hij onze muziek zo af en toe beluistert. Dat vind ik machtig mooi, wederzijds genot. Maar als ik toch een speler moet noemen is het Evert Radstaat. Zo houterig als wat, maar altijd scoren.”
Dat laatste hoopt The Gathering ook te doen met hun nieuwe album If Then Else: scoren. Hans: “Eén ding staat in ieder geval vast: NEC gaat Europa in. Met ons ten minste. We zullen het nummer Beautiful War naar aller waarschijnlijkheid regelmatig spelen. Maar natuurlijk hoop ik dat onze club de beker pakt, komende zondag. Dat zou helemaal geweldig zijn. Aan ons zal het in ieder geval niet liggen. Gedrieën gaan we naar Kuip. En daarna weer op tour met de band. Europa veroveren. Hopelijk net als NEC.”
De nieuwe Cd van The Gathering If Then Else is vanaf juli verkrijgbaar in de bekende platenzaken van Nederland
Door: Bram Verweij, verschenen in De Goffert Kreet , juni 2000