De Gelderlander van vandaag: NEC – FC Utrecht

NEC betaalt tol Europese besognes
Frisser FC Utrecht slaat in slotfase twee keer genadeloos toe. 

NEC heeft gisteren tol moeten betalen voor de zware Eu­ropese inspanningen van de afgelo­pen week. Vier dagen na de sensa­tionele UEFA Cup-overwinning bij Spartak Moskou ging de ploeg van Mario Been gistermiddag in het eigen Goffertstadion onderuit tegen FC Utrecht: 1-2.

Tot nu toe was de schade van het overvolle programma redelijk bin­nen de perken gebleven voor NEC. Weliswaar ging de Nijmeeg­se club pal na een Europese klus onderuit bij Heerenveen en Ajax. Daar stonden overtuigende zeges op Feyenoord en Volendam tegen­over, eveneens vlak na een interna­tionaal optreden. De verliespartij tegen FC Utrecht leek evenwel een direct gevolg van de energie vretende trip naar Rus­land. „De ploeg maakte vandaag een vermoeide indruk”, gaf Been na de wedstrijd toe. „We speelden lang niet zo scherp als normaal.”

De NEC- coach had in zijn basiself een plek ingeruimd voor Tim Jans­sen. De Eindhovenaar verving de lichtgeblesseerde Jhon van Beuke­ring. Been koos voor de beweeglij­ke Janssen omdat hij hoopte dat er wat te halen viel bij de statische centrumverdedigers van FC Utrecht, Sander Keller en Alje Schut. Niet slecht bekeken; Jans­sen kreeg in de eerste tien minu­ten twee goede mogelijkheden. De eerste, een vrije kopstoot, miste de juiste richting. Even daarna stuur­de Dani Fernandez hem weg. Al­leen voor doelman Michel Vorm was Janssen net niet slagvaardig ge­noeg, zodat de neo-international nog kon ingrijpen.

Na ruim een halfuur was Janssen wel succesvol. Utrecht-verdediger Alje Schut tastte vreselijk mis waardoor de NEC- spits er alleen vandoor kon. Hij zag op links Saï­di Ntibazonkiza meesprinten. De Burundees rondde het buitenkans­je beheerst af: 1- 0. Het was al de vijfde keer dat Ntibazonkiza dit sei­zoen doel trof. Na de treffer begon de thuisploeg te knoeien. „We gingen achteruit lopen en gaven het initiatief aan Utrecht”, mopperde Been. Met hangen en wurgen hield NEC de voorsprong vast tot aan de rust.

Coach Willem van Hanegem be­nutte het kwartiertje pauze om zijn spelers bij de les te krijgen. „In de rust heb ik ze gevraagd of ze wel beseften dat er iets te halen viel bij NEC”, legde hij uit. Na de hervatting werd de thuisclub op eigen helft terugge­drongen. Toch was NEC twee keer heel dicht bij een – mogelijk beslis­sende – tweede treffer. In de 74e minuut leidde doelman Gábor Ba­bos een snelle counter in over Ra­chid Bouaouzan. De aanvaller vond de meegesprinte Bas Sibum die met links uithaalde. De bal sprong via de onderkant van de lat voor de voeten van invaller Col­lins John. Diens ziedende uithaal werd gepareerd door Vorm. De Oranje-keeper redde kort daarna nogmaals schitterend door een harde knal van Collins John met de vingertoppen tegen de onder­kant van de lat te duwen.

FC Utrecht was vlak daarvoor – iet­wat gelukkig – op gelijke hoogte ge­komen. Het schot van invaller Si­mon Cziommer leek ongevaarlijk tot Ramon Zomer het lichtjes van richting veranderde: 1- 1. Vlak voor tijd werd het allemaal nog erger voor NEC. Cedric van der Gun werd op de rand van het strafschopgebied aangespeeld door Barry Maguire. De oud-Ajacied liet Babos vervolgens met een beke­ken schuiver kansloos: 1-2. NEC is door de 1-2 nederlaag tegen FC Utrecht een plaatsje gezakt op de ranglijst. De ploeg van Mario Been staat na de veertiende speeldag achtste.

