NEC strijdt tegen degradatie
Nijmegenaren laten VVV terugkomen van een 2-0 achterstand.
Op het bord in de kleedkamer stond gisteren een duidelijke kerstboodschap voor NEC: winnen! Mario Been had de opdracht geschreven, in hoop dat zijn spelers overtuigd zouden zijn van de noodzaak om tegen VVV de drie punten in eigen huis te houden. De mededeling bleek aan dovemansoren gericht. Zijn ploeg liet een 2-0 voorsprong glippen en eindigde het duel in de onderste regionen van de eredivisie op een teleurstellende 2-2. Het gelijkspel werd door de Venlonaren gevierd als een overwinning.
Het gat met de degradatiezone bleef drie punten. En bij NEC zijn ze er onderhand wel van doordrongen dat de ploeg ordinair zal moeten gaan knokken om het vege lijf te redden. „We zijn waar we zijn. En we weten waar we staan”, klonk Been ietwat filosofisch. Maar meteen daarna was zijn voorspelling kraakhelder. „Dit wordt een gevecht tegen degradatie. Daar komt het nu wel op neer.” En dat terwijl gisteren de belangrijke drie punten al lang en breed in de knip hadden kunnen zitten. NEC was het duel veel beter begonnen dan VVV, dat al zeven wedstrijden op rij ongeslagen was. Die reeks leek in de volle Goffert ruw onderbroken te worden. Twee doelpunten van Tim Janssen waren een flauwe afspiegeling van het werkelijke krachtsverschil, maar omdat Jeremain Lens, Brett Holman en vooral Lorenzo Davids (voor een leeg doel over) kansen lieten liggen, hielden de Limburgers hoop. Toen zijn ploeg op een 2-0 achterstand was gekomen, greep André Wetzel in. Hij liet slechts drie verdedigers achter in zijn laatste linie waar de voorwaartsen van NEC een overdaad aan ruimte kregen. Maar juist voorin bij de thuisclub ging het mis. Lens (zoals hij nu speelt zal niemand bij AZ zitten te wachten op de terugkeer van de huurling) leed peperduur balverlies waar de net ingevallen Leon Kantelberg van profiteerde: 1-2. Met nog een kwartier te gaan bracht Wetzel met Sandro Calabro een extra aanvaller en zag Been machteloos toe hoe de angst in zijn ploeg sloop. Acht minuten voor tijd bewees Calabro met de gelijkmaker dat zijn coach deze middag een gouden hand van wisselen had. Direct na het laatste fluitisignaal verzamelden zo’n zeventig boze supporters zich voor de hoofdingang. Maar van een echte bestorming kwam het niet. Zondag moet NEC naar hekkensluiterWillem II. In Tilburg vechten ze al weken voor lijfsbehoud. Dat besef is sinds de afknapper van tweede kerstdag ook doorgedrongen tot de spelersgroep van NEC. Waarschijnlijk hoeft Been het niet nog eens op een bord te schrijven.
Been ontgoocheld en strijdbaar tegelijk
Coach NEC baalt van gelijkspel tegen VVV en richt blik opWillem II.
De tekst was bemoedigend, uit het gebaar sprak iets van troost. „Ik kan begrijpen dat ze in Nijmegen niet blij zijn, maar die punten gaat NEC nog wel pakken. Daar ben ik niet bang voor”, sprak VVV-trainer André Wetzel aan het slot van de persconferentie. En heel even kneep hij zijn collega Mario Been in de arm. De coach van de Nijmegenaren staarde in het grote niets, waar hij wanhopig zocht naar het antwoord op de vraag waarom zijn ploeg opnieuw verzuimd had de drie punten in eigen zak te steken. Vooral nadat NEC op 2-0 was gekomen, had Been even de neiging gevoeld om achterover te leunen. Tenslotte had hij een dergelijk scenario na 45 minuten in de kleedkamer nog met zijn elftal doorgenomen.
„Bij 2-0 krijg je rust in de ploeg. Zij gooien een aanvaller erbij. Zullen achterin één op één gaan spelen. Dan kunnen wij met onze snelle mensen voorin profiteren van de ruimte”, had Been zijn manschappen voorgehouden. Toen iedereen binnen de lijnen het draaiboek keurig leek te volgen en de rol van de trainer als souffleur niet meer nodig was, ging het toch nog gruwelijk mis. „ Als het 2-0 wordt moet de wedstrijd gespeeld zijn. Met alle respect voor welke tegenstander dan ook, maar dan moet je het afmaken.” Dat gebeurde niet. „Het leek wel of alle ballen van de voeten sprongen”, zei Been, die vooral zijn aanvallers niet meer herkende.
