Halverwege de competitie heeft NEC al een fors aantal teleurstellingen te verwerken gekregen. Het grote publiek blijft weg uit de Goffert, het vertoonde spel is uiterst wisselvallig en de lage klassering op de ranglijst valt bitter tegen.
Niet dat de Nijmegenaren op een extreem hoge positie in het klassement hadden gerekend, maar de plaats ónder de rode streep past zeker niet in het verwachtingspatroon van trainer Sandor Popovics en zijn manschappen.
De oefenmeester van NEC had gehoopt dat zijn ploeg halverwege de competitie twaalf punten zou hebben behaald. En zelfs deze berekening is niet uitgekomen. Na het ontluisterende verlies op eigen terrein tegen FC Twente (0-2) teert NEC op elf punten en blijft het uitgangspunt voor het begin van de tweede competitiehelft uiterst penibel. Deze tweede competitiehelft wordt door NEC het aankomende weekeinde al begonnen met de thuiswedstrijd tegen Roda JC.
Opvallend
Opvallend is dat NEC het grootste gedeelte van zijn vergaarde punten tegen hooggeplaatste ploegen heeft behaald. De duels tegen Sparta, FC Groningen en Fortuna Sittard werden vrij verrassend in Nijmeegse winst omgezet. Tegen de concurrenten, verwikkeld in de strijd om degradatie naar de eerste divisie, verspeelde de Nijmeegse ploeg nogal wat punten. FC VVV werd geklopt, maar in de recente confrontaties met SC Heracles en FC Twente kon NEC slechts een puntje peuren. In de vroege duels tegen AZ’67 (1-1), Excelsior (0-1) en MVV (1-1) kwamen de Nijmegenaren eveneens tot een minieme score.
De wedstrijd tegen FC Twente maakte eens te meer duidelijk dat NEC het spel niet kan ‘maken’. In het voetbal is het een ijzeren wet dat degradatiekandidaten op eigen terrein – met name tegen directe concurrenten – de volle winst moeten behalen. En juist aan deze verplichting kan het huidige NEC niet voldoen.
Gistermiddag werd al snel zichtbaar dat de Nijmegenaren over weinig veerkracht beschikken. Al in de vierde minuut zette FC Twente-verdediger Ulrich Wilson (via het lichaam van Mommertz) NEC op achterstand en die klap kwam de thuisclub niet meer te boven. De Nijmeegse ploeg ging in de opbouw van de goed bedoelde aanvallen bijzonder krakkemikkig te werk en was niet in staat FC Twente onder druk te zetten.
Het Twentse gezelschap van trainer Fritz Korbach overtroefde NEC op alle fronten. Ongetwijfeld gesteund door de snelle treffer combineerden de Twentenaren fris en nauwkeurig, waarbij de nieuwe Finse aanwinst Mika Lipponen een lastige jongen voor de onzekere Nijmeegse defensie bleek. NEC was in de openingsfase niettemin dicht bij doelpunt toen FC Twente-verdediger Martin Koopman éen voorzet van Frans Janssen bijna in eigen doel schoot.
Solide
Voor de rest maakte de verdediging van de Twentenaren een vrij solide indruk. Patrick Bosch hield Danny Hoekman in bedwang en Ulrich Wilson had geen kind aan Henk Grim. Anton Janssen kwam geheel niet in de wedstrijd en de opbouwende kwaliteiten van Sije Visser waren te gering om het FC Twente echt lastig te maken. De Twentse centrumverdediger Fred Rutten kon moeiteloos inschuiven om de hardwerkende Dick Schoenaker bij de opbouw te assisteren.
In de 23ste minuut van de eerste helft keek NEC tegen een 0-2 achterstand aan. Een voorzet van Theo ten Caat werd door de Nijmeegse doelman Wilfried Brookhuis losgelaten en Evert Bleuming kon simpel scoren. De geblesseerd geraakte Wim van Zinnen maakte plaats voor John Vievermans en kort voor de pauze kreeg het stuurloze NEC zo waar twee kansen. Henk Grim schoot hoog over en Frans Janssen rakelings naast.
Het tweede bedrijf leverde hetzelfde spelbeeld op als het eerste. NEC beet zich met weinig overleg stuk op het goed verdedigende FC Twente, dat via uitvallen gevaarlijk bleef. Met graagte had NEC het counterspelletje van de bezoekers willen spelen, maar daar leende de tussenstand van de partij zich uiteraard niet voor.
Sandor Popovics stuurde Eric van Rossum naar voren en gaf ook uitblinker Ronnie de Groot offensievere taken. De van de linkerkant goed getrokken voorzetten van De Groot zorgden voor weinig gevaar, want de uitstekend timende Martin Koopman was in de lucht heer en meester. Henk Grim en de meeopgekomen Sije Visser schoten van afstand, maar Marcel Fleer bleek niet te kloppen.
Fantasieloos
Nadat Anton Janssen zijn plaats had moeten afstaan aan Percey Guerin oriënteerde NEC zich nog meer naar voren. De Nijmegenaren waren al eerder in de tweede helft door het oog van de naald gekropen na acties van Theo ten Caat (kruising) en Andrè Paus (in de rebound tegen de paal).
Van een Nijmeegs offensief was geen sprake. FC Twente had geen enkele moeite met het ontregelen van de ‘wanhoopspogingen’ van NEC, dat fantasieloos en zonder overtuiging het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Bannet leek af te wachten. Slechts Frans Janssen was met een kopbal gevaarlijk, maar – zoals alle doelpogingen van NEC – ook deze actie miste de juiste richting.
