‘Maar dit keer kwam ik terecht bij een club waar ik me vanaf het eerste moment wél thuis voelde. Mooie club, NEC. Aardige mensen, een echte voetbalclub, met fanatieke supporters. Gewoon gezellig.’
Het zijn woorden van Feyenoord-back Calvin Verdonk in VI deze week. Hij speelde vorig seizoen bij ons, met elk jaar een nieuwe selectie was je dat wellicht vergeten. Waar het om gaat is dat de woorden ‘mooi’, ‘aardig’, ‘echt’, ‘fanatiek’, ‘gezellig’, door een relatieve buitenstaander worden verbonden aan onze club. We zien het zelf misschien niet meer, maar we hebben nog steeds een mooi cluppie hoor. Eg wel.
Een mooi cluppie dat sportief en financieel in zwaar weer zit, dat natuurlijk wel. Misschien wel het ergste is dat er nauwelijks concrete aanwijzingen zijn dat er verbetering op komst is. Van de zoveelste nieuwe start onder een nieuwe directie is nog niet veel terecht gekomen. Sterker nog, TD Oversier is al weer vertrokken waardoor we voorlopig al onze hoop moeten vestigen op algemeen directeur Van Schaik.
Elke maand de beste speler kiezen, het leek zo’n goed idee. Er zouden toch altijd wel drie goede kandidaten zijn. Die dan in een spannende verkiezing uitmaakten wie met de eer zou gaan strijken. Hoe anders pakte het allemaal uit! We hoeven jullie natuurlijk niks te vertellen.