NEC zal de laatste vier competitiewedstrijden nog alles moeten geven om afdaling naar de eerste divisie te voorkomen.
De Nijmegenaren zullen zich moeten richten op Willem II, dat met slechts een punt meer dan het trio NEC, NAC en FC Twente boven de streep staat. “Vergeet niet dat we nog drie thuiswedstrijden voor de boeg hebben”, merkt NEC trainer Pim van Meent op.
De eerstkomende duels tegen FC Groningen en FC Twente in de Goffert zijn van doorslaggevende betekenis voor al dan niet degraderen. Er zal door NEC gewonnen moeten worden, nu de concurrentie heviger dan ooit punten sprokkelt. Terwijl Europees in het verschiet ligt na de misstap van Feyenoord bij Fortuna Sittard en het doorstomen van de vrijwel zekere landskampioen Ajax, is volledige concentratie en resultaatvoetbal in het Nijmeegse kamp gewenst.
Slopend
Zaterdagavond liet NEC een kostbaar punt tussen de vingers doorglippen. Zowel PSV als NEC hadden drie dagen eerder slopende halve-finalewedstrijden in de strijd om de KNVB-beker achter de rug en dat werd pijnlijk zichtbaar. NEC kon volstaan met professioneel verdedigen en PSV leverde pover veldspel af dat gecompenseerd moest worden met lange halen naar de Eindhovens luchtmacht Ernie Brandts en Rob Landsbergen.
Arme troef dus omdat NEC zelf in het voorste gelid niets voorstelde. Frans Jansen begon pas in de tweede helft met voetballen en John Vievermans kwam evenals Henk Grim kracht en scherpte te kort na het zware bekergevecht met Haarlem.
Rolletjes
Achterin liep het eigenlijk op rolletjes. Harrie Schellekens kreeg weinig te doen. NEC bleef met gemakt overeind, mede door het weer uitstekende schoffelwerk van Wim van Zinnen. Hallvar Thoresen lag aan de ketting bij Toon Willemse, Piet Wijnberg had Wildschut in zijn zak en Jurrie Koolhof kwam niet langs Peter Selbach. Bovendien kon de teruggekeerde Sije Visser nog altijd tijdig assistentie verlenen mocht het werkelijk gevaarlijk worden.
Toch luidde Visser het onverwachte verlies van NEC in. Tot tien minuten voor het eindsignaal lag de weinig verheffende brilstand in het verschiet, maar invaller Mat van Duren deed hoogstpersoonlijk NEC alsnog de das om. Sije Visser verkeek zich op de beweeglijkheid van de balvlugge Van Duren, waardoor de jonge Eindhovenaar een vrij veld voor zich kreeg. Mulderij probeerde nog tussen beide te komen, maar op tijd gaf Van Duren de bal af aan de mee opgekomen Poortvliet. Poortvliet schoof daarop het leder uiterst beheerst in de lange hoek. De versteende Schellekens moest het antwoord schuldig blijven.
Tevreden
Dan Van Duren er vijf minuten voor tijd nog in buitenspelpositie 2-0 van maakte, was alleen nog maar leuk voor de toeschouwers, die met deze laatste indruk van een slechte wedstrijd toch nog enigzins tevreden huiswaarts keerden.
PSV-NEC was gedurende een lange periode niet om aan te zien. De thuisclub creƫerde in de eerste helft welgeteld vijf kansen, en NEC helemaal niets. Pas toen Willy van de Kerkhof na rust de arena betrad, kwam er wat leven in de Brabantse brouwerij. Brandts trefzekere kopbal werd in tweede instantie toch niet goed gekeurd door Weerink (buitenspel), en Huub Stevens bracht een loei van een kans om zeep.
Willy van de Kerkhof viel geblesseerd uit, Van Duren maakte na wat gehannis rond rugnummers toch zijn opwachting in de ’topformatie’, en na drie aardige acties rond Frans Janssen had NEC een beste kans om de score te openen. Hans Wanders brak uit, met een afspeelmogelijkheid op Grim. Wanders ging zelf door, maar knalde naast. Daarna zorgde Van Duren alsnog voor de gepaste eindstand van 2-0, NEC met een kater achterlatend.
16 april 1983
PSV-NEC 2-0
80. Poortvliet
85. Van Duren
Toeschouwers: 14.000
Arbiter: Weerink