„ Saïdi maakte veel verkeerde keuzes, Tim won geen duel meer en Jeremain… Zo makkelijk als hij die bal verliest op de middenlijn. De ploeg was net in de voorwaartse beweging. Al vond ik wel dat die goal daarna erg gemakkelijk viel. Maar de agressiviteit. Die felheid. Het afjagen van de tegenstander wat we in de eerste helft zo goed deden. Dat heb ik het laatste half uur niet meer gezien. Vanaf het moment dat we op 2-0 kwamen speelden we bijna op het hautaine af. Maar wij moeten beseffen dat we geen wedstrijd op zestig, zeventig procent kunnen uitspelen. Deze ploeg zal er negentig minuten honderd procent voor moeten blijven gaan. Anders krijg je zoiets als vandaag gebeurt. Wij hadden het publiek tevreden kunnen stellen. Een overwinning had ons veel zelfvertrouwen gegeven. Dat hebben we nagelaten. Dramatisch. Ik heb er geen ander woord voor.”
Been stond aan de bar van de persruimte. Pilsje in de hand. Ziel onder de arm. „ De domper is enorm”, zei de Rotterdammer die gisteravond in het Sanadome – op een steenworp afstand van De Goffert – 25 familieleden en vrienden had uitgenodigd om samen met zijn gezin kerst te vieren. „ Maar dit is niet de leukste dag van mijn leven. Dat lijkt me duidelijk.” Maar alles gaat snel in het voetbal. Zondag wacht alweer de volgende belangrijke wedstrijd. Uit tegen Willem II. „Daar gaan we vanaf morgen (vandaag, red.) weer alle energie insteken. Hier moeten we met z’n allen uit zien te komen. Nu ben ik teleurgesteld. Maar tegelijkertijd ook heel strijdbaar. Nog steeds.” Mario Been begrijpt niet dat zijn spelers na een 2- 0 voorsprong de wedstrijd tegen VVV-Venlo alsnog uit handen hebben kunnen geven.
Muslu: De ‘ gifbeker moet helemaal leeg’
Bij NEC kan niemand de totale collaps in de slotfase verklaren.
Met een dieptreurig gezicht kwam Muslu Nalbantoglu een halfuur na het eindsignaal van NEC-VVV uit de kleedkamer. „Dit is zo zuur”. stamelde de vleugelverdediger. „Komen we eindelijk eens lekker met 2-0 voor, is het nog niet genoeg. De gifbeker moet helemaal leeg.” „ Na de tegengoal van VVV zag je dat alles was goed ging ineens verkeerd liep. Er werd voorin niet meer afgejaagd en niet meer vrijgelopen. Daardoor konden we niet meer opbouwen en kwamen we onder druk te staan. Als je dan ook nog eens rare individuele fouten begint te maken, dan vraag je om problemen.”
Zelf had ‘ Moes’ wel een aardige wedstrijd achter de rug. De Nijmeegse vleugelverdediger vocht felle duels uit met Nordin Amrabat, maar het grote talent bij de Noord-Limburgers was bijna telkens zweiter Sieger. „Ik had hem redelijk goed in bedwang, maar daar koop je helemaal niks voor als je de wedstrijd niet wint. Zondag tegenWillem II kunnen we ons niet veroorloven om nog meer punten te laten liggen. Maar ja, dat zeggen we al een paar weken tegen elkaar.” Peter Wisgerhof kwam ook al niet al te vrolijk naar buiten. „We geven zeventig minuten lang geen kans weg. Dat kwam voor een deel doordat er bij ons voorin goed druk werd gezet. VVV kwam niet eens bij ons in de zestien. Maar in de slotfase ging het helemaal fout. Volgens mij is het gewoon een gebrek aan kwaliteit.” „VVV gooide er op het laatst een extra spits bij, maar op zich mag geen enkel probleem opleveren. Als Jonas en ik ieder een spits voor onze rekening nemen, komt er juist meer ruimte voor ons. Maar het werd steeds slordiger en niemand durfde de bal meer op te eisen. Tot overmaat van ramp was er bij alletwee de tegengoals sprake van dodelijk balverlies.” De NEC-aanvoerder haalde nog maar eens zijn schouders op toen hem gevraagd werd hoe NEC uit dit dal moet kruipen. „ Als we vandaag gewonnen hadden, waren we de dip misschien te boven geweest. Maar deze wedstrijd heeft ons zelfvertrouwen echt geen goed gedaan. De degradatiezone komt zo wel heel dichtbij.”
