Vandaag was de aanvang van de tweede helft van de competitie. Een tweede helft die voor NEC cruciaal wordt voor lijfsbehoud. Waar de ouderen onder ons zich de vele nacompetities en jojo-acties van de jaren ’80 en ’90 nog goed kunnen herinneren, soms wellicht zelfs met een lichte nostalgie, daar is de huidige horrorfilm voor veel jongere fans ongetwijfeld een onwelkome openbaring. Slechts in 2007-2008 hebben we gedurende de laatste twee decennia nog echt even moeten zweten, en zelfs toen hing het zwaard van Damocles in januari niet zo prominent boven ons hoofd.
Een relatief succesvol trainingskamp (want toch twee aardige resultaten tegen Duitse middenmoters) schiep wat hoop, maar het uitblijven van echte versterkingen was toch een domper. Waar gerekend werd op een versterking van onze kwakkele verdediging, daar kwam NEC tot dusverre slechts op de proppen met twee onaansprekende huurlingen: spits Castillion, die het bij RKC en Heracles eerder niet had kunnen maken, en piepjonge linksbenige Jong Ajax verdediger Gravenberch.