Eigenlijk wil Gabor Babos (30) niet meer praten over Feyenoord. De Hongaarse doelman probeert dit seizoen op huurbasis bij NEC een rampjaar te vergeten. ‘Hopelijk breekt voor mij eindelijk weer de zon door.’
Hoe leef jij toe naar zondag 11 september?
‘Ik keek een beetje verbaasd op toen ik Feyenoord-NEC op 11 september in het wedstrijdschema zag staan. Het zal toch niet waar zijn ?, dacht ik eerst. Wat komt bij die datum in je op? Inderdaad, de aanslagen in Amerika. Die historische datum valt dus samen met mijn wedstrijd in De Kuip. Het heeft een speciaal tintje, maar meer ook niet. Ik heb wel meer speciale wedstrijden gespeeld, vorig jaar nog bijvoorbeeld met Feyenoord tegen Ferencvaros. Dit is niet anders.’
Waarom heb je gekozen voor een gemiddelde club als NEC?
‘Heel simpel. Toen bekend werd dat ik weg moest bij Feyenoord, heb ik met mijn zaakwaarnemer Kees Ploegsma bekeken welke opties er waren. Ik heb nog drie jaar een contract in Rotterdam, dus het was logisch ergens op huurbasis naartoe te gaan. Dat ging heel snel, want op 30 mei hoorde ik via mijn manager en Mark Wotte, de technisch directeur van Feyenoord, dat ik een andere club moest zoeken. Toen ben ik even op vakantie gegaan en belde NEC-trainer Cees Lok mij. Hij is een heel jonge coach, zeer ambitieus en weet precies wat hij wil. Met hem heb ik een gesprek gehad en daarbij kreeg ik binnen enkele minuten een heel goed gevoel. De volgende dag heb ik al mijn jawoord gegeven. Binnen een week was het rond. Ik moet ook zeggen dat er niet veel opties waren. Natuurlijk was NAC Breda wel in beeld, ik heb een telefoontje gehad van Ton Lokhoff. Maar officieel heb ik helemaal niks van ze gehoord.’
Is dat niet verbazingwekkend? NAC Breda zocht een eerste keeper en kwam uiteindelijk weer uit bij Davy Schollen, die nu toch weer niet goed genoeg blijkt te zijn.
‘Ach, ik maak me daar niet heel erg druk over, maar nu je het zo vraagt, moet ik wel toegeven: achteraf is het een beetje vreemd. Als NAC een keeper zoekt en ze hebben kans om mij terug te halen, waarom niet? Ze waren totaal niet bezig met mij, blijkbaar wilden ze me niet terug. Daarom ben ik blij dat ik snel een keuze heb gemaakt voor NEC, hier proef ik het vertrouwen. Het was ook een bewuste keuze om in Nederland te blijven, dat wilde ik heel graag. Ik ben hier vanaf 2000 en heb het erg naar mijn zin. Ik voel me thuis, het leven bevalt mij. Nu ik vijf jaar in Nederland ben, zou ik zelfs een paspoort kunnen aanvragen. Op dit moment kan ik daarmee wachten, omdat Hongarije bij de Europese Unie is gekomen. Met een Hongaars paspoort is het zo ook een stuk gemakkelijker om in andere landen te spelen. Een hoop barrières vervallen dan. In Engeland bijvoorbeeld heb je voor spelers buiten de Europese Unie zo’n regeling dat je 75 procent van de interlands gespeeld moet hebben om het land in te komen. Ik hoef hier ook niet zo nodig weg, voor mij is dit immers al een buitenlands avontuur. Bij mijn komst in Nederland was ik een onbekende sportman en ik heb iets opgebouwd, al heeft het laatste jaar afbreuk gedaan aan die goede naam. Dat gaat snel, maar dat kenmerkt ook de voetbalwereld.’
Wat zijn de oorzaken van je teleurstellende seizoen bij Feyenoord?
