Het is al sinds jaar en dag het grote pijnpunt in de selectie van NEC: de spitspositie. Iedereen weet het, maar niemand lijk er een oplossing voor te kunnen vinden. De laatste echt memorabele spits die NEC had is Björn Vleminckx, die in het seizoen 2010-2011 zelfs topscorer werd van de Eredivisie. Maar ja, dat is inmiddels alweer dertien seizoenen geleden. Het jaar daarop deelden Platje en Zeefuik twaalf competitiegoals (allebei zes), maar was het vooral middenvelder Schöne die met elf doelpunten de produktie verzorgde. In het daaropvolgende seizoen was de inbreng van Platje onvoldoende om aan te kunnen blijven haken bij de subtop, waar we ook toen op mikten. Ruud Boymans werd daarom in de winterstop gehuurd van AZ om NEC meer stootkracht voorin te verlenen. Boymans scoorde meteen de winnende tegen vitesse, maar kampte met een conditionele achterstand en liep bovendien ook al snel een achillespeesblessure op, waardoor zijn inbreng bij slechts twee basisplekken en vijf invalbeurten bleef. NEC zakte in de tweede seizoenshelft ver weg en werd uiteindelijk zelfs 15e, voornamelijk door gebrek aan stootkracht voorin. Het seizoen daarop werd trainer Alex Pastoor al na drie wedstrijden de deur gewezen en zou NEC uiteindelijk onder leiding van Anton Janssen degraderen. Toch was de spits van dat seizoen zowaar zeker niet de minste; Michael Higdon scoorde namelijk een uiterst respectabele 14 goals. Het bleek echter niet genoeg om NEC te redden van de afgrond.

Lees meer

We zijn weer begonnen. Er is getraind en er is een oefenwedstrijd gespeeld in het verre Zeeland. Het zijn de eerste stappen na een moeilijk te evenaren seizoen. Interessant is of NEC kan vasthouden wat het afgelopen seizoen is opgebouwd en of er zelfs stappen gezet worden die van NEC een nog grotere club kunnen maken.

Na de laatste promotie is NEC enorm gegroeid. Het gaat dan niet alleen over de sportieve prestaties. Nee, het zijn de prachtige trainingsvelden die er tegenwoordig liggen, de nieuwe shirtsponsor die een miljoen per jaar aftikt, de mooie shirtjes en zo, die steeds meer onderdeel zijn van het straatbeeld, de bedragen die worden neergelegd voor jonge talenten uit de KKD, de prachtige aankleding van het stadion met de nieuwe stoeltjes, de grote aantallen uitsupporters en meer. NEC is een grotere club geworden, misschien wel groter dan het ooit is geweest.

Natuurlijk is het fundament nog niet uitgehard, we kunnen het nog niet zonder Boekhoorn, maar met goede mensen op de belangrijke posities, is er reden tot optimisme. Grootste risico, naast het wegvallen van Boekhoorn, is het vertrek van Van Schaik. Zo’n wisseling van de wacht is altijd linke soep, zeker als iemand er al lang zit en de club zo naar zijn hand heeft gezet. Maar het gaat gebeuren, ergens de komende jaren.

Lees meer