NEC heeft zich op het onbereikbare veld van Quick Boys eenvoudig staande gehouden.
Heel Katwijk hoopte op een bekersensatie, nadat de Hollanders de semiprofs in Nijmegen op zaterdag 12 november op 0-0 hadden gehouden. Even hoopte Quick Boys in de tweede helft op een verlenging maar op tijd nam NEC telkens afstand van de goedwillende amateurs.
NEC bleef dit keer keurig op de been, met aan het hoofd uitblinkers als Dick Mulderij en Peter Selbach. Vooral de terugkeer van Selbach na een spit-periode, kwam de rust in de achterste linie ten goede. Verassend was echter het opdoemen van John Vievermans als linksback. Op de soms glibberige, dan weer harde piste kwam Vievermans behoorlijk uit de voeten.
Schoeisel
Dat gold trouwens voor de gehele NEC-ploeg; men had zich terdege voorbereid op een harde ondergrond. NEC-trainer Pim van de Meent daarover: ‘Twee dagen lang hebben de spelers bewust geëxperimenteerd met allerlei soorten schoeisel. NEC was daardoor tegen de zware, langere Boys in het voordeel. Tactisch liep het nu op rolletjes: laat Quick Boys maar komen en zorgen dat je in de counter scoort.’
Vooral in de eerste helft kwam de thuisclub er op sportpark Nieuw-Zuid niet aan te pas. Tussen de vorstwitte duinen speelde NEC de eerst viool, terwijl Quick Boys niet verder kwam dan twee scrimmages. De Nijmegenaren kregen de ene kans na de andere. Anton en Frans Janssen warmden de handen van doelman Theo Guyt veelvuldig op, terwijl Dick Jol nog zijn draai moest vinden.
Meer ruimte
Het openingsdoelpunt van Dick Mulderij, na een vrije trap van Visser, speelde NEC in de kaart. Quick Boys moest nu nog meer manschappen naar voren sturen, waardoor er ruimte ontstond voor de Gelderse voortwaartsen. De eerste goede actie van Jol leverde dan ook prompt de tweede treffer op. Weggestuurd door Mulderij zette Jol netjes voor, en Frans Janssen hoefde de bal er maar in te lopen; 0-2.
Pal voor rust botsten Selbach en Mommertz nog tegen elkaar op, wat resulteerde in de wissel Mommertz-Hubers, De Limburger: ‘Na die botsing zag ik met mijn linkeroog een tijdje helemaal niets meer. Daarom ben ik maar in de kleedkamer achtergebleven.” Hubers ging weer als linksback ballen, en Vievermans scchoof een linie op.
Aanvankelijk keek NEC in het tweede bedrijf weer de kat uit de boom. Vievermans en de gepasseerde Henk Grim hadden in de rebound herhaaldelijk moeten scoren, maar onverwacht keerde de hoop in de Katwijkse harten terug. Kees van Rooyen knalde vanaf de cornervlag ineens op doel, en Klein-Goldewijk ranselde de bal tot zijn eigen ontsteltenis in het doel: 1-2.
NEC was gewaarschuwd, en een machtlge omhaal van Grim had beter lot verdiend. Een minuut later rondde Grim een uitval via Vievermans bekwaam af, 1-3, en de strijd leek gestreden. Kort voor tijd tikte Arnold Broers toch 2-3 in, na een glijpartij van Klein-Goldewijk, Anton Janssen, in stelling gebracht door Vievermans en Grim, maakte op overtuigende wijze aan alle onzekerheid een einde 2-4.
NEC had de derde bekerronde dan toch simpel bereikt. Van de Meent was het gekissebis van voorzitter Henk Bergamin terecht al lang weer vergeten. Van de Meent: ‘Die zaak werd zwaar overtrokken.”
Morgenavond weet NEC wie de volgende tegenstander is in het nationale bekertoernooi.
Quick Boys-NEC 2-4 (0-2).
19. Dick Mulderij 0-1,
45. Frans Janssen 0-2,
60. Kees van Rooyen 1-2,
82. Henk Grim 1-3,
88. Arnold Boers 2-3,
89. Anton Janssen 2-4.
Scheldsrechter Verhoef,
Toeschouwers 3000.