Dagblad De Gelderlander blikt in haar maandageditie terug op de wedstrijd van afgelopen zaterdag. NEC – Sparta Rotterdam eindigde in 1-2 en daarmee komt de streep dichterbij voor de Nijmegenaren. Hieronder het artikel zoals dat te lezen viel in de krant:
NEC stevent op een crisis af. De Nijmeegse ploeg verloor zaterdagavond in eigen huis van Sparta (1 – 2) en zit nu tot aan zijn nek in de degradatiesores.
Trainer Mario Been is bij NEC niet in een gespreid bedje terecht gekomen. Waar zijn voorgangers Johan Neeskens en Cees Lok royaal werden gesteund door kapitaalkrachtige investeerders, moest Been bij zijn aantreden constateren dat de geldkraan was dichtgedraaid. Geen prettig vooruitzicht omdat de club afgelopen zomer met het vertrek van Leiwakabessy, Van der Doelen, Van den Eede, Tininho en Wielaert veel routine kwijt was geraakt.
NEC besloot de zich op talentvolle en relatief goedkope krachten te richten. Nadat Been de teleurstelling over het karige spelersbudget had weggeslikt, begon hij enthousiast aan zijn nieuwe klus; hij had immers bij Excelsior in de eerste divisie laten zien dat er veel mogelijk is met goedwillende jeugd.
De eredivisie kent echter haar eigen wetten. In de kelder van het betaalde voetbal is degradatie onmogelijk en verpest een nederlaag hooguit het weekeinde. Op de hoogste etage gaat het daarentegen om het naakte bestaan; degradatie betekent een halvering van de clubinkomsten en kost werkgelegenheid.
NEC kwam de afgelopen weken drie ploegen (Willem II, Excelsior en Sparta) tegen die vooral bezig zijn met overleven en esthetiek als een bijvak zien. In Nijmegen hoopte men op minstens zeven punten uit de korte serie, het werd er één. „Heel frustrerend“, erkende Been na afloop van het debacle tegen Sparta. „Maar we staan nog steeds boven de streep.“
Been wordt dit seizoen regelmatig gestraft voor zijn romantische visie op voetbal. Hij denkt primair aan aanvallen, zijn trainingen zijn er op afgestemd, zijn opstellingen meestal ook. Het probleem is evenwel dat vooral de Nijmeegse middenvelders er dit seizoen weinig van bakken. Zij slagen er vrijwel niet in de drie spitsen in stelling te brengen en laten bij balverlies regelmatig hun mannetje lopen. Zonder een controleur achterin kost dat NEC keer op keer tegengoals.
Saïd Boutahar speelde één keer prima (tegen Heracles), maar heeft daarvoor en daarna steeds onder zijn mogelijkheden gespeeld. En Edgar Barreto heeft al meer dan een halfjaar geen fatsoenlijke wedstrijd meer afgewerkt. Ferne Snoyl was tot nog toe de enige die voldeed, maar tegen Sparta was hij het juist die vreselijk door de mand viel. Snoyl liet in de 34ste minuut op de rand van de zestien de bal knullig van zijn voet springen en bood Sparta-debutant Jeffrey Vlug vrij baan: 0-1.
NEC was daarna totaal van slag en incasseerde dertien minuten na de pauze de genadestoot. Rachid Bouaouzan troefde Peter Wisgerhof af en bediende Yuri Rose die zijn mannetje Barreto onderweg had afgeschud: 0-2. De thuisclub kwam een kwartier voor tijd door een frommelgoal van Romano Denneboom (op aangeven van debutant Saïdi Ntibazonkiza) nog wel op 1-2. De gelijkmaker kwam echter nooit meer binnen handbereik, zeker niet nadat Jonas Olsson in de slotfase zijn tweede gele kaart ontving.