‘Ik miste het vertrouwen, en de waardering. Daarbij kwam ik in een voor Feyenoord begrippen kwalitatief mindere selectie terecht. Vooral in verdedigend opzicht. Waar in de eerste vier jaren bijna altijd een zonnetje scheen, heeft het vorig seizoen keihard geregend en geonweerd. Bij NEC breekt hopelijk de zon weer door. Ik heb jarenlang heel goede dingen meegemaakt en nu moet ik ook zelfkritisch zijn: het laatste jaar was de minste periode uit mijn voetbalcarrière. Ik heb in mijn loopbaan nooit zoveel fouten gemaakt als binnen één jaar bij Feyenoord. Niemand had verwacht, ikzelf ook niet, dat ik na een jaar alweer weg zou moeten. Dat is een nieuwe situatie en in eerste instantie komt die door mij, want ik heb niet goed gepresteerd.’
Maar hoe kan het dat jij fouten maakte die bij NAC ondenkbaar waren?
‘Tja, hoe kan het dat jij bijvoorbeeld vier jaar fantastisch werkt, van baan wisselt en vervolgens twee of drie fouten maakt? Ik ben geen machine. Als mensen nooit fouten maken, wordt het leven ook maar saai. En het voetbal helemaal, want dan eindigt elke wedstrijd in 0-0. Ik heb het gewoon niet waargemaakt in een tijd wanneer het moest. Dat is nu voorbij. Ik heb het plezier teruggevonden en ook mijn zelfvertrouwen. Of mensen mij nu een goede keeper vinden, moeten ze zelf bepalen.’
Je legt de schuld bij jezelf, maar heb jij bij Feyenoord ooit geproefd dat jij de keeper was die ze al jaren graag wilden kopen?
‘Het enige wat ik hierover wil zeggen is dat een trainer erg belangrijk is. Kijk maar naar Alfred Schreuder, die vorig jaar niet in aanmerking kwam voor Feyenoord, maar nu onder Erwin Koeman goed presteert. Een ander voorbeeld is Chong-Gug Song. Hij is er bij Feyenoord niet helemaal uitgekomen, maar onder Guus Hiddink speelde hij wél een fantastisch WK. Voor mezelf heb ik ook een aantal keer de vraag gesteld: waarom eigenlijk? Wat is er nu precies misgegaan? Dan kom je erachter dat er soms geen pasklare antwoorden zijn. Daarom heb ik vanaf de start van de voorbereiding besloten om vooruit te kijken en niet meer te praten over hetgeen is gebeurd in het afgelopen jaar.’
Iedereen is toch benieuwd waarom je niet het niveau haalde datje liet zien bij NAC Breda.
‘Ik denk dat je dan met andere mensen moet praten, want ik wilde best blijven. Die kans kreeg ik niet meer. Eind mei heb ik een telefoontje gekregen met de mededeling dat ik moest gaan. Ik heb nooit gesproken met Erwin Koeman. Kijk, ik wist wel dat ik een slecht jaar had gehad, maar deze mededeling kwam toch keihard aan. Vanaf 2000 ongeveer wilde Feyenoord me al hebben, voortdurend ging het daarover. Als ik door Breda liep en mensen spraken me aan, dan vroegen ze altijd of ik naar Feyenoord ging. Als ik dan eindelijk voor vier jaar teken en ik moet na één jaar alweer vertrekken, hoe denk je dan dat ik me voel? Na mijn transfer naar Feyenoord kwam een droom uit. Ik had hele grote plannen met Feyenoord, zoals kampioen worden, maar ik heb mijn hoofd flink gestoten. Een eerlijke kans heb ik niet gekregen, maar ik moet de beslissing van Feyenoord respecteren. Ze zeiden eind mei al dat ik op de tribune kwam te zitten. Nou, ik blijf niet bij Feyenoord om op de tribune te zitten. Het is ook niet zo dat ik vorig jaar helemaal uit beeld was. Bij Feyenoord heb ik 24 wedstrijden gespeeld, dus ik kwam echt wel aan spelen toe. Nu ik daarvoor blijkbaar niet meer in aanmerking kom, ben ik niet zo’n type dat alleen maar blijft om geld te verdienen. Ik wil keepen. Als dat kan bij NEC, dan doe ik dat. Vanaf dat moment heb ik mijn hoofd helemaal leeg gemaakt. Dit is ook de eerste en enige keer dat ik er in de media iets over zeg, want ik wil niet steeds de aandacht geven aan hetgeen is gebeurd. Dan kun je niet verder, ik moet voortuit kijken. Op 4 juli ben ik met een schoon blad begonnen en het interesseert mij helemaal niet hoe de mensen daarover denken.’