Tim Janssen is nog niet klaar bij NEC
Spits pakt na drie duels zonder speelminuten de draad weer op.

Hij nam een hap van zijn puddingbroodje en kon even niks zeggen. Daarom knikte Tim Janssen alleen maar toen zijn bes­te moment van de wedstrijd tegen FC Utrecht (1-2 nederlaag) ter spra­ke kwam. Na 32 minuten had de spits de bal van een blunderende Utrecht-verdediger Alje Schut mee­gekregen om seconden later de meesprintende Saïdi Ntibazonkiza op maat te bedienen.

„Ik gaf ’m bewust niet te hard, zo­dat Saïdi met zijn sterke rechter­been kon schieten. Die verdediger kon er net niet bij”, zei Janssen, die minuten later door een volle Goffert werd toegejuicht toen hij bleef doorjagen op drie verdedi­gers die de bal prompt verspeel­den. „Het was lang geleden dat de eigen supporters zo positief over me waren”, wist de Brabander die dit seizoen al menig fluitconcert van de eigen aanhang over zich heen kreeg een tikje cynisch.

Want het puddingbroodje mocht dan makkelijk naar binnen glij­den, de teleurstellingen slikt Jans­sen dit seizoen iets moeilijker weg. „ Zo sta je vier keer achter elkaar in de basis. Scoor je twee keer. Uit te­gen Feyenoord en Dinamo Zagreb. En zo krijg je drie wedstrijden ach­tereen geen speelminuten. Tegen Tottenham Hotspur en Spartak Moskou hield de trainer me op de bank en tegen Volendam zat ik zelfs op de tribune.”

Desalniettemin was hij woensdag als een van de eerste reservespe­lers bij Lasse Schöne toen die NEC in Moskou voorbij Spartak schoot. „ Lasse vind ik een goede gozer. En ik was hartstikke blij met het team­succes. Maar tegelijkertijd vond ik het een deceptie dat ik geen speel­tijd kreeg. Omdat ik het niet hele­maal terecht vind. De keren dat ik meedeed, speelde ik redelijk tot goed. De laatste tijd scoorde ik al­leen niet. Ik hoorde zaterdag dat ik vandaag in de basis stond. Uitleg kreeg ik verder niet. Vraag ik ook niet om. Zoiets blijft toch de keuze van de trainer. Klaar.”

Gisteren werd hij een kwartier na rust vervangen door Collins John. Dat hij automatisch moest wijken, stond niet vast. „ Stel dat ik de tweede helft heel goed begonnen was. Laat je mij toch staan.” Soms knaagt de situatie aan hem. Begint het misschien te kriebelen nu de winterstop nadert en er op het gebied van transfers weer even zaken gedaan kunnen worden. Janssen heft de handen. „Verhu­ren? Die kans bestaat altijd. Dat is een zaak van de technisch direc­teur, de trainer en mijzelf.” En dan wil hij wel iets benadruk­ken. „Wat NEC nu allemaal be­­leeft, dat is heel mooi om mee te maken. Maar dan wel het liefst als onderdeel van het team. Voor mijn gevoel ben ik hier nog niet klaar. En dan refereer ik vooral aan doelpunten. Ik moet scoren.”

Collins John voelt dat hij met elke invalbeurt een beetje fitter wordt
Collins John had gister­middag een sterk vermoeden dat FC Utrecht in de tweede helft een man te veel binnen de lijnen had gebracht. De invaller haalde een kwartier voor tijd vol uit, nadat Bas Sibim eerst de onderkant van de lat geraakt had, maar zag doel­man Vorm redden. „ Omdat hij een engel naast zich had staan”, somberde de NEC-spits. „Dat was geen redding. Gewoon puur geluk. Daar hoef je geen keeper voor te zijn. Die bal had mijn moeder ook nog ge­stopt.” Vijf minuten later leek hij de bal uit de draai in de winkel­haak te schieten. Maar Vorm tikte via de lat over. „Fantastische red­ding”, gaf John nu wel de credits aan zijn plaaggeest. „Bij dat schot zag je waarom hij op dit moment international is.”

