Macedonische held op weg terug

Ooit voerde hij de Nederlandse topscorerslijst aan. Gorgi Hristov kende in 2000 bij NEC een flitsende entree in de eredivisie, maar door blessures verdween de Macedoniër in de anonimiteit.
 
Dragan Kanatlarovski, de bondscoach van Macedonië, nam begin deze week Gorgi Hristov tien minuten apart. “De trainer was benieuwd of ik een idee had met welke opstelling Oranje zou beginnen”, verklaart de voormalig NEC-spits. “Ik denk dat de namen van de elf Nederlanders die ik hem heb gegeven voor 90 procent de juiste zijn. Wat ik heb voorspeld? Onder meer dat Roy Makaay zeker niet zal starten.” 
 
De bondscoach bleek de voorbije dagen allerminst de enige Macedoniër die geïnteresseerd is in de Oranje-expertise van de 46-voudig international. “Veel journalisten stellen me nu vragen over het Nederlandse voetbal. Ik ben zaterdag zelfs uitgenodigd als televisie-commentator. Dat is pas voor de tweede keer in mijn leven.” 
 
“Natuurlijk vertel ik steeds dat Macedonië kwalitatief een veel minder goede ploeg is dan Oranje, maar we zijn zeker niet kansloos. Het is nu eenmaal zo dat geen enkel team eenvoudig van ons wint, althans in Macedonië. Ik gok op een 1-1 gelijkspel. Iedereen blij. Toch?” 
 
Hristov blijkt nog goed op de hoogte van het Nederlandse voetbal. De aanvaller houdt tegenwoordig zijn conditie op peil bij Vardar, de voormalig landskampioen uit de hoofdstad Skopje, maar heeft zijn huis in Beuningen aangehouden. “Ik pendel regelmatig op en neer tussen Macedonië en Holland. Ik ben drie weken geleden zelfs nog even op De Goffert geweest”, zegt Hristov die de Nederlandse taal uitstekend begrijpt, maar zich het liefst uitdrukt in het Engels. Al bedient hij zich af en toe ook van een Nederlandse term. 
 
Zo noemt hij het ‘heel erg jammer’ dat bondscoach Marco van Basten heeft gekozen voor Edwin Zoetebier als reserve-doelman. “Wat zou ik het mooi hebben gevonden als Dennis Gentenaar was geselecteerd. Hadden Dennis en ik elkaar een keer in Skopje kunnen ontmoeten. Lijkt me bijzonder.” 

De 28-jarige Hristov is in zijn moederland nog onverminderd een volksheld, al kwam hij de voorbije seizoenen nog weinig aan voetballen toe. Hristovs eerste kennismaking met Nederland was overweldigend. In de zomer van 2000 verbijsterde de spits ook zichzelf door in zijn eerste drie competitieduels voor NEC zeven keer te scoren, waarvan twee hattricks binnen een week. De Nederlandse kenners waren eensgezind: Hristov is een topspits. Maar na een overtuigend eerste seizoen – met vijftien doelpunten – bleek blessureleed zijn voornaamste vijand. In 2003 vertrok Hristov naar FC Zwolle, om die club op 14 december, opnieuw met een kniekwetsuur, via de achterdeur te verlaten. Daarna bleef het stil rondom de spits. 
 
“Ik heb de voorbije maanden in alle rust aan mijn herstel gewerkt en ben nu bijna fit. Ik train nu bij Vardar om fit te worden, om te kijken hoe mijn knie het houdt. Het gaat heel goed. Helaas komt de interland tegen Oranje voor mij nog iets te vroeg. Als het écht zou moeten, kan ik spelen. Maar je zult begrijpen dat ik liever geen risico’s meer neem. Mijn zaakwaarnemer (de Nederlander Henk van Ginkel, red.) is serieus op zoek naar een nieuwe club voor me. In Nederland? Graag.”

Bron: De Gelderlander