Zelfs de grootste pessimisten onder de NEC – aanhang moeten erkennen dat hun club eindelijk verlost is van nacompetitiezorgen. Door een doldwaze 4 – 3 zege op Groningen en een Bossche stunt bij RBC is de gevarenzone ineens ver weg voor de Nijmeegse ploeg.
Breda kent sinds jaar en dag ‘het avondje-NAC’. Cees Lok streeft sinds zijn aanstelling op De Goffert naar ‘een zondagmiddagje NEC’. Met andere woorden: de nieuwe Nijmeegse baas is er sinds half december alles aan gelegen om de ‘vermakelijkheidsgraad’ voor het weinig verwende NEC-publiek danig te verhogen. Gisteren lukte dat Lok meer dan ooit tevoren.
Niet op de wijze zoals de coach voor ogen had. Van goed, verzorgd voetbal was gistermiddag in De Goffert geen moment sprake. Dat NEC er tegen Groningen toch een spektakelstuk van jewelste van kon maken, was terug te voeren op aanstekelijk opportunisme. Na 94 minuten gevuld met werklust, zeven doelpunten, gemiste prachtkansen, cadeau gegeven goals en schoten op de lat bleek NEC de grote winnaar. Het werd 4-3 waar een 6-4 overwinning even logisch was geweest.
“Ik had gehoopt dat we ook met iets beter voetbal onze kansen hadden gecreëerd”, sprak Cees Lok opgelucht na afloop. “Maar het bleef vooral opportunistisch van onze kant. Niet dat daar overigens iets mis mee is.”
Lok telde zijn zegeningen. En dat waren er veel. Zijn ploeg had het publiek geboeid, de tweede overwinning op rij geboekt en door het verrassende verlies van RBC Roosendaal het gat met de nacompetitezone zien groeien tot negen punten. “Al met al is het voor ons een topweekeinde geworden”, concludeerde ook Lok. “We kunnen eindelijk onze blik wat omhoog gaan richten nu de ‘druk van onderen’ is afgenomen. Misschien dat daardoor straks ook ons voetbal weer beter wordt.”
De overwinning op Groningen was dikverdiend, zo erkende zelfs de bezoekende coach Ron Jans. Toch scheelde het weinig of NEC had zichzelf, voor de zoveelste keer dit seizoen, pijnlijk in eigen voet geschoten.
Al binnen het halfuur leek Groningen aan de beademing te liggen. NEC was oppermachtig, had voortdurend balbezit en koesterde tegen die tijd een 2-0 voorsprong. Edgar Barreto, pas vrijdagmiddag ingevlogen na twee WK-kwalificatieduels met Paraquay, krulde in de veertiende minuut een vrije trap subliem in de linkerbovenhoek. Even later scoorde Bart van den Eede met het hoofd zijn eerste doelpunt in Nijmeegse dienst.
Het armetierig verdedigende Groningen verscheen tot de rust slechts tweemaal voor het doel van Dennis Gentenaar. Tot verbijstering van de bijna volle Goffert was het even zo vaak raak. Hugo en Stefano Seedorf mochten van de al evenmin overtuigende NEC-defensie vanaf één meter afstand binnenschieten.
Na een uur leek een kopbal van Sander van Gessel zelfs een NEC-nederlaag in te luiden, maar uiteindelijk brachten Van den Eede – opnieuw met het hoofd – en Andrzej Niedzielan – na een counter – redding. Tussendoor knalde zowel Van Gessel als Barreto op de lat en faalde Romano Denneboom bij een kans die goedbeschouwd niet te missen was.
Bij NEC viel opnieuw de positieve rol van Bart van den Eede op. Toen technisch directeur Leen Looyen in februari de Belgische spits huurde van NAC klonk er in Nijmegen en ver daarbuiten vooral hoongelach. Van den Eede was in Breda verworden tot een overbodige bankzitter, maar bleek in Nijmegen het aanspeelpunt dat NEC maandenlang node ontbeerde. Ook tegen Groningen ontpopte Van den Eede zich tot het type ‘niet mooi, maar uiterst effectief’.
Zelfs Groningen-coach Ron Jans voelde zich na afloop genoodzaakt om de tijdelijke NEC-spits bemoedigend toe te spreken. “Ik vind het zo leuk dat een spits die is afgeschreven door zijn trainer, zijn eigen supporters en de pers zó goed terugkomt. ”
Van den Eede nam de complimenten met ingehouden trots in ontvangst. De NEC-supporters toonden zich na afloop minder bescheiden. Nu de nacompetitiezorgen plots ver weg zijn, durfde de Nijmeegse aanhang alweer vol overtuiging vooruit te blikken naar komende zondag. “Vitesse gaat eraan, olé, olé.”
Bron: De Gelderlander