De uiteindelijke 2- 1 nederlaag deed pijn bij de aanvaller, die wel weer wat stapjes gemaakt had. „Ik word met elke invalbeurt fitter. Vandaag leek het wel of ik acht longen had. Ik kon blijven lopen. Dat gaf een lekker gevoel. Al die ke­ren in het krachthonk. Al dat lo­pen. Het betaalt zich langzaam maar zeker uit. Met dank aan de fy­sio’s Michel en Han. Ze hebben me de afgelopen twee maanden echt geholpen.”

Zomer kan niet echt iets extra’s brengen
Verdediger NEC voelt hoe de vermoeidheid langzaam binnensluipt.

Boven zijn blauwe oog – een souvenir uit de UEFA Cup-wedstrijd tegen Spartak Mos­kou – kleurde een plek op zijn voorhoofd donkerrood. „Kleine botsing met Keller”, zei Ra­mon Zomer. „Was niet zo veel bij, hoor.” De centrale verdediger van NEC bleef gisteren goed op de been, maar had de vermoeiheid van de trip naar Moskou wel degelijk ge­voeld. „Vanaf het begin. Vooral bij sprintduels. Daarom heb ik zuinig gespeeld. Vanuit mijn eigen taak. Niet meer, niet minder.

Ik kijk ook niet tevreden terug. Ten eerste omdat we natuurlijk verloren hebben, maar ook omdat ik zelf veel beter kan.” Dat NEC na die 1-0 niet kon door­drukken, had volgens de huurling van FC Twente alles te maken met de UEFA Cup. „ Puur een gebrek aan kracht. We leunden automa­tisch achterover”, zei Zomer die bij de gelijkmaker van Simon Cziommer onbedoeld betrokken was. „Ik wilde die bal met links blokken, maar veranderde het schot met mijn scheenbeen van richting. Babos lag toen al in de an­dere hoek.” De winnende treffer van FC Utrecht lag hem nog zwaar op de maag. „Omdat je met nog een paar minuten op de klok dat ene punt­je moet veiligstellen. Ik stond op Loval. Ik wil nog wel eens terugzien waar die steekbal vandaan kwam.”

Schouderoperatie dreigt voor Rutger Worm
Lang bleef Rutger Worm gistermiddag niet in het Goffertstadion. De aanvaller wilde maar één ding: zo snel mogelijk naar huis. Na 64 minuten was de Nijmegenaar in het veld gekomen voor Saïdi Ntibazonkiza en twin­tig minuten later zat hij alweer in de kleedkamer met een schouder die uit de kom gevlogen was.

„ De tweede keer”, verzuchtte Worm gisteravond over de tele­foon. „ De eerste keer was tijdens de training aan het begin van dit seizoen. Leek het allemaal nog mee te vallen. Maar vandaag ging die schouder er toch weer gemak­kelijk uit. En er ook weer in. Dat wel, maar waarschijnlijk zal ik nu geopereerd moeten worden. Ik ga morgen eerst naar de club en waar­schijnlijk deze week nog naar het ziekenhuis. Als er een operatie volgt, lig ik er zeker vier weken uit.” De blessure komt ongelegen voor Worm. „NEC had iets in ge­dachten voor me. Verhuren? We waren er nog niet helemaal uit. Maar een blessure komt nooit op het juiste moment.”

Van Beukering hoopt zaterdag op Willem II
Voor Jhon van Beuke­ring kwam de wedstrijd tegen FC Utrecht twee dagen te vroeg. „Wil­lem II moet ik met een rustige op­bouw kunnen halen”, zei de aan zijn enkel geblesseerde NEC- spits, die vanaf de tribune tandenknar­send had toegekeken hoe zijn ploeggenoten in de slotfase met le­ge handen kwamen te staan. „ Als wij die tweede goal maken is er he­lemaal niks aan de hand. FC Utrecht verdiende hier geen punt. Geen uitgespeelde kansen gezien van ze.”