Voor de wedstrijd kregen de Heerenveen – fans al een bittere pil te slikken toen de Nijmeegse ijshockeyers in een volle Goffert werden geëerd na het winnen van de finale tegen de Friezen. Vervolgens waren de noorderlingen ook nog eens getuige van een vernedering van hun ploeg.
NEC gaf zaterdag voetbalcollege en sloot een matige periode in de competitie af met een galavoorstelling die de Friezen de adem benam.
Het is dat er slechts één ‘Man of the Match’ kan worden gekozen. Dat kon niemand anders zijn dan Patrick Pothuizen. De 34-jarige verdediger kreeg onlangs te horen dat NEC niet veel langer een beroep op hem zal doen, maar zaterdagavond speelde de routinier één van de betere wedstrijden uit zijn carrière. De geblesseerde Peter Wisgerhof – toch één van de betere centrale verdedigers van Nederland – kon slechts bewonderend toekijken hoe zijn stand-in zich van zijn taak kweet.
Als klap op de vuurpijl bedacht hij zich geen moment toen Niedzielan in het zestienmetergebied werd neergelegd. Hij eiste de bal op, nam z’n aanloop, schoot onberispelijk in en juichte daarna zoals weinigen Patrick Pothuizen ooit hebben zien feestvieren.
„Wat dacht je? Ook nog scoren. Man, ik was dolgelukkig. Ik zag de keeper al die kant opgaan, maar ik raakte ’m lekker.“ Van tevoren wist hij al dat hij in voorkomende gevallen zou aantreden. „Ik mis nooit een penalty. Ik twijfelde ook geen moment.“
Dat zullen Niedzielan, Wisgerhof en Jones ook hebben gedacht die in de afgelopen weken vanaf de roemruchte stip misten. De ontlading bij Pothuizen gaf wel aan dat het geen alledaags klusje was en met zijn treffer onderstreepte de tegenwoordige Groesbekenaar dat er nog geen sleet op zijn loopbaan zit.
„Wat dat betreft heb ik een aardig nieuwtje“, sprak hij in de Talpa-microfoon. „Ik ben vandaag rondgekomen met een Engelse club. Ik ga de komende twee jaar spelen voor Charlton Athletic.“ Misschien hadden de krampachtige grimassen de reporter moeten waarschuwen, maar hij realiseerde zich pas dat hij in het ootje werd genomen toen Pothuizen de ingangsdatum van het contract nog maar eens onderstreepte: 1 april?
De veelbesproken strafschop die Heerenveen op de knieën dwong, werd ingeleid door de fraaiste pass uit de historie van het Nijmeegs betaald voetbal. En die kwam van de voet van de andere grote uitblinker aan Nijmeegse zijde. Beheerst door de revanche-gedachte op zijn oude club en diens aanhang die hem bij de laatste confrontatie tegen Heerenveen genadeloos uitfloot, vloog Romano Denneboom er vanaf de eerste minuut in. Hij was voor rust een constante kwelgeest voor de povere Friese linksback Derveld, die – helemaal suf gespeeld – in de rust achterbleef in de kleedkamer.
Denneboom blijkt dit seizoen van onschatbare waarde voor NEC. Als hij gaat sleuren, zijn snelheid en lichaam in de strijd werpt, komt er diepte in het Nijmeegse spel, krijgt Niedzielan de ruimte om met zijn schorpioenachtige reflexen zijn moment te kiezen en heeft Boutahar steeds legio mogelijkheden om het spel voort te zetten.
Vlak na de strafschop van Pothuizen legde Denneboom de Heerenveense aanhang definitief het zwijgen op met de derde NEC-treffer.
Maar het fraaie doelpunt verbleekte bij de splijtende pass waarmee hij even daarvoor Niedzielan vrij voor de Heerenveense doelman Vandenbussche zette. Ter hoogte van de dug-out van Heerenveen leek Denneboom volkomen ingesloten. Bijna vanuit de draaiing verstuurde hij een diagonale pass over dertig meter die zijn maatje Saïd Boutahar helemaal vrij voor de Friese goalie zette. De Rotterdammer werd neergetrokken en de latere ‘Man of the Match’, Pothuizen, verzilverde.
Een uur na de wedstrijd was alleen Denneboom nog niet uit de Nijmeegse kleedkamer gekomen. Hij wilde eerst op z’n gemak de samenvatting op tv zien om zich ervan te vergewissen of hij in zijn arm moest knijpen of dat de droom werkelijkheid was. Pas nadat hij zichzelf royaal bewierookt had met een allerminst kinderachtige mannengeur toonde hij zich aan den volke.
„Alles ging goed vandaag, iedereen speelde perfect. Voor rust hadden we nog wat problemen om de kansen te benutten. Zoals toen André en ik samen op die keeper afgingen. Ik speelde op André maar op dat moment kwam de bal op een hobbeltje en kreeg hij die bal op kniehoogte.“
Ook David Jones was zaterdagavond in zijn nopjes. „Het was hoog tijd dat we weer eens wervelend speelden. We waren er aan toe.“
De jonge Engelsman keerde afgelopen week terug naar Manchester voor een functioneringsgesprek met de clubleiding van het voetbalbolwerk. „Ze zijn erg tevreden over hoe het gaat en de keuze voor NEC. Zoals het er nu voorstaat, halen ze me volgend seizoen terug of ik speel hier nog een jaar. Ik geloof dat dit de enige twee opties zijn. Maar een beslissing is nog niet genomen.”
Na zijn vliegende start in De Goffert kon het niet anders of er moest een terugval komen. „We hebben even wat minder gespeeld. Voor mij was het zaak om heel simpel te blijven spelen en goed geconcentreerd te blijven op mijn taak. Het was een kwestie van geduld met deze ploeg. En de wedstrijd tegen Heerenveen is de beloning daarvoor.“
Bron: De Gelderlander