De Gelderlander van vandaag: Heracles – NEC

De Gelderlander van vandaag brengt alleen maar goed nieuws. Ook wel eens lekker op de maandagochtend.

Het resultaat is heilig voor NEC
Heracles loopt op eigen kunstgras in Nijmeegs countermes.

Met een staaltje onver­valst resultaatvoetbal heeft NEC za­terdagavond voor het eerst dit sei­zoen een uitwedstrijd winnend af­gesloten. Met twee treffers deed Je­remain Lens Heracles de das om: 0-2. Omdat de laagvliegers in de eredi­visie de laatste weken allemaal punten zijn gaan sprokkelen, was het pure noodzaak dat de ploeg van Mario Been ook eens op vreemde bodem zou toeslaan. „ De overwinning op Utrecht had wei­nig waarde gehad als we een week later tegen een directe concurrent met lege handen zouden blijven staan. Bovendien was het gat met Heracles dan wel erg groot gewor­den.”

Omdat het resultaat heilig was, koos de NEC- trainer, ietwat tegen zijn natuur in, voor een behou­dend strijdplan. „Tot aan ‘ kop cir­kel’ mocht Heracles de bal hebben. Van daaruit was het de bedoeling dat wij er razendsnel uit zouden komen.” Die strategie werkte voor rust uit­stekend. Hoewel de thuisclub bijna voortdurend balbezit had en aanviel, bleef de Nijmeegse achter­hoede eenvoudig overeind. En bij de eerste de beste tegenstoot was het na 25 minuten meteen raak. Van Beukering schermde de bal goed af, bediende Vadocz en de Hongaar stuurde na een technisch knappe actie de wegsprintende Lens weg. De AZ-huurling rondde af met een stiftballetje dat via het bovenbeen van verdediger Oue­draogo in het doel verdween: 0-1.

Na de hervatting klopte Heracles nóg nadrukkelijker op de Nijmeeg­se poort. Die dreigde het een paar maal te begeven, maar juist op die momenten toonde doelman Ba­bos dat hij op de doellijn tot de besten in zijn vak behoort. De Hongaar reageerde fantastisch op inzetten van Lakic en Garcia- Gar­cia en hield zijn ploeg daarmee in leven. De opdringende thuisploeg liet zich in de 68ste minuut opnieuw verrassen door een tegenstoot en ditmaal deed Lens het helemaal in zijn uppie. Hij omzeilde nog op ei­gen helft een woeste tackle van Wuytens en begon aan een lange sprint. Met de bal aan de voet hield hij zich de in zijn nek hijgen­de Looms van het lijf en verschalk­te vervolgens doelman Pieckenha­gen in de korte hoek: 0-2.

Daarmee was de oogst gered. Me­de doordat de thuisclub in het laat­ste kwart van de wedstrijd koos voor de fantasieloze lange bal op de kopsterke spitsen Lakic en Glus­cevic. Been: „Dat was wel fijn voor ons omdat Pothuizen en Wisger­hof daar goed mee om kunnen gaan.” Door de tweede zege op rij – dat was dit seizoen ook nog niet voor­gekomen – heeft NEC een beetje lucht gekregen. Het gat met hek­kensluiter Excelsior bedraagt vijf punten, terwijl de marge met clubs als De Graafschap en Hera­cles overbrugbaar lijkt. Been: „We krijgen nog elf finales, maar daarin zijn wel 33 punten te verdienen. Dus wie weet waar het nog op uit­draait.”

Verguisde Lens minutenlang bejubeld
‘Als je niet tegen kritiek kunt, moet je geen voetballer worden’

Nergens regeert de waan van de dag zo sterk als in de voet­balwereld. Na de smadelijke beker­nederlaag tegen FC Zwolle en zijn domme rode kaart in dat duel eis­te de NEC-aanhang het hoofd van Jeremain Lens. Dat was minder dan drie weken geleden. Zaterdaga­vond, na de 0-2 overwinning op Heracles, scandeerden diezelfde fans minutenlang de naam van de van AZ gehuurde jongeling, omdat hij beide treffers voor zijn reke­ning had genomen.

Jong én wispelturig. Dat lijkt zeker op te gaan voor het grote talent uit de Alkmaarse voetbalschool. Gere­geld vroegen de Nijmeegse voetbal­fans zich dit seizoen af wat de ge­boren Amsterdammer met zijn schoenen had gedaan. De ene keer leek hij ze verkeerd om aan te heb­ben, de andere keer ernaast te lo­pen. Maar steeds ook liet hij bij vla­gen zien waarom oom Louis de snelle vleugelspits koestert en hem, in eerste instantie, slechts voor een jaartje wilde verhuren.

Dat de fanatieke NEC-aanhangers hem nog maar kort geleden had­den verguisd, had Lens niet extra getergd, zo vertelde hij na afloop van het duel in Almelo. „ Als je niet tegen kritiek kunt, moet je geen voetballer worden. Daarnaast is het logisch dat ze veel van mij verwachten. Ik ben gehaald voor doelpunten en beslissende acties en die heb ik tot voor kort onvol­doende gemaakt. Maar ik ben blij dat het er nu eindelijk uit komt. Ik heb er zelf ook lang op gewacht.”