Zie je dit dan als een soort tussenjaar?
‘Ik hoef me niet te bewijzen, tegenover niemand. Ik heb helemaal niet zoiets van: Ik heb een slecht jaar gehad en zal het nu wel eens even laten zien. Ik zie NEC ook niet als een stap lager. Voor de buitenwereld lijkt dat misschien wel zo, maar ik voel dat niet zo. Ik zie dit als een stap die ik móést maken om verder te komen.’
Ruud Gullit zei vorig seizoen dat hij het onbegrijpelijk vond datje niet keepte in het Hongaarse elftal. Twee wedstrijden later stond je er ineens naast bij Feyenoord. Heb jij ooit het gevoel gehad dat je wist waar je aan toe was?
‘Het antwoord zit al opgesloten in de vraag. Meer wil ik daar niet over kwijt.’
Kan een dertigjarige keeper zich nog ontwikkelen?
‘Zeker als die keeper fouten maakt zoals vorig jaar bij Feyenoord. Mijn plan is elke dag te leren. Ik heb ook geleerd kritisch op mezelf te zijn, mijn fouten te erkennen. Vooral als je goed presteert moet je kritisch zijn, omdat het altijd beter moet. Ik kan nu ook niet garanderen dat ik dit jaar geen fouten zal maken.’
Zie jij jezelf nog terugkeren in De Kuip?
‘Ik heb niet voor niets een vierjarig contract getekend bij Feyenoord, maar op dit moment ben ik niet bezig met deze vraag. Het is nog te vroeg om over dit jaar heen te kijken. Zeker komt de tijd wanneer ik met mijn werkgever, waar ik nu nog onder contract sta, om tafel moet. Dat is nu totaal niet in beeld bij mij. Het leven gaal snel. Toen ik in Nederland kwam was ik 25, binnenkort word ik alweer 31. Mijn ambitie is voorlopig alleen om met het team een goed jaar te draaien in Nijmegen.’
Gabor Babos heeft de top uit zijn hoofd gezet?
‘Dat is niet waar.’
Jouw landgenoot Csaba Fehér heeft bij PSV moeite met het niveau. Guus Hiddink maakte onlangs in een interview een vergelijking met jouw situatie bij Feyenoord en zei: ‘Het shirt van Ajax, Feyenoord of PSV weegt zwaarder dan het lijkt.’
‘Wij hebben geen moeite met het niveau. het shirt van de topclubs weegt inderdaad zwaarder, maar de taak van de technische staf is om het shirt lichter te maken. Hiddink is dat bijvoorbeeld goed gelukt in het geval van Young-Pyo Lee en Ji-Sung Park. Natuurlijk is de druk bij een topclub hoger, dat wist ik vooraf ook wel. Maar dat speelt geen rol. In Hongarije heb ik toch ook jarenlang bij de topclub MTK Boedapest gespeeld? Toen was ik bovendien een stuk jonger, nu ben ik een geroutineerde keeper. Het is er gewoon niet uitgekomen, omdat ik fouten heb gemaakt die niet mogen. Je hebt het nu over Guus Hiddink. PSV heeft vorig jaar heel goed gepresteerd met het kampioenschap en de halve finale in de Champions League. Stel je voor dat Feyenoord ook naar behoren had gepresteerd. Denk je dan echt dat ik dan had moeten gaan? Dacht het toch niet. Maar niet alleen ik heb slecht gepresteerd vorig jaar. Wij hebben samen slecht gepresteerd vorig jaar, waar of niet waar?’
Kun jij je makkelijk afsluiten voor kritiek?
