Wellicht was het de onderbreking van de interlandweek, of wellicht waren de afgelopen twee winstpartijen in de competitie tegen Utrecht en Feyenoord toch niet de gehoopte ommekeer; wat de reden ook mag zijn, vanavond kwam NEC in de Goffert zeer belabberd voor de dag. Ook tegenstander Roda JC, dat bij aanvang van de wedstrijd twee plaatsen onder NEC op de ranglijst bivakkeerde, draait momenteel zeer matig. Het resultaat: een belabberd excuus voor een wedstrijd die zich voornamelijk op het middenveld afspeelde, met veel slordige passes en balverlies aan beide zijden.
De eerste helft is eigenlijk nauwelijks het vermelden waard en had net zo goed schriftelijk afgedaan kunnen worden. Een miniem kansje voor NEC, tegen twee of drie kansjes van Roda dat tegen het einde van de eerste helft wat brutaler werd, waren zo’n beetje de enige wapenfeiten. De 0-0 ruststand was dan ook weinig verrassend en het rustsignaal zal menig toeschouwer wakker geschrokken hebben uit een vervroegde winterslaap.
Roda zal geroken hebben dat er kansen lagen in Nijmegen en schakelde de tweede helft een tandje bij. Balverlies van NEC op het middenveld luidde in de 52e minuut een snelle counter in van Roda. Malki verschalkte Babos tussen de benen en scoorde de 0-1. Ook na de tegengoal leek er bij NEC weinig extra energie los te komen. De ploeg oogde in opvallend opzicht onmachtig, zoals al veel vaker dit seizoen. Pastoor bracht, in een poging het tij te keren, achtereenvolgens Nijland, Platje en Ibrahim in het veld. Het was echter Roda dat in de 75e minuut voor de tweede maal het doel wist te vinden.
De wedstrijd leek nu helemaal gespeeld. Een minuut later loste invaller Nijland echter een schot op het Roda-doel. De keeper keerde de bal, maar Platje was er als de kippen bij om het leer in het doel te rossen voor de 1-2. Ineens leek NEC er weer in te gaan geloven en in het laatste kwartier van de wedstrijd werd het doel van Roda zowaar belegerd. Op een schot van George na wist NEC de Roda-verdediging echter niet te kraken. Het bleef dus 1-2 in de Goffert.
Na de bekerwinst en twee competitie overwinningen is het momentum van NEC dus alweer een halt toegeroepen. Verdedigend oogt de ploeg van Pastoor, zelfs zonder Nuytinck, best solide, maar aanvallend blijft de onmacht groot. Platje toont zich wederom een prima supersub, maar laat als basiskracht telkens zien dat hij body en niveau te kort komt. Schöne werkt hard in de spits, maar zijn kwaliteiten liggen toch meer in een rol achter de spits. Wellicht dat de terugkeer van Zeefuik de komende weken hoop kan geven op een degelijke afsluiting van de eerste seizoenshelft, maar het lijkt er toch op alsof we op een teleurstellende kerst afstevenen.