Olsson staat na zesde geel weer op scherp
Terwijl scouts van Bolton Wanderers uit de Engelse Premier League voor hem 0p de tribune zaten, pakte Jonas Olsson tegen VVV-Venlo zijn zesde gele kaart van dit seizoen. Daarmee staat de Zweedse verdediger gelijk weer op scherp. Een volgende gele kaart betekent automatisch weer een wedstrijd schorsing. Olsson was afgelopen zondag tegen Feyenoord geschorst na zijn vijfde gele kaarten.
Van Beukering laat Goffert snel achter zich
Jhon van Beukering was gisteren na de 2-2 tegen VVV en zijn invalbeurt van vijf minuten als eerste vertrokken uit De Goffert. „ Jhon moet begrijpen dat ik hem niet opstelde”, zei Mario Been. „ Hij rolt van de ene blessure in de andere. Laatst nog tien dagen op bed gelegen met een hersenschudding. Hij had deze week anderhalf uur getraind. Jhon moet gewoon zijn stinkende best blijven doen. En fit worden.”
Scholten hoopt over zes weken fit te zijn
Eind augustus brak Dominique Scholten zijn arm. Inmiddels zijn we vier maanden verder, maar nog altijd is de rentree van de jonge linkspoot niet aanstaande. „ In eerste instantie is er een pin in de arm gezet, maar daarmee bleek het bot niet vast te groeien. Vorige week ben ik opnieuw geopereerd en is de pin vervangen door een metalen plaat. Volgens de chirurg, dr. Hu, kan ik daarmee over een week of zes weer spelen.”
Binnenbrandje in catacomben Goffert
Sportief geldt bij NEC alarmfase I. Daar bovenop begonnen gistermiddag een uur na de wedstrijd tegen VVV ook nog eens de brandmelders in het Goffertstadion te krijsen. Na een korte zoektocht bleek er in het washok, waar de wasmachines al op volle toeren draaiden, een asbak in brand te zijn gevolgen. Het smeulende vuurtje werd snel geblust, de snel gearriveerde brandweer kon weer terug naar de kazerne.
Wetzel en zijn gouden hand voor de wissels
Hij schudde beslist zijn hoofd. „ Acht wedstrijden ongeslagen. Nee, dat mag je geen geluk meer noemen”, zei André Wetzel. De trainer van VVV-Venlo was in zijn nopjes met de puntendeling in De Goffert. „ Omdat NEC heel goed startte. Zij begonnen met de juiste instelling aan de wedstrijd. NEC speelde scherp. Soms op het randje. Maar dat kan ik wel waarderen. Op dat gebied werden we afgetroefd. En eerlijk gezegd, gebeurt ons dat niet vaak.”
In de rust had hij Nordin Amrabat even apart genomen. Het zat de sterspeler allemaal wat tegen. De gele kaart na een half uur. Ballen die hem van de voet sprongen. De fluitconcerten vanaf de tribunes. „Heb ik hem voorgehouden vooral door te gaan. Zijn moment kwam nog wel.” Na zeventig minuten kreeg de trainer gelijk toen Amrabat Kantelberg bediende die voor 2-1 zorgde. „ Een invaller die scoort. Dat noemen ze een gouden wissel”, grijnsde Wetzel. „En als je tweede wissel dan ook nog eens voor de gelijkmaker zorgt, lijkt dat wel een sprookje natuurlijk.” Zoveel moesten we overigens niet achter die wissels zoeken, vond Wetzel. „Ik zit er echt geen weken op te studeren. De wedstrijd was er gewoon naar. Kantelberg die tussen de linies ging spelen. Calabro als extra spits. Nu scoren ze. Maar het had ook mis kunnen gaan. Dat NEC gebruik had gemaakt van de ruimte en op 3-1 was gekomen. Maar onze moed is beloond. Zo voelt het wel.”
