Een zoveelste week, een zoveelste NEC wedstrijd. Er waren tijden dat je de hele week reikhalzend uitkeek naar het volgende duel van onze club. Tegenwoordig is het vooral frisse tegenzin en een diepgeworteld gevoel van onheil en misère. Een schamel puntje vorige week uit bij Cambuur kon daar weinig verandering in brengen. Vanavond stond namelijk de uitwedstrijd tegen Go Ahead Eagles op het programma en de Eagles doen het momenteel goed. Dus dan voel je de bui alweer hangen. Dijkstra was vandaag niet beschikbaar en dus kreeg Bruijn een basisplaats. Ook Wolters verscheen voor het eerst aan de aftrap.
De wedstrijd was nog geen halve minuut oud of de bal lag al in het net. Ons net, wel te verstaan. In eerste instantie redde Kvida de bal nog van de lijn, maar niemand was mee met ex-NEC’er Paco van Moorsel die in de rebound vogelvrij mocht binnen schieten. En het werd nog erger voor NEC. Binnen tien minuten stond het namelijk ook al 2-0. NEC deed nog wel even wat terug. Sanniez werd namelijk na ruim een kwartier voetbal neergelegd in het strafschopgebied van Go Ahead en Druijf schoot de gegeven penalty onberispelijk binnen. Deze opleving was echter van korte duur, want binnen tien minuten kwam Go Ahead alweer op 3-1. De scheids gaf een wat discutable vrije trap, waar de Deventenaren in de persoon van Veldmate dankbaar gebruik van maakten door de bal over onze muur heen onhoudbaar de goal binnen te krullen. Er viel weinig op die stand af te dingen want de Eagles waren simpelweg veel feller op de bal dan onze spelers. Toch kwam NEC opnieuw terug in de wedstrijd nadat Joey van den Berg knap door de Go Ahead defensie heen soleerde en de 3-2 aantekende. Binnen een minuut herstelde Kowet de marge echter alweer nadat Branderhorst helemaal mis dook bij een corner en Veldmate de 4-2 kon binnenwerken. Het was een totale gatenkaas achterin bij NEC, dat van geluk mocht spreken dat het met ‘slechts’ twee doelpunten verschil de rust in ging. 4-2 bij rust, leuk voor de neutrale toeschouwer maar als NEC fan is dit toch om van te janken. Al zijn we het stadium van janken helaas al enkel maanden (jaren?) gepasseerd.
NEC begon de tweede helft voor de verandering wel een keertje scherp en had binnen een minuut al bijna de 4-3 op het scorebord nadat Okita een prima voorzet uit de draai bijna binnenschoot. De Go Ahead keeper redde echter ternauwernood. Na dit hoopvolle begin nam Go Ahead echter langzaamaan het heft weer in handen. Toch kwam NEC na een goed uur spelen opnieuw terug in de wedstrijd. Druijf ging dankbaar liggen in de zestien van Go Ahead toen hij een duw in zijn rug voelde en scheidsrechter Bax wees gedecideerd naar de stip voor de tweede pingel van de avond. Opnieuw was Druijf hieruit trefzeker, al zat de keeper er ditmaal dichter bij. De wedstrijd kon na die aansluitingstreffer alle kanten op, want het spel golfde een tijd lang op en neer. Go Ahead kreeg wel de beste kansen op een volgende goal, met ondermeer een hard schot over het NEC doel en een door Branderhorst goed afgestopte vrije doortocht van Navratil. Branderhorst herstelde daarmee zijn eerdere fout bij de 4-2. Die redding zou echter natuurlijk alleen zoden aan de dijk zetten als NEC de score gelijk kon trekken. Gelukkig lukte dat zowaar met nog zeven minuten op de klok. Mike Tresor Ndajishimiye, die enkele minuten voor de tweede penalty in het veld was gekomen voor Wolters, haalde verwoestend uit van een meter of twintig en de bal zeilde laag in de verre hoek.
Uitslag
Bij 4-4 zou het ook blijven. En dat is op basis van het vertoonde spel voor ons best een acceptabel resultaat.
Scheids
Bax was vriendelijk voor ons met twee pingels, waarvan de tweede nogal makkelijk gegeven leek. Daarentegen kan hetzelfde gezegd worden van de vrije trap van Go Ahead waar de 3-1 uit viel. Ook mochten Kvida en Verhulst voor de beide teams een gele kaart in ontvangst nemen na een opstootje bij een corner van NEC.
Toeschouwers
De ruim 250 meegereisde NEC fans kregen een spektakelduel voorgeschoteld. Goed was het bij tijd en wijle allemaal niet, maar vooral in de tweede helft beet onze ploeg eindelijk toch eens weer ouderwets van zich af.
Hoogtepunten
Veel doelpunten.
Dieptepunten
Veel tegendoelpunten.
Tactiek
Defensief is het bij ons een zootje. Ter illustratie, in de tweede helft verliest Sanniez de bal door een belabberde pass, draait zich om en ziet dat er gewoon twee man van de Eagles in zijn rug lopen zonder dat iemand ze oppikt. Vervolgens sjokt hij terug naar de meest centrale van de twee Kowet aanvallers, waar hij te laat aankomt om te voorkomen dat die de bal kan aannemen en doorpassen op de nu volledig vogelvrij staande flankspeler. Tot zijn krediet keert Sanniez de inzet van die flankspeler vervolgens wel tot corner, maar vrolijk word je er niet van. Er lijkt totaal geen communicatie te zijn achterin. Daar valt nauwelijks tegenop te scoren door onze voorhoede.
Inzet
Je moet de hele ploeg vandaag een compliment geven voor haar veerkracht. Waar de wedstrijd halverwege al gelopen leek, daar slaagde de spelers er in de tweede helft alsnog in om het tij te keren. Chapeau.
Conclusie
NEC scoort vandaag vier keer, maar daar zitten wel twee pingels bij. Toch moet je constateren dat, ondanks het ‘vertrek’ van onze twee topscorers (Braken en Achahbar), we voorin nog altijd een aardig rendement hebben. Achterin is het echter dweilen met de kraan open. De naïviteit die Jack de Gier aan de dag legt in zijn voetbalaanpak werkte wellicht leuk bij Almere City, waar het meer mogen dan moeten was, maar bij NEC is het tot dusverre dodelijk gebleken. Er zijn maar bitter weinig spitsen die het ooit tot goede coaches geschopt hebben, en helaas blijkt Jack geen uitzondering op de regel. Ongetwijfeld zullen we weer horen dat NEC deze periode nog altijd ongeslagen is, maar helaas koop je daar weinig voor met drie gelijke spelen.