Vlak voor de start van de competitie gooide Mario Been het over een andere boeg. Tegen Aston Villa stapte hij af van het systeem met twee spitsen. NEC won met 2 – 1, maar achteraf was een nederlaag misschien wel beter geweest.
In de weken voorafgaand aan het oefenpotje tegen de Engelse subtopper had Mario Been steeds beweerd dat hij vast zou houden aan het concept met twee aanvallers; daarop had NEC immers ingekocht. Na de 2-1 zege op Villa kondigde Been echter aan dat hij voorlopig zou kiezen voor 4-3-3.
De coach was tot zijn koerswijziging gekomen omdat zijn team in de aanloop naar de competitie slecht speelde en tegen eerstedivisieclubs als Telstar, TOP Oss en Go Ahead Eagles nauwelijks kansen creëerde. Been hoopte dat het met drie spitsen wel zou lukken en zag zijn vermoeden tegen Villa bevestigd.
De praktijk blijkt echter weerbarstiger dan de theorie. Na dertien wedstrijden heeft NEC de minst trefzekere ploeg in de eredivisie. Dat ligt voor een deel aan de spitsen. Maar het is vooral de middenlinie die onder de maat blijft. In aanvallend opzicht is de balans mager; Boutahar staat op twee goals en een assist, Snoyl heeft een doelpunt op zijn conto, de rest staat op een dikke nul.
Minstens even zorgwekkend is het aantal tegengoals: twintig. Vaak het gevolg van persoonlijke fouten, maar er is ook een meer structureel probleem: de gebrekkige omschakeling. Balverlies is veelal dodelijk.
Ook na de pijnlijke nederlagen tegen Willem II en Sparta lijkt Been niet van plan op zijn schreden terug te keren. "Ik ga er week eens rustig over praten met de rest van de technische staf, maar het lijkt mij geen goed idee om voortdurend je systeem om te gooien", sprak Been zaterdagavond. "Een terugkeer naar 4-4-2 zie ik niet zitten. Wellicht is een accentverschuiving zinvol, bijvoorbeeld door op het middenveld met de punt naar achteren te gaan voetballen. Maar het blijft voor mij een verschrikking om het initiatief niet te grijpen wanneer de tegenstander zich afwachtend opstelt."
Bron: De Gelderlander