Seizoen 2017/2018 is begonnen met een eenvoudige overwinning. Er waren mooie goals en een paar leuke acties. Een prima start. De meeste supporters zullen het jaar Jupiler League inmiddels knarsetandend hebben geaccepteerd en hopen dat het bij dit ene jaar blijft. Snel weer promoveren zou natuurlijk fantastisch zijn, maar het wordt pas echt een mooi seizoen als uit deze ellende een club verrijst die klaar is voor een jarenlang succesvol verblijf in de Eredivisie. Er was een grote voorjaarsschoonmaak en daarna is het één en ander in gang gezet. Tijd voor een tussenbalans.
Er moest gebroken worden met het verleden, met de structuren en met bepaalde personen. Er zijn mensen opgestapt die zich met hart en ziel voor NEC hebben ingezet. Door hun inzet is de financiële situatie verbeterd en wellicht hebben zij de club bij de rand van de afgrond weggetrokken. Maar op technisch vlak was en bleef het een puinhoop, onduidelijke verantwoordelijkheden en de bemoeizucht van allerlei (rand)figuren zorgden voor voortdurende onrust en de aankoop en renovatie van het stadion is verworden tot een soap met voornamelijk slechte tijden.