Hoe gaat het met: Maikel Renfurm

Maikel Renfurm (29) speelde van 1994 tot december 2003 voor Sparta, NEC, KR Reykjavik (IJsland), Saint Mirren (Schotland), Herfolge BK (Denemarken) en opnieuw Sparta. De aanvaller woont met zijn vriendin en zoontje Youandi (9) in Den Haag.

Je bent eind december 2003 geruisloos bij Sparta vertrokken.
‘Ik speelde op Het Kasteel op amateurbasis om een contract te verdienen, maar ik vind niet dat ik er daadwerkelijke kansen heb gekregen. Daarom ben ik opgestapt. Ik ben op zoek gegaan naar een andere profclub, maar er kwam niks meer op mijn pad.’

En je was pas 27!
‘Ja, maar de tijden zijn veranderd, de concurrentie is enorm toegenomen. Ik had bovendien een behoorlijke tijd in het buitenland gevoetbald. Dan moet je je helemaal opnieuw bewijzen en heb je heel weinig krediet. Ik moest op zoek naar een baan, want ik ben geen type dat lekker thuis gaat zitten. Zo kwam ik terecht in het distributiecentrum van Intertoys als magazijnmedewerker. Mijn ouders en wat vriendne hebben altijd heel hard moeten werken en nu weet ik ook wat dat is. Ik werkte er in de sinterklaasperiode, had het vreselijk druk, maar ik had het best naar mijn zin. Na drie maanden liep mijn contract af en daarna was er te weinig werk om langer in dienst te blijven. Ik heb vervolgens heel wat sollicitatiebrieven eruit gegooid, maar dat heeft nog niets opgeleverd.’

Voetbal je nog?
‘Dat mag je wel zeggen. Ik speel voor de nieuwe hoofdklasser Haaglandia, de fusieclub die is voortgekomen uit Kranenburg en RVC. Het niveau mag dan wat lager zijn dan ik gewend was, voetbal blijft voetbal. Ik heb het dan ook best naar mijn zin. Verder kom ik in de zomer uit voor het officiĆ«le Nederlands Beach Soccer Team en ik speel in de zaal bij de eredivisieclub Ter Beek. Met het Beach Team heb ik onlangs nog deelgenomen aan een ek-kwalificatietoernooi in Oostenrijk. We zijn daar vierde geworden, zodat we nog kans hebben ons te plaaytsen via een toernooi dat binnenkort in Frankrijk wordt gehouden. Beach soccer is harstikke leuk om te doen. het is ook officieel geaccepteerd door de UEFA en de FIFA. Mijn zoontje van negen speelt bovendien in de pupillen van Vredenburg. Daar sta ik ook elke zaterdag langs de lijn, terwijl ik meehelp bij de training van zijn ploegje. Ik ben dus elke dag met voetbal bezig.’

Is trainer worden dan niks voor jou?
‘Nee. Misschien ben ik daarvoor te vroeg uit het profvoetbal gestapt. Bovendien vind ik het een hypocriet wereldje. Ik wil geen namen noemen, maar er gebeurt vaak van alles achter je rug. Voorlopig blijf ik lekker voetballen. Ik ben nu huisvader, maar ik hoop op korte termijn iets te doen in de organisatie van het beach soccer. Daar ben ik nu druk mee bezig.’

Bron: Voetbal International

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.