Lens doet zijn relaas met horten en stoten. Steeds is er weer een nieuwe, fris gedouchte ploegge­noot die hem in de ruimte waar spelers en pers elkaar na de wed­strijd kunnen treffen op de schou­ders slaat. Of zijn broek van de kont rukt, zoals Bas Sibum. Geluk­kig draaien de tv-camera’s dan al niet meer. Lens is inmiddels aanbe­land bij de laagste kaste van het voetbalverslaggeversgilde: het schrijvende journaille.

Met zijn twee treffers in het uitver­kochte Polman-stadion verdubbel­de Lens zijn seizoensproductie. Eerder scoorde hij thuis tegen He­racles (3-0) en, twee weken gele­den, tegen Ajax (1-1). ,,Ik heb, net als de ploeg, de lijn naar boven te pakken. Nu hopen dat we die kun­nen doorzetten. Eerlijk gezegd, heb ik daar wel vertrouwen in.” Bij zijn eerste doelpunt zaterdaga­vond kreeg Lens de hulp van een Almeloos been. De tweede treffer was een beauty en kwam geheel op zijn conto. „Volgens mij was die eerste bal er ook wel ingegaan als die verdediger er niet nog aan had gezeten. Bij die tweede ben ik gewoon beginnen te rennen en hield ik een bepaalde voorsprong op mijn directe bewaker. Ik was al­leen iets sneller dan de bal, daar­door moest ik op het laatst nog even inhouden. Gelukkig lag de korte hoek open. Het was wel een belangrijk doelpunt. Heracles druk­te volop. De 0-2 was op dat mo­ment de nekslag.”

Wat de toekomst betreft, wil de kleine aanvaller niet te ver vooruit kijken. „Ik heb met AZ de afspraak om na de laatste competitiewed­strijd mijn jaar bij NEC te evalue­ren. Waar ik dan sta, is iets waar ik me nu nog niet mee bezighoud. Ik geef altijd honderd procent en als dat dan, zoals vanavond, beloond wordt met twee doelpunten, kan het natuurlijk hard gaan met mijn carrière. Maar er zullen ook weer wedstrijden komen, waarin die bal steeds net verkeerd valt. Dat is voetbal. Als ploeg hebben we in ie­der geval een stap gemaakt. De spanning is er een beetje af. We hebben een jong team. Dan is het niet goed die druk elk duel weer met je mee te nemen.”

Muslu: ‘ We kunnen nu even rustig ademhalen’
Rechtsback van NEC hoort op korte termijn wat club met hem wil.

Met een kamerbrede glimlach op zijn gezicht kwam Muslu Nalbantoglu als een van de laatste NEC’ers uit de kleedkamer. De rechtsback, die dit seizoen zo vaak had moeten terugkijken op een verloren wedstrijd, kon einde­lijk zijn licht laten schijnen op een gunstig resultaat. „Twee keer op rij winnen, dat is zo lekker. We had­den die punten ook hard nodig. We hebben nu een mooi gaatje ge­slagen met Excelsior. We zijn er nog lang niet, maar we kunnen nu wel even rustig ademhalen.”

‘ Moes’ speelde zaterdag een van zijn betere wedstrijden voor NEC. Hij speelde zijn directe tegenstan­der Kai Michalke volledig uit de wedstrijd en deed het ditmaal ook opbouwend niet onaardig. Met de komst van de Spanjaard Dani Fernandez leek hij zijn basis­plaats kwijt te raken, maar voorals­nog geeft Mario Been de voorkeur aan de 24-jarige Amersfoorter. „Ik ben blij met het vertrouwen van de trainer. Ik moet zeggen: het staat bij ons de laatste weken heel goed achterin. Schrijf maar op: dankzij ‘Muslu’ heeft NEC het lek boven, haha.” Nalbantoglu, wiens contract af­loopt, liet kort geleden weten dat hij nog steeds niet weet of de lei­ding van NEC na dit seizoen ver­der wil met hem. „Inmiddels heb ik een afspraak”, vertelde hij na af­loop van Heracles-NEC. „ Over an­derhalve week gaan we praten.”

Drie gele kaarten NEC zonder gevolgen
NEC heeft de uitwed­strijd tegen Heracles zaterdaga­vond zonder kleerscheuren door­staan. Jhon van Beukering viel na een uur met kramp uit, maar is zondag tegen AZ gewoon inzet­baar. Ook de drie gele kaarten voor Patrick Pothuizen ( hands en protesteren), Jeremain Lens (ruzie­maken met Ricky van den Bergh) en Rutger Worm ( etteren bij een vrije trap) leveren geen schorsing op.

NEC verloor nog nooit op kunstgras Almelo 
De spelers van NEC heb­ben een grondige hekel aan het spelen op kunstgras en ook trainer Mario Been is geen liefhebber. Feit is echter dat de Nijmeegse club nog nooit verloren heeft op de arti­ficiële sprieten van Almelo. Sinds 2005 speelde NEC vier keer in het Polman- stadion. Drie keer eindig­de die ontmoeting in een zege voor de Nijmegenaren, vorig jaar hielden de twee clubs elkaar in evenwicht (0-0).

Bron: De Gelderlander