De winterstop is weer voorbij en NEC beloofde ons om in de tweede seizoenshelft uit een ander vaatje te gaan tappen. Na een volgens alle deelnemers prima trainingskamp in Spanje, waarin de knop was omgezet en zelfs een Duitse topploeg (nou ja…) op 0-0 gehouden werd, zou de weg omhoog weer ingeslagen worden met als doel: pieken in de nacompetitie. Iedereen was volgens eigen zeggen weer fris in de koppies.
Nou, uit tegen FC Eindhoven konden we het vandaag gaan zien. Trainer Jack de Gier had wederom een tactisch hoogstandje uit de hoed getoverd door Bossaerts en Kvida op de bank te houden ten faveure van Robin Buwalda. Waarom ook niet. Overtoom keerde terug op het middenveld voor Dijkstra. En Druijf, de nieuwe Jong AZ huurling, verscheen voor het eerst in het veld. De voorboden waren in ieder geval omineus, want NEC startte in afzichtelijke witte broekjes onder het mooie balkenshirt.
Als je had gehoopt op een magische ommekeer, dan was daar in de eerste helft in elk geval nog weinig van te merken. Eindhoven, nummer 15 op de ranglijst en dus op papier nog slechter dan wij, was heer en meester en had na een kwartier al 2-0 voor kunnen staan. Slecht dekt de lading niet eens; NEC was ronduit dramatisch. Wederom was het Van Duin die ons voor een vroege achterstand behoedde. Pas na een klein half uur spelen kon NEC een eerste kansje noteren. Het was echter Eindhoven dat na 40 minuten voorspelbaar de score opende. En dat was volledig verdiend. NEC was allerbelabberdst. Pien aon de oguh. Zo intens beroerd. Op amateurniveau zie je betere wedstrijden. Je vraagt je af wat onze ploeg in hemelsnaam in Spanje heeft zitten doen. De hele dag FIFA’18 spelen op de Playstation misschien. Of wellicht dat die nieuwe performance manager Lindeman ze te zwaar getest heeft, want de hele ploeg oogde zo mat en vermoeid als een met zout besprenkelde slak. Of dat was gewoon ongeïnteresseerdheid, dat kan natuurlijk ook. Lastig om te zien van een afstandje.
Nou ja, er is altijd nog een tweede helft en wellicht zou Jack in de rust de boel kunnen omzetten om alsnog een resultaat te halen. Bij de aftrap zagen we Romeny en Tresor Ndayishimiye op het veld verschijnen voor Achahbar en Darri. De eerste aanval van NEC was zowaar bijna raak, maar Okita’s schot schampte de lat. Even later was het rechtsback Sanniez die met een fraaie passeeractie door de Eindhoven defensie rende en voorgaf op invaller Tresor, die de onverdiende maar zeer welkome gelijkmaker scoorde. Nadat een inzet van Eindhoven nog net van de doellijn gered kon worden, kreeg NEC enkele minuten later zowaar een penalty nadat Romeny in het strafschopgebied werd gevloerd. Nieuweling Druijf verzilverde deze netjes. Het bleef echter billen knijpen want Eindhoven bleef aandringen en had enkele goede kansen op de gelijkmaker. Met meer geluk dan wijsheid (en wederom een goede Van Duin, al veroorzaakte hij ook bijna een pingel) hield NEC de voorsprong vast. Een tijdje tenminste. Want met nog een klein kwartier op de klok kreeg ook Eindhoven een pingel en stond het weer gelijk. Vlak voor tijd maakte Robin Buwalda, de man die tot ons aller verrassing in de basis was begonnen, tot overmaat van ramp een enorme blunder en meteen strafte Eindhoven dit af.
Uitslag
3-2 dus. En daarmee krijgt NEC eigenlijk ook wat het verdiende. Want oh oh oh wat was het weer slecht.
Scheids
Gaf zeven gele kaarten, waarvan er vier aan NEC zijde vielen en er uiteraard weer eentje voor Van den Berg was. Ook Rens van Eijden, Brahim Darri en Sanniez zagen geel.
Toeschouwers
172 man in het uitvak zagen een voortzetting van de eerste seizoenshelft. Respect voor deze mensen, want dit doe je niet voor je lol dit seizoen.
Hoogtepunten
We speelden op zondag, dus de uitslag verpest niet het hele weekend. En Sven Kramer is Europees kampioen.
Dieptepunten
Geen. Dit is tegenwoordig de standaard.
Tactiek
God zegene de greep.
Inzet
Niet bestaand.
Conclusie
We gaan gezellig door waar we vorig seizoen stopten. Het voetbal is niet om aan te gluren, de inzet is een schande voor het salaris dat deze zogenaamde voetballers verdienen, en het uitzicht op de nacompetitie is nog verder weg geraakt dan ooit. Na vandaag staan we in punten officieel dichter bij de nummer laatst dan bij de nummer eerst. En dat halverwege het seizoen. Heeft NEC er ooit zo slecht voor gestaan? Daarvoor zullen we heel diep in de archieven moeten graven, want wij herinneren het ons niet in elk geval. Ondertussen lijkt De Gier’s positie onaantastbaar, dus ons rest slechts de geruststellende wetenschap dat degradatie uit de k*t kl*te divisie dit seizoen nog niet mogelijk is. Gelukkig maar.