Het water kwam met bakken de lucht uit en het was koud. Een onplezierige ambiance dus voor de uitwedstrijd tegen PEC Zwolle, dat nog altijd laatste staat in de Eredivisie maar het de laatste weken aardig doet. Bony was nog niet speelgerechtigd en Marquez zat een schorsing uit, waardoor Guth zijn positie achterin overnam. Meijer besloot in Zwolle weer te kiezen voor vijf man in de verdediging, maar waar iedereen Barreto verwachtte, daar posteerde hij Verdonk links centraal naast een van de Afrika Cup teruggekeerde El Karouani. Op het middenveld ontbrak Proper, maar ook daar kwam Barreto niet in het stuk voor. Bruijn en Vet completeerden namelijk de centrale driemanslinie naast Schöne. Voorin moesten Mattsson en Tavsan de aanvallende impulsen verzorgen. Net als Barreto was overigens Okita ook weer terug op de bank, dus de aanvallende mogelijkheden voor Meijer nemen weer toe.
Tactiek: Het strijdplan was duidelijk: achterover hangen en loeren op de counter. Een beproefd concept dit seizoen, maar tegen de hekkensluiter toch wel een beetje lafjes. Het probleem was alleen dat je met een fantasieverdediging waarin Verdonk een ware stoorzender bleek niet echt rustig achterover kunt hangen. Bovendien zette Zwolle enorm hoog druk, waardoor NEC eigenlijk totaal niet aan voetballen toe kwam. Het gaf wel meer ruimte voor onze voorhoedespelers, maar een beetje de bal in de ploeg houden zat er wederom totaal niet in. Het weer hielp ook bepaald niet mee om te kunnen voetballen.
Scheids: Van der Laan gaf een rare gele kaart aan Vet maar deed het verder redelijk. In de 70e minuut trok hij rood voor een smerige tackle van achter op de achillesspees van Tavsan, waardoor NEC de laatste 20 minuten dus een man meer had.
Uitslag: Ondanks die man meer bleef de wedstrijd steken op 1-1. En dat was jammer, want ondanks een uiterst felle start van PEC kwam NEC na een klein half uur wel op voorsprong. Bruijn schoot goed binnen na wat geklungel in de Zwolse defensie. Helaas klungelden wij een minuut later ook opzichtig. Nadat Mattsson net als in de vorige pot de bal knullig terugspeelde, ging Verdonk tot twee keer toe opzichtig in de fout. Branderhorst kon de eerste fout nog herstellen maar was bij de tweede flater gezien. Na de rode kaart voor Zwolle wisselde Meijer zowaar twee keer prima via het inbrengen van Barreto en Okita voor Bruijn (blessure) en Verdonk. Ook Akman werd er nog bij gebracht, maar het mocht niet baten.
Hoogtepunten: De terugkeer van Barreto en Okita geven de burger hoop op een degelijke tweede seizoenshelft.
Dieptepunten: Het was vandaag echt uiterst mager wat NEC liet zien. Het veld en de regen hielpen naturlijk niet, maar de keuze van NEC om ondanks die handicaps toch te proberen de bal kort rond te spelen is niet te begrijpen. Pas in de slotfase gingen we wat opportunistischer spelen met lange ballen voor de pot, maar dat had natuurlijk al veel eerder moeten gebeuren. Mattsson was onzichtbaar, afgezien van zijn actie die de gelijkmaker inluidde. En Schöne blijft een fantastische en zeer belangrijke speler, maar de traptechniek die hij bij Ajax tentoonspreidde lijkt definitief verleden tijd.
Inzet: PEC Zwolle was simpelweg veel feller. Begrijpelijk natuurlijk, aangezien ze vechten tegen degradatie. Maar NEC zette daar werkelijk niks tegenover. Marquez werd achterin node gemist, want het oogde allemaal zeer onrustig.
Conclusie: Je pakt weer een puntje mee, maar tegen de hekkensluiter met een man meer moet je toch eigenlijk wel drie punten mee naar huis nemen als je dit seizoen relatief comfortabel wilt uitvoetballen. Op deze wijze ben je over een wedstrijd of zeven à acht natuurlijk ook wel veilig, maar je maakt het er jezelf toch bepaald niet makkelijker op. Een beetje meer lef en pit en je blijft aansluiting houden bij de middenmoot. Het is afwachten wat Bony nog kan toevoegen in de resterende duels. Maar het lijkt erop dat de vorm een beetje uit de ploeg is momenteel. En dat baart zorgen. Hopelijk valt de blessure van Bruijn mee, want dat kunnen we nu echt niet gebruiken. Donderdag moet NEC weer aan de bak in de beker, wellicht dat zo’n wedstrijd weer een extra vonkje kan geven.