Vandaag in de Gelderlander.
Van Teeffelen zal de bezem niet pakken
Af en toe dook zijn naam op als kandidaat- voorzitter van NEC. Toch was ’t een grote verrassing toen bekend werd dat Jan van Teeffelen de raad van commissarissen bij de Nijmegse eredivisieclub gaat aanvoeren.
Op de slotdag van de Olympische Spelen hakte Jan van Teeffelen (59) in Peking de knoop door. Na de sluitingsceremonie, die hij had bijgewoond, zette hij samen met zijn nieuwe vriendin de voors en tegens nog één keer op een rijtje. „Na de dood van mijn echtgenote in 2006 heb ik een nieuwe vrouw leren kennen. Met haar ben ik nu een leven aan het opbouwen. Daarom heb ik ook goed na moeten denken toen het voorzitterschap van NEC op mijn pad kwam. Is dit wat wij willen? Deze functie is weliswaar nadrukkelijk anders dan in de tijd toen Hans van Delft en Henk van deWater de scepter zwaaiden. Maar zelfs als je wat meer op de achtergrond opereert, heeft het flinke impact op je leven. Dat is niet erg, maar er moet ook nog wel iets anders overblijven dan voetbal, het mag je niet opvreten.”
Van Teeffelen, geboren in het Brabantse Lith en naar eigen zeggen geboren als PSV- supporter, besloot na ampel beraad toe te happen. „ De combinatie van sport en bestuurlijk bezig zijn, spreekt mij erg aan. Bovendien krijg ik nu de kans om de club op een andere manier te leren kennen. Ik ben natuurlijk al sinds jaar en dag bij de club betrokken, eerst zakelijk als huisbankier van NEC en OSRNlid, later ook als supporter. Maar als voorzitter kun je pas echt een kijkje in de keuken nemen.”
Het was Arie van Eijden die Van Teeffelen enige tijd geleden polste voor de job van voorzitter van de rvc. De voormalige directeur van Ajax en de KNVB was het afgelopen halfjaar geëngageerd om NEC grondig door te lichten. Tevens kreeg hij de opdracht een nieuwe preses voor te dragen. „In eerste instantie waren het tamelijk oppervlakkige, informatieve gesprekjes die Arie en ik voerden, je kent dat wel, met een glas in de hand lekker lullen over voetbal. Maar op een gegeven moment werd het allemaal wat serieuzer en kreeg ik in de gaten wat hij van me wilde.”
„ Achteraf vind ik het heel verstandig dat NEC een buitenstaander in de arm heeft genomen bij de zoektocht naar een nieuwe voorzitter. Anders had je toch verhalen gekregen, dat ze iemand hebben genomen uit de inner circle van Hans van Delft en Theo Camps. Maar uit dat kringetje heeft niemand mij ooit benaderd. Ik weet zelfs dat het ook voor hen een verrassing was toen Arie met mijn naam op de proppen kwam.”
Voor hij zijn jawoord gaf, wilde Van Teeffelen wel zeker weten dat hem niet hetzelfde zou overkomen als zijn voorganger Vincent Paes. Die werd al bij zijn aantreden afgeserveerd door enkele belangrijke geldschieters die niet gekend waren in zijn benoeming. „ Ik weet zeker dat Vincent, van wie ik trouwens een mooie bos bloemen gekregen heb, destijds met de beste bedoelingen aan de job begonnen is. Maar als het aan de voorkant niet klopt, kun je het vergeten. Daarom vond ik het wel belangrijk om te weten dat er voor mij voldoende draagvlak was om voorzitter te worden. Uit de signalen die ik heb gekregen, zowel via Arie als vanuit de commissarissen, maak ik op dat het met die steun wel goed zit.”
Wie meent dat de nieuwe voorzitter van plan is de bezem door de club te halen, heeft het grondig mis. „Er ligt een stevig fundament onder de club, daar wil ik graag op verder bouwen. Bovendien: waarom zou je iets veranderen dat goed functioneert. We hebben een professionele directie, die elke dag bezig is de lopende zaken te regelen. Zolang dat goed gaat, moeten de commissarissen hun plaats weten: achter de schermen.”
„Ik ben best in staat om met de vuist op tafel te slaan als dat nodig is, dat heb ik in de veertig jaar dat ik bij de Rabobank zit wel geleerd. Maar als voorzitter van de raad van commissarissen is het vooral belangrijk om een goede coach te zijn voor de directie. Kritisch, zeker, maar vooral ondersteunend. En verder wil ik graag fungeren als bindmiddel tussen de diverse geledingen in de club.”
„Hoewel de laatste jaren soms de indruk bestond dat al die verschillende partijen binnen NEC lijnrecht tegenover elkaar stonden, valt het met die verdeeldheid in mijn ogen best mee. Natuurlijk, allemaal denken ze dat de club van hen is, supporters, investeerders, directieleden. En zeker, het zijn ook allemaal haantjes. Maar als puntje bij paaltje komt, lopen de belangen keurig parallel: iedereen die bij NEC betrokken is wil dat de club zo veel mogelijk wedstrijden wint, en iedereen wil op het eind van de rit Europa in.” „ Zelf ben ik er helaas niet bij als we in Boekarest voor de UEFA Cup moeten voetballen, dat kon ik niet meer plooien in mijn agenda. Maar ik reken vast op een vervolg. En dan ben ik zeker van de partij.”