Morgen, voor aanvang van het duel NEC – Groningen, staan ze weer rond het Goffertstadion. De verkopers van ‘het onafhankelijke supportersorgaan Trouwe Honden’. “Elke club die zich volksclub voelt, moet over een fanzine beschikken.”
Wat in 2001 begon als een supportersblaadje ‘van het betere knip- en plakwerk’ is anno 2005 uitgegroeid tot een lezenswaardige fanzine dat snel aan naamsbekendheid wint. Toch gaat er nog lang niet bij elke Nijmegenaar een lichtje branden bij het horen van de naam Trouwe Honden.
“Het gebeurt nog steeds dat wij een euro in de hand gedrukt krijgen omdat mensen denken dat we het programmaboekje van NEC verkopen”, zegt de man die bij de Nijmeegse aanhang al jaren bekend staat als ‘Bleum’. De NEC-supporter, Trouwe Hond- auteur van het eerste uur, heeft zelfs zijn voicemail ingesproken met zijn bijnaam.
“Wij zijn destijds met Trouwe Honden in een gat gesprongen. Er bestonden wel magazines van de club zelf, maar dat was één grote goed nieuwsshow.”
“We vonden het tijd voor een tegengeluid”, vult collega-auteur alias verkoper Pol aan. Hij wil net als de aangeschoven Thomas, Patrick en Jeffrey slechts met een voornaam in de krant. “Het is jammer dat sommige mensen ons voorbij lopen om dat ze denken dat wij een harde kernboekje verkopen. Maar wij zijn volledig onafhankelijk. Van supportersverenigingen, maar ook van NEC. Als de club bijvoorbeeld zou verzoeken een spelersinterview vooraf in te zien, dan weigeren we dat. Hoe NEC reageert op onze publicaties? We horen er zelden iets over. Ik vind het mooi dat NEC nooit moeilijk heeft gedaan over het feit dat wij onze boekjes rondom De Goffert verkopen. Maar hun mening over de inhoud is voor ons ook niet zo interessant.” Trouwe Honden verschijnt inmiddels zes keer per jaar en de oplage is gegroeid tot vierhonderd. Honderd gaan er direct naar abonnees van wie NEC- verdediger Ebbinge er één is. De rest wordt verkocht bij thuisduels of gaat naar de supermarkt van NEC-fanaat Jan Linders.
Pol: “Elke club die zich volksclub voelt, moet over een fanzine beschikken. Trouwe Honden is een mooi podium voor supporters om hun mening te uiten. We lezen, om ideeën op te doen, ook zo veel mogelijk andere uitgaves. ‘de Rat’ van NAC of ‘Lunatic- news’ van Feyenoord. “En ja, ook die van Vitesse”, grijnst Jeffrey. “Al is de vraag altijd: hoe kom je daar als NEC- supporter aan?”
Het kritisch volgen van ‘hun’ club vormt het hoofdbestanddeel van Trouwe Honden. Maar dat is bijna altijd overgoten met een saus van humor. Of zoals Jeffrey het verwoordt: ‘We houden ons echt niet slechts bezig met nuilen’.
Zo kent Trouwe Honden de rubriek ‘Pleetegeltje’. In de nieuwste uitgave krijgt de burgemeester van Nijmegen daarin ’n sneer vanwege het aangescherpte alcoholbeleid. ‘Mevrouw Ter Horst, mogen wij wel een broodje worst?’
Standaard in Trouwe Honden is ook het spelersinterview waarvan de eerste vraag steevast luidt: ‘geel of zwart’. Bleum: “En niemand heeft die vraag ooit fout beantwoord.” Voor alle duidelijkheid: het foute antwoord is ‘geel’, de kleur van Vitesse.
“Ooit zijn we ook begonnen met een cynische rubriek ‘We gaan Europa in’. Maar die moesten we afschieten, want NEC ging ècht Europa in”, grijnst Bleum die beweert dat de redactieleden het op zijn tijd grondig met elkaar oneens kunnen zijn. Over één ding zijn de Trouwe Honden eensgezind. Het gaat niet goed met hun club. Dat zorgt behalve voor de nodige kopzorgen ook voor ruimvoldoende stof tot schrijven.
Thomas: “Soms was het een gedoe om ons fanzine vol te krijgen. Maar de club maakt het ons er steeds makkelijker op.”
Jeffrey: “En dat ligt echt niet alleen aan de slechte resultaten. Wat dat betreft zijn NEC-supporters wel wat gewend. We vinden dat het gat tussen club en fans nog nooit zo groot is geweest. Commercie is belangrijk, maar het gaat te vaak ten koste van supporters. De loge lijkt heilig.”
“Wíj zullen bijvoorbeeld nooit ons logo veranderen”, reageert Bleum terwijl hij wijst op ’t beeldmerk van Trouwe Honden, het is een portret van een herdershond genaamd ‘Jacky’. “Ooit vernoemd naar een vermaarde NEC-spits.”
Na het interview vraagt Thomas of hij het artikel vooraf mag inzien. Zijn collega’s corrigeren hem direct: ‘Dat kunnen wíj toch niet vragen?’
Bron: De Gelderlander