Aalbers noemt berichtgeving over financiële injectie een ‘ losse flodder’
„ Ach, rond deze tijd wordt er veel vuurwerk afgestoken. Helaas zit daar af en toe ook een losse flodder bij.” Technisch directeur Carlos Aalbers reageerde gistermiddag ronduit cynisch op de berichtgeving in sommige regionale media. Die suggereerden de afgelopen dagen dat de belangrijke investeerders rond NEC van plan zouden zijn de Nijmeegse club met een nieuwe financiële injectie aan de nodige versterkingen te helpen. „Ik ben Nijmegenaar en zou het niet kunnen aanzien als we degraderen”, zo wordt Frans Hendriks, een van de voornaamste geldschieters, aangehaald. „ Als de nood aan de man is en NEC heeft een goed voorstel, wil ik altijd praten over versterking” Aalbers, die jarenlang bij Hendriks op de loonlijst stond, ontkent ten stelligste dat er nieuwe ontwikkelingen zijn. En ook Hendriks zelf spraakt van een ‘opgeblazen verhaal’. „Die journalist belt mij op met de vraag of ik NEC zomaar laat vallen. ‘Natuurlijk niet’, heb ik geantwoord. Vervolgens heeft hij een stuk geschreven dat kant noch wal raakt. Er is op dit moment geen sprake van dat de investeerders halsoverkop de knip gaan trekken. We hebben niet eens onderling overleg gehad.”
‘ Deze prijs zegt mij nu niet zo veel’
Twee treffers van Tim Janssen tegen VVV niet genoeg voor de winst.
Heel lang leek het er gistermiddag op dat Janssen NEC een bevrijdende zege geschonken had. De Eindhovenaar, die tot nog toe alleen in de beker had gescoord, zette zijn ploeg met twee treffers op een riante 2-0 voorsprong en met nog maar een halfuur te spelen leek de thuisploeg op fluweel te zitten.
Even afgezien van de vervelende afloop, speelde Tim Janssen tegen VVV een lekkere wedstrijd. In de punt van de aanval, zijn favoriete positie, was hij voortdurend aanspeelbaar, sterk in de combinatie, bovendien scoorde hij zijn eerste competitiedoelpunten in Nijmeegse dienst. „ Ik heb mijn leven lang in de spits gespeeld, voor mijn gevoel komen mijn kwaliteiten op die plek ook het beste tot hun recht. Maar ik heb er echt geen problemen mee om in het belang van het team op een andere positie te spelen.” „Wij hebben dit seizoen veel moeite met scoren. Ikzelf ook, maar vandaag kon ik er eindelijk twee binnen tikken. Natuurlijk ben ik blij dat ik eindelijk van die nul af ben. Maar ik had me nog veel beter gevoeld als we vandaag drie haalde ik mijn normale niveau niet meer. Ik bleef maar een beetje doorsukkelen.” „Het gaat sinds een paar dagen beter. Ik had vandaag weinig last, pas op het eind van de wedstrijd begon de rug weer wat op te spelen. Het is nu een kwestie van de juiste medische procedures volgen, dan de oude geweest.
Na een paar weken ben ik wel weer begonnen, maar echt lekker ging het niet. Bovendien kreeg ik al gauw last van mijn rug. Waarschijnlijk is dat probleem het gevolg van die oude kwetsuur. Misschien ben ik, om die enkel te ontzien, anders gaan lopen. Doordat ik me nooit fit voelde, de slotfase stortte het Nijmeegse kaartenhuis evenwel volledig in elkaar. „ Er was niets aan de hand, we hadden de wedstrijd keurig onder controle, maar nadat VVV op 2-1 was gekomen, werd alles ineens anders. Op een of andere manier komen we na een tegengoal altijd in de problemen. Echt verklaren kan ik het niet. De een zegt dat het gebrek aan ervaring ons parten speelt, de ander heeft het over een mentaal probleem. Het is in elk geval niet zo dat wij er niet voor knokken.” Janssen stond gisteren als centrumspits in de basis bij NEC. De van RKC overgenomen aanvaller sukkelt al maanden met zijn gezondheid en begon afgelopen zondag tegen Feyenoord nog op de bank. „In de thuiswedstrijd tegen Willem II ( op 29 september, red.) liep ik een enkelblessure op en sindsdien ben ik nooit meer helemaal tot man of the match, maar Tim Janssen hield het gewonnen schilderij vast alsof hij het zojuist uit de vuilnisbak had opgediept. „ Als we gewonnen hadden, zou hier een heel andere Tim Janssen staan”, zei hij schouderophalend. „ Maar nu zegt deze prijs me eerlijk gezegd niet veel.”