“Anders was ik misschien wel chauffeur geworden”

Patrick Pothuizen is deze week het haasje in de rubriek: ‘Leven zonder voetbal’ van Voetbal International. Hierin verteld hij over de dingen die hij graag doet naast zijn uren op het groene gras. Over zijn dochters en verschijningen van Magere Hein.

Passie buiten het voetbal: Mijn tweelingdochters Bo en Roby van vijfenhalf. Ik zie ze één keer in de week en dat is altijd iets om naar uit te kijken. Verder poker ik bijzonder graag. Niet de variant Texas Hold’em, maar Omaha. Dat is weer net iets anders en ik kan het vrij aardig. Recentelijk heb ik veel geld gewonnen toen ik mijn tegenstanders versloeg met een zogenoemde quads, wat betekent dat je vier keer dezelfde kaart in je hand hebt.

Boek/schrijver: De voorleesboeken voor mijn dochters. Ik ben meer een tijdschriftenman. Mijn laatst gelezen boek ging over Klaas Bruinsma. Ik kan me er niet voor opladen en heb er dan ook twee jaar overgedaan.
Film: Heat met Robert De Niro en Al Pacino. Een echte goede actiefilm met twee topacteurs.
Flauwe comedy’s zijn ook wel aan mij besteed. Zoals Dumb & Dumber en Meet the Fockers.
Muziek: Echte rockmuziek zoals van Limp Bizkit, Pearl Jam en de Red Hot Chili Peppers. Pearl Jam heb ik nog bezocht toen de band in Arnhem optrad. Binnenkort komen ze naar het Goffertpark in Nijmegen. Daar ben ik helaas niet bij, maar een aantal dagen later zie ik ze wel op Rock Werchter in België. Dat is een fantastisch evenement.

Man: Koos Romeijn, die mij in de jeugd van mijn vroegere amateurclub Vriendenschaar uit Culemborg zei dat ik met hogere teams moest gaan meetrainen om beter te worden. Als D-speler trainde ik bij de A. En ook Frits van den Berk, voormalig trainer bij Vriendenschaar en hersteltrainer bij mijn eerste profclub Vitesse. Hij is degene die mijn naam daar noemde, waardoor mijn carrière kon beginnen.
Vrouw: Mijn vriendin Elly (29). Na de scheiding had ik niet gedacht dat ik ooit nog een vrouw tegen zou komen met wie ik zulke goede maatjes kon worden. We zijn nu een jaar bij elkaar en ik ben een gelukkig man.

Eten/drinken: Rijst met kip, daarvan ben ik helemaal gek. Vis vind ik ook lekker, maar daar houdt mijn vriendin weer niet zo van. Ik drink veel water, ijsthee en sapjes. Na de wedstrijd meestal wat biertjes en als ik uitga een kurkentrekker. Dat staat voor 7 up/vieux in de kroeg waar ik kom.

Geen profvoetballer, dan… Had ik voor het transportbedrijf Pothuizen in Culemborg gewerkt, als vrachtwagenchauffeur of in de loods. Ik heb er tot mijn 21ste gewerkt, tot ik aan de slag kon bij Vitesse.

Spijt van:  Op sportief vlak mijn overgang van NEC naar Vitesse in 2000. Dat had ik nooit moeten doen, maar ik dacht op dat moment alleen aan mijn eigen loopbaan en de mogelijkheid beter te worden onder een trainer als Ronald Koeman.
Voor het laatst dronken: Wil je dat echt weten? Ik denk afgelopen week nog, nadat ik na een wedstrijd met enkele teamgenoten de stad in was gegaan.
Voor het laatst gehuild: Nadat ik te horen kreeg dat ik vanwege mijn scheiding mijn kinderen minder zou gaan zien. Dat kwam hard aan. Gelukkig ben ik inmiddels aan de situatie gewend en ben ik blij om te zien wat er van mijn kinderen is geworden. Het zijn schatten van meiden, die bijzonder makkelijk zijn en geweldig met elkaar omgaan.

Vakantiebestemming: Sinds ik vader ben, vlieg ik niet meer graag. Bij het opstijgen en landen
staat het zweet in mijn handen. Toch zou ik bijvoorbeeld nog graag naar Kenia gaan, of een rondreis door Amerika maken.
Leven zonder voetbal: Nee, nee en nog eens nee. Het einde nadert, dat besef maar al te goed. Maar er is altijd wel wat te doen in de voetballerij.
Leven na de dood: Twee keer heb ik Magere Hein aan mijn bed gehad. Een geestverschijning van een lange man met een rode muts en een kromme neus. In beide gevallen overleed twee dagen later iemand uit mijn directe omgeving. Toch doet het me niet geloven in een leven na de dood.

Verkiezingen Provinciale Staten: Niet gestemd, maar waarom zou ik? Jonas Olsson, mijn teamgenoot bij NEC, zei afgelopen week tegen mij: ‘Stemmen jullie in Nederland elke maand?’ Daar begint het namelijk wel op te lijken en ik denk dat de meeste mensen daarom nu niet hebben gestemd.
Meest opmerkelijke nieuwsfeit:  De familiedrama’s in onder meer Hengelo en België. Het is zo zielig dat mensen die het niet meer zien zitten hun eigen kinderen daarvan de dupe maken. Misschien speelt het geweld op televisie en in films daar wel degelijk een rol in. Want soms leven we echt in een bijzonder zieke wereld.

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.