Jeffrey Leiwakabessy ligt al acht dagen in het CWZ. Na een week vol onderzoeken weten de artsen eindelijk wat de voetballer van NEC heeft. “En dan voel je de spanning uit je lijf vloeien.”
Als Jeffrey Leiwakabessy het even niet meer ziet zitten, zet hij zijn koptelefoon op. Een MP3-speler heeft de NEC’er, met allemaal verschillende muziek. “Die zet ik lekker hard en dan ga ik achterover liggen. Aan leuke dingen denken. Vorig seizoen, het Europees voetbal.”
Die dipjes komen veel minder vaak voor nu Leiwakabessy eindelijk weet wat hij heeft. “Een ontsteking aan mijn prostaatklier. Ik krijg antibioticum en omdat ze elke dag mijn bloed en urine controleren kunnen ze goed zien hoe het gaat. Morgen (vandaag, red.) heb ik met mijn moeder en mijn vriendin een gesprek met de dokter. Dan hoor ik hopelijk ook wanneer ik naar huis mag.”
Een keer eerder lag Leiwakabessy in het ziekenhuis, toen hij als B-junior zijn arm brak. “Ik moest geopereerd worden, maar heb toen maar heel even in het ziekenhuis gelegen. Toen was ook duidelijk wat ik had. Nu was dat niet zo en dat is vreselijk. Ik had liever in de wedstrijd tegen RBC een enorme rotschop gekregen. Dan weet je tenminste waar je aan toe bent.”
Want nu kon Leiwakabessy na die wedstrijd nog gewoon naar een verjaardag en de volgende ochtend wat eten en naar de wc. “Daarna ging ik nog even verder slapen en kon ik me ineens niet meer bewegen. Van mijn liezen tot mijn onderbuik zat alles vast. We hebben toen meteen de huisarts gebeld en die heeft pijnstillers en spierverslappers gegeven. Later kwam er een andere huisarts en die heeft meteen een ambulance laten komen.”
Het waren de momenten dat Leiwakabessy even heel erg bang was. “Toen ik me echt niet kon bewegen, dacht ik wel even aan iets heel ernstigs. Het was ook vervelend dat ze maar niks vonden. ‘Hoe kan dat nou’, denk je dan. ‘Ik heb nog zo veel pijn’.”
De kleine linkerverdediger van NEC werd helemaal binnenstebuiten gekeerd. “Volgens mij heb ik alle onderzoeken gehad die je maar kunt krijgen. Maar alle uitslagen waren goed. Ook een botscan wees niets uit. Volgens mij hebben ze het via een buikscan gevonden.”
Eindelijk, want Leiwakabessy is het zat. “Je wordt hier zo lui. Normaal kijk ik bekerwedstrijden altijd af, maar van Sparta – FC Utrecht heb ik de verlenging en de strafschoppen gemist omdat ik in slaap was gevallen. Ook om mijn liezen soepel te houden, probeer ik zoveel mogelijk te bewegen. Maar door die medicijnen ben je soms zo moe dat je toch de meeste tijd in je bed ligt.”
“Ik ben waarschijnlijk ook wel afgevallen. Ik lust alles, maar thuis eet je toch meer. Zaterdag mag ik wel naar de wedstrijd tegen AZ gaan kijken. Gelukkig, want volgens de zusters is het stadion zo dichtbij dat je het gejuich kan horen als er gescoord wordt.”
Dan kan Leiwakabessy ook weer even over voetbal praten. “Ik lig nu met drie andere mensen op een kamer, maar die hebben andere interesses. Daar ben ik blij om. Als hier veel over voetbal gepraat zou worden, wil ik helemaal als een dolle het veld oprennen. Er zijn al veel jongens van NEC langs geweest. En twee jongetjes die hoorden dat ik hier lag, hebben chocolade gebracht. Hartstikke leuk, maar ik hoop echt dat ik snel lekker naar huis mag. Want ik lig hier nu een week, maar het lijkt wel een maand.”
Bron: De Gelderlander