‘Als je sportman bent, moet je zowel negatieve als positieve kritieken respecteren. Als ik eerlijk ben, heb ik de afgelopen vijf jaren soms ook onverdiend positieve kritieken gekregen. Maar het kan dus ook de andere kant op werken. Dat moet je respecteren. Nou, dat heb ik de laatste tijd wel geleerd. Ik heb natuurlijk een paar keer keiharde kritiek gekregen. Iedereen is een beetje gevoelig, maar ik denk dat ik er goed mee ben omgegaan. Het is mijn taak om te voetballen, het is van journalisten de taak om kritiek te geven.’
Je zou lui zijn op het trainingsveld, het zou je ontbreken aan zelfkritiek en bij NAC zou je op de training vipbehandelingen hebben genoten.
‘Dat heb ik vier jaar lang niet gehoord, maar ineens na drie of vier wedstrijden bij Feyenoord zeggen mensen dat soort dingen over me… Dat is mijn antwoord.’
Raakt je dat?
‘Ik ben hier binnengekomen als een onbekende Hongaar en ik heb een goede naam opgebouwd. Dat komt niet doordat ik zo leuk lach in het voetbalveld, nee, dat komt doordat ik iets heb gepresteerd. De mediabelangstelling is bij een topclub als Feyenoord natuurlijk veel groter dan bij een club in de middenmoot. Als het niet goed gaat met jou, zoeken ze soms oorzaken die niet helemaal reëel zijn. Nu kan ik wel de hele tijd gaan zeggen hoe moeilijk het allemaal is om daarmee om te gaan, maar zo werkt nu eenmaal de voetballerij. Dat is een rare wereld.’
Waar komen die verhalen vandaan? Er moeten toch betrokkenen zijn die dat soort dingen over jou aan journalisten hebben verteld.
‘Dat vind ik niet belangrijk meer. Wat moet ik zeggen? Dat ik een slachtoffer ben of zo? Ik ben de wereld met heel andere ogen gaan bekijken. Kritiek is helemaal niet belangrijk meer. Het leven is kort en heel snel voorbij, er gebeuren in de wereld veel belangrijker dingen dan dit. Ik mag nog steeds een prachtig vak uitoefenen waar ik heel veel van hou. Dat doe ik op mijn manier, ik wil mijzelf blijven. Dat kan ik bij NEC.’
Welke indruk heb je tot nu toe van NEC?
‘Vanaf de eerste dag heb ik me thuis gevoeld. Voor de eerste trainingsdag hadden we een familiedag in Ouwehands Dierenpark (de dierentuin van NEC’s suikeroom Marcel Boekhoorn, red.). Ik was hartelijk welkom en ik heb hier nu gevonden wat ik zoek. Elke club heeft iets eigens. NAC was mijn eerste club in het buitenland en dat beschouw ik als een heel mooie periode. Daarna moest ik verder, want het ging goed en ik kreeg de kans bij een topclub verder te gaan. Dat was een kort stapje. Maar ook bij NEC hebben we grote plannen.’
NEC heeft al jaren grote plannen, maar de voorgaande twee seizoenen strookten die ambities niet met de realiteit.
‘Bij NAC heb ik ook gezegd dat ik Europees voetbal wilde halen. Dat zei ik nota bene op het moment dat de club was gepromoveerd uit de eerste divisie. Maar een paar jaar later is het ons wel gelukt. Onder Henk ten Cate gingen we van de negende, naar de zesde en naar de vierde plaats. NEC haalde in hetzelfde jaar als NAC Europees voetbal, maar vervolgens ging het bij NEC iets minder. Vooral het laatste jaar was teleurstellend voor iedereen. Maar nu heeft Cees Lok een goede groep met een goede balans tussen jonge talent en ervaring, tussen Nederlanders en buitenlandse spelers. Iedereen is erg optimistisch. Ons doel is dan ook heel logisch: de play-offs halen. Tegen RKC Waalwijk hebben wij minder gepresteerd, maar als we de eerste twee wedstrijden bekijken, moet je concluderen dat wij een kans maken. FC Utrecht en FC Twente zijn toch tegenstanders die dichter onder de Top Drie horen dan NEC. Na de prestaties van Twente in het laatste halfjaar verwachtte iedereen een vierde of vijfde plaats. Zij staan nu onderaan in de stand.’
