Na een prima bekerwinst tegen Go Ahead Eagles, mocht NEC het vandaag in eigen huis opnieuw opnemen tegen een Overijsselse ploeg. FC Twente kwam namelijk op bezoek. Twente staat momenteel uiteraard fraai derde in de Eredivisie. Wel werden de Tukkers de beker uitgeknikkerd door PSV, wat uiteraard geen schande is gezien de huidige vorm van PSV. Eerder dit seizoen pakte NEC in de Grolschveste natuurlijk nog een zeer fraai punt mee, met een spectaculaire 3-3 eindstand. In de Goffert misten de bezoekers hun centrale duo, iets waar wij hopelijk van konden profiteren. Voorafgaand aan het duel werd er overigens nog een minuut stilte gehouden voor alle NEC-fans die ons in 2023 ontvallen zijn.
Het is een hoopgevend bekertoernooi dit jaar. Want afgezien van een heersend PSV, is de rest van de huidige deelnemers (inclusief een teleurstellend AZ) niet onoverkomelijk voor onze ploeg. Maar goed, dan moet er wel eerst worden afgerekend met Go Ahead. En dat is de laatste tijd gewoon een uiterst taaie ploeg. Twee jaar geleden knikkerden de Deventenaren ons nog uit de beker in de kwartfinale; hopelijk dat dit vanavond niet herhaald zou gaan worden in de 8e finale. Zoals gebruikelijk voor bekerduels stond Roefs in het doel. Onze reservekeeper bereikte vandaag en passant de rijpe leeftijd van 21 jaar en vierde dat met een prima keepersbeurt.
Vraag je aan een gemiddelde supporter welke wedstrijd hij liever gewonnen ziet worden de wedstrijd tegen de Eagles vanavond voor de beker of die andere binnenkort voor de competitie, dan zeggen velen de laatste. Ik begrijp dat niet. Niet alleen supporters, ook de club gaat opeens met bankzitters spelen. Ook dat begrijp ik niet. Want laten we eerlijk wezen, de beker is de enige enigszins haalbare prijs voor NEC. De competitie is natuurlijk ook belangrijk, maar daar sta je na 34 wedstrijden uiteindelijk toch waar je hoort de staan.
Veel mooie beker herinneringen blijven zelfs 30 jaar na dato nog gespreksonderwerp op mening feestje. De omgezaagde doelpalen natuurlijk en met 2000 man naar Amsterdam en daar winnen. Of de halve finale bij AZ waar een vrouw een snor bleek te hebben en natuurlijk alle memorabele bezoekjes aan amateurvelden. Dieptepunten waren er ook zoals het ketsertje van Dennis in Zwolle, de sfeerloze bekerfinale in 2000 door de verkeerde plaatsing van supporters en natuurlijk de scheidsrechters die de topclubs altijd even komen helpen met belachelijke beslissingen. Hoe heette ook alweer die scheids die voorheen op de F side stond en sliep in een Ajax pyama? Liesveld?
Vier overwinningen op rij, een aardig trainingskamp met uitblinkende Japanners en een weer fitte Sandler, we hadden veel zin in de herstart van de Eredivisie. Waar we de competitie in augustus nog startten met een eenvoudig programma dat werd verprutst, biedt de herstart juist een pittig begin. Eerst Feyenoord, dan Go Ahead Eagles op woensdag voor de beker, gevolgd door FC Twente thuis, en Go Ahead uit. Ga d’r maar aan staan.
Eerst Feyenoord-uit dan maar. Door de blessure van Schöne en schorsing van Hoedemakers was het geen verrassing dat Rober Gonzales in de basis begon. Ook al hadden sommigen misschien gehoopt op Sano. Wel verrassend dat Tavsan niet in de opstelling verscheen en niet eens op de bank zat. Rara, wat was hier aan de hand? Meijer gaf duidelijkheid: er zijn transferperikelen rond Tavsan en die kon zich daardoor niet op de wedstrijd concentreren (zie verder onder ‘Dieptepunten’). Baas begon daardoor als linksbuiten en niet de net gehuurde Borges Sanches.
Uiteraard wilde NEC zich niet laten overlopen, wilde het hoog druk zetten, de vrije ruimte vinden, etcetera, maar dat lukte gewoon niet. De bekende hoge intensiteit van Feyenoord was onze ploeg te machtig. Geen tijd, er was nergens tijd. Meer dan drie seconden balbezit zat er niet in. Elk duel werd verloren. Het was niks. Na 28 minuten was het 2-0 en was Van Rooij eraf met een hoofdblessure. Een vernedering lag op de loer. Maar het liep anders…
