Bijstellen van verwachtingen

Vanavond oefent NEC in Herpen tegen Tot Ons Plezier uit Oss. Normaal gesproken een wedstrijd waarvan verwacht mag worden dat onze club vrij gemakkelijk de winst pakt. De resultaten in de oefencampagne tot dusver geven echter absoluut geen garantie voor een gemakkelijke avond tegen de Ossenaren. NEC versloeg tot dusver alleen amateurclubs, terwijl tegenstanders als Dordrecht, Braga en Roda JC een te groot obstakel bleken. Reden tot paniek op de diverse internetsites en –forums, waar om het hardst om versterkingen wordt geschreeuwd. Kluivert moet komen, Vayrinen zou een welkome versterking zijn en zo verder.

De vraag is echter hoe reëel de roep om dergelijke versterkingen en de verwachting dat we mee gaan doen om een plek in het linkerrijtje zijn. Het huidige bestuur krijgt er op het internet flink van langs, hetgeen een zure constatering zal zijn voor de mensen die op dit moment hard aan het werk zijn de club weer op de rails te krijgen. De huidige beleidsmakers hebben zich vrijwel nooit in negatieve bewoordingen uitgelaten over hun voorgangers, maar duidelijk is dat het grote puinruimen nu de prioriteit heeft. Hans van Delft transformeerde onze club van lelijk eendje tot stabiele middenmotor, waarvoor onze eeuwige dankbaarheid, maar toen Hans de droom op een warme dag in Waalwijk per ongeluk een keer zag uitkomen groeiden de bomen tot in de hemel. Het kon niet snel genoeg gaan, geen enkel risico leek ineens onverantwoord meer. Juichend werden investeerders binnen gehaald, waardoor het leek alsof de club opeens schatrijk was. Vergeten werd echter dat investeerders hun geld beleggen en niet weggeven. Hetgeen betekent dat het geld zodanig gespendeerd moet worden dat de opbrengsten uiteindelijk groter zullen zijn dan het in eerste instantie uitgegeven bedrag. Zo niet dan is er een probleem en zelfs als die waardevermeerdering er wel is kunnen de belangen tegengesteld zijn. Zo ben ik erg benieuwd hoe de deelnemers in het Groningse participatiefonds reageren mocht Suarez een hopeloos seizoen draaien, waardoor de club hem volgend jaar aan de straatstenen niet meer kwijt kan. Hoe dan ook, Hans overspeelde zijn hand, niet geholpen door de armoedige scouting kwaliteiten van zijn technisch directeur, en onze club belandde door de schulden die als een molensteen om de nek hingen in categorie 1.
De verkoop van Barreto en het gedwongen vetrek van Niedzielan leidde dan ook slechts tot een verlichting van die zorgen, maar geven nog geen ruimte om nu eens grootschalig te gaan uitpakken. Met het terug keren naar categorie 2 zijn we weer terug op bekend terrein. We leven, maar hebben geen nagel om onze kont te krabben. Met als enig verschil dat er destijds niets meer werd verwacht dan het ontlopen van degradatie. Het wordt dus de hoogste tijd dat de supporters hun verwachtingen gaan bijstellen en de negatieve spiraal van reacties los laten. Het zal de bestuurders helpen onze club weer op de rit te krijgen en het zal Mario Been sterken in zijn missie. Want het is hoofdzakelijk aan hem te danken dat er een spelersgroep op het veld staat die de club een zonnige toekomst geeft. Er maar even vanuit gaand dat we dit jaar niet degraderen. Hetgeen op dit moment de enige echte reële doelstelling is. (pol)

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.