In het feest dat na de overwinning bij NAC losbarstte, zullen een paar NEC-spelers met gemengde gevoelens hebben staan hossen. Saïd Boutahar begon opnieuw op de bank en Pascal Heije kreeg zijn eerste speelminuten na de winterstop.
Saïd Boutahar, technisch de beste voetballer van NEC, zag na ruim twintig minuten hoe niet hij, maar Pascal Heije de opdracht kreeg warm te lopen. Rob Wielaert was geblesseerd geraakt en liet zich een paar minuten later ook door Heije vervangen. Gezien de recente historie een opmerkelijke wissel. Heije kreeg onder de nieuwe hoofdtrainer Cees Lok na de winterstop nul speelseconden. Lok had er ook voor kunnen kiezen Edgar Barreto door te schuiven naar de plek van Wielaert (rechtshalf) en Boutahar op de plaats van de Paraguayaan (achter de spitsen) te zetten. Dan zouden beiden op de positie komen te staan, waar ze al bijna het hele seizoen spelen.
“Toen Wielaert uitviel had ik wel verwacht erin te komen”, zei Boutahar na de wedstrijd. “Het is zuur als dat niet gebeurt, maar dat zijn keuzes die de trainer maakt. Na de onnodige 1-0 voor NAC mocht ik eerst ook niet warmlopen. Dat deden Kazlauskas en Worm. Daarna mocht het wel.”
Een kwartier voor tijd kwam Boutahar bij een 1-0 achterstand in het veld voor de sterk spelende Björn van der Doelen. Elf minuten later stond het 1-2. Toeval? Niet helemaal. De actie die vooraf ging aan de gelijkmaker van Tininho was een echt ‘Boutahartje’. Een snelle, korte, zaalvoetbalachtige een-twee met Denneboom. “Ja, dat klopt wel”, zei de kunstenaar zelf. “Het was ook een hele goede actie van Romano en Tininho schoot hem lekker in.”
Ondanks zijn goede invalbeurt hield Boutahar zich op de vlakte. “Ik zie dit niet als revanche. We zijn een team. Het was gewoon zeer belangrijk dat we hier zouden winnen. Uit bij NAC drie punten halen is toch prachtig.”
Pascal Heije kreeg in Breda zijn eerste speelminuten sinds december. “Eindelijk. Je moet geduld hebben. Tuurlijk is dat moeilijk. Er moet een knop om. Maar er zijn veel ergere dingen in de wereld.”
Heije leerde ook zijn vrienden kennen en daar zat een opvallende naam tussen. “Ik heb veel steun gehad van mijn familie, mijn vriendin en Johan Neeskens. Ik spreek hem nog vaak over de telefoon. Dat geeft vertrouwen. Ik ga hem dit weekeinde ook zeker bellen.”
Heije is een goede voetballer, dat zal niemand ontkennen. Voor de winterstop roemden veel medespelers hem om zijn belangrijke rol in het veld.
“Dat is leuk om te horen. Maar je weet dat er na een trainerswissel veranderingen plaats kunnen vinden. In dit geval waren die niet positief voor mij.”
Heije heeft één keer met Lok over zijn situatie gesproken. “Dat was aan het begin van de tweede seizoenshelft. Hij vond dat ik na mijn enkelblessure niet op mijn oude niveau terug ben gekomen. Nee, dat ben ik niet met hem eens.”
Heije, die er door een schorsing tegen Groningen zal ontbreken, was niet verbaasd dat Lok hem inbracht. “Toen ik Rob geblesseerd zag liggen, hield ik er wel rekening mee. De eerste paar minuten moest ik wel even wennen aan het spelen van een wedstrijd op niveau. Het is toch heel anders dan een wedstrijd met het tweede.”
Koud in het veld liet Heije dan ook Lurling uit zijn rug lopen. Zijn lob viel bovenop de lat.
“Gelukkig heb ik het in de tweede helft goed opgepakt. Ook na de 1-0 geloofde ik er nog wel in. We hadden al een paar goede kansen gehad en de supporters bleven ons steunen. Je zag ook dat zij zenuwachtig werden.”
De ommekeer kwam en dus vierde NEC het ‘feest der opluchting’. De laatste keer dat een overwinning zo luid werd bejubeld was waarschijnlijk de zege bij RKC, die bijna twee jaar geleden Europees voetbal opleverde. “We zijn hartstikke blij”, zei Heije. “Dit was erg belangrijk, dus is het logisch dat het groot feest is.” Voor Heije zou het weleens een van de laatste Nijmeegse feestjes geweest kunnen zijn. Het contract van de middenvelder loopt af.
“Ik heb nog steeds niets van de club gehoord. Nee, ik ben nog niet rond aan het kijken. Ik wacht rustig af en hoop op kansen om het te laten zien.”
Bron: De Gelderlander