Afgelopen weekend tegen RKC liet NEC niet zien waarom het een aanval zou kunnen doen op de subtop.
‘Natuurlijk krijgen wij ook tegenslagen, momenten waarop het minder gaat. Tegen RKC haalde ik een niveau dat ik lang niet meer heb gehaald, maar ik maakte helaas ook een fout. Maar als je terugkijkt naar de voorbereiding en de competitiestart, concludeer ik dat NEC over het algemeen een goede organisatie heeft. Als jij elke week met dezelfde spelers samenspeelt, is dat uiteraard beter dan wekelijks met andere spelers samenwerken. Met Jonas Olsson hebben we een goed talent uit Zweden aangetrokken, Peter Wisgerhof is in mijn ogen een zekere factor bij ons. Hetzelfde geldt ook voor Muslu Nalbantoglu en Jeffrey Leiwakabessy op de zijkanten. Daar moeten we op verder bouwen. Als clubs straks tegen NEC spelen, moeten ze niet meer denken: Oh, wij komen de punten even ophalen. De Eredivisie moet rekening houden met ons.’
Hoe keek jij vóór je komst aan tegen NEC?
‘Haha, ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit had gedacht dat ik nog eens voor NEC zou spelen. Het is maar weer eens een voorbeeld dat de voetballerij een rare wereld is, waarin alles kan gebeuren. In het verleden stond NEC nooit echt in mijn belangstelling. Natuurlijk wel als we tegen ze speelden, maar verder was ik er totaal niet mee bezig. Nu heb ik me er wel in verdiept: wat betekent het voetbal hier eigenlijk?’
Dennis Gentenaar was publiekslievelinq en als Nijmegenaar symbool van NEC. Is het een last om hem op te volgen?
‘Dit is sinds 4 juli de meest gestelde vraag. Gentenaar is een zeer goede keeper die hier fantastisch heeft gepresteerd, dus zijn naam verdient hij ook. Ik wil hem hiervandaan ook veel succes wensen bij Borussia Dortmund. Maar ik heb ook vanaf het begin gezegd: Ik wil niet constant worden gezien als de opvolger van Gentenaar. Wij zijn nu eenmaal onvergelijkbare keepers, we hebben een andere stijl, een andere techniek. Ik wil dat de mensen in Nijmegen mij niet afzetten tegen hem, maar mij straks gewoon om mijn manier van keepen waarderen.’
Voelt het als een bevrijding om weer het volste vertrouwen te genieten?
‘Vertrouwen is voor iedereen heel belangrijk, dat helpt. Dat geeft mij een bepaalde rust. Ik ga naar de trainingen en wedstrijden met de wetenschap dat ik zal spelen. Ik hoef niet meer te piekeren.’
Hongarije
Op dit moment heeft Gabor Babos (24 oktober 1974) geen contact meer met de voetbalbond van Hongarije. ‘Ik zou bondscoach Lothar Matthaus excuses moeten aanbieden, maar waarom? Ik heb niet gezegd dat ik geblesseerd was om vervolgens te kunnen wegblijven of een ander excuus gebruikt. Nee, ik heb eerlijk verteld dat ik me helemaal voor mijn club wil inzetten, omdat ik bij het Hongaarse elftal geen kans krijg om te keepen. Van 1996 tot 2004 ben ik altijd zonder morren naar het Hongaarse team afgereisd en heb ik ongeveer zeventig keer op de bank gezeten. Dat besluit respecteer ik, maar op gegeven moment maak ik dan ook een keuze.’
Volgens Babos is een rentree uitgesloten zolang Matthaus bondscoach is. Het uitzichtloze perspectief voor het WK van 2006 maakt dat besluit eenvoudiger. Hongarije stond in het verleden bekend om zijn fantastische voetballers, maar vanaf 1986 heb je niks meer gehoord van het Hongaarse elftal. We hebben in Mexico ons laatste WK gespeeld, bijna twintig jaar geleden! Met het Hongaarse elftal heb ik nog helemaal niks gepresteerd. Dat is heel pijnlijk om te constateren, vooral nu ik met dertig jaar de goede keepersleeftijd heb.’
Bron: Voetbal International