René van Rijswijk (33) weet precies hoe hij afscheid zal nemen van NEC. ,,Met een hattrick in de laatste wedstrijd’, grapt de aanvallende middenvelder, die in 121 duels slechts drie keer scoorde. Na vijf seizoenen Nijmegen verhuist hij naar zijn oude liefde Cambuur, waar hij in de eerste divisie vooral op zoek gaat naar het plezier.
Bijna niemand die de laatste jaren in De Goffert zoveel is besproken als René van Rijswijk. Hij groeide uit tot een cultheld van de supporters. Zijn lange haren, de interesse voor literatuur, het geloof dat dolfijnen genezende kracht hebben en zijn gortdroge productie waren ingrediënten voor zijn status. Neem nu vorige maand, toen nota bene een groepje PSV-fans speciaal voor hem een professionele website oprichtte. Hij wordt er El Presidente genoemd en wie zich aanmeldt krijgt als slogan mee: het is dolfijn om lid van het Front Pro René te zijn.
De aandacht gaat bij Van Rijswijk veelal uit naar de bijzaken in zijn leven. Gaf hij interviews, dan werd er steevast weinig over voetbal gesproken. Maar wie kenners over hem aanhoorde, kreeg veelal een positief oordeel over de capaciteiten van de middenvelder. Natuurlijk was hij niet de man van de doelpunten, maar wél van de verrassende actie. ,,Iemand heeft eens geschreven dat een wedstrijd van mij een soort ontdekkingsreis is’, vertelt hij. ,,Zit misschien wel een kern van waarheid in, want je weet nooit wat er precies zal gebeuren als ik aan de bal ben. Zo voel ik me ook het lekkerst. Ik speel op intuïtie, als ik het idee heb dat ik een mannetje door de benen moet spelen, gebeurt dat ook. Tactische opdrachten of niet. Het gaat mij om de speelvreugde.’
Het is de reden waarom zijn ontdekkingsreis hem volgend seizoen langs Cambuur voert, hoewel het stadion slechts drie minuten van zijn huis is. ,,Ik zie voetbal nog steeds als een spel. Als je een stadion komt binnenlopen, zitten daar duizenden mensen om jou aan het werk te zien. Probleem was alleen dat ik de laatste jaren bij NEC mijn creativiteit niet kwijt kon. De spanning die je langzaam opbouwt in een trainingsweek bleef bij de climax in mijn lichaam zitten, omdat ik weinig speelde. Het is voor geen enkele voetballer leuk, maar op de bank zitten is voor mij echt een crime. Vooral doordat ik het gevoel had toch geen kans meer te maken op een basisplaats, hoe hard ik ook trainde. Toen ik ruim een maand geleden een minuut mocht invallen bij FC Twente en prompt scoorde, voelde dat als een bevrijding. Toen kwamen de journalisten weer allemaal naar me toe, of dit mijn revanche was tegen al die mensen die me bekritiseerden wegens mijn weinige treffers. Wat een onzin, ik was juist teleurgesteld dat zelfs die groep me was vergeten.’
Tijdens de winterstop wist Van Rijswijk al dat hij niet meer op een langer verblijf in De Goffert hoefde te rekenen. Uiteindelijk koos hij voor Cambuur, waar Van Rijswijk van 1995 tot en met 1999 ook onder contract stond. Hij speelde er in vier seizoen 98 competitieduels. ,,Ik heb warme herinneringen aan die periode, maar heb bij mijn keuze gewaakt voor melancholische gevoelens. Er is geen speler van destijds meer aanwezig en zo goed als we toen draaiden gaat het nu niet meer. Maar trainer Dick de Boer heeft mij in een gesprek weten te overtuigen dat de club ambitieus is. Er vertrekt een elftal spelers en ze kunnen helemaal opnieuw bouwen aan een gretige selectie. Daar pas ik bij, want ik ben nog ontzettend ambitieus. Het wordt weer tijd om de mensen te vermaken.’
Bron: Algemeen Dagblad