Ajax-NEC, zondag, was de eerste uitwedstrijd van NEC die Deborah Smits wilde bezoeken. Het liep uit op een nachtmerrie: de politie pakte rücksichtslos alle NEC-fans op in de trein waarin zij ook zat.
Al meer dan twee weken lang keek zijn dochter Deborah uit naar de wedstrijd Ajax – NEC, vertelt Jacques Smits. Het zou de eerste keer worden dat de 21-jarige Nijmeegse een uitwedstrijd van ‘haar’ club zou bijwonen.
Ze hadden het mooi geregeld: pa zou als fervent Ajacied op een Ajax-tribune zitten, Deborah en haar vriend Mike in het aangrenzende bezoekersvak, zodat ze door het hek heen toch contact konden houden.
Maar terwijl Smits zijn stoeltje opzocht, rinkelde zijn mobieltje. “Deborah belde vanuit Utrecht. Dat de harde kern van NEC-supporters aan het klooien was in de trein. Hou je afzijdig, heb ik haar toen op het hart gedrukt. Dat beloofde ze me. Ze moest er zelf ook niets van hebben.”
Furieus is de Arnhemse criminoloog en oud-politieman over wat de Amsterdamse politie presteerde in de 24 uur na dit telefoontje. “Dat de Mobiele Eenheid raddraaiers oppakt, is alleen maar goed. Dat ze een sleepnet gooien over alles wat NEC-fan is, kan ik me voorstellen. Maar daarna moet je wel het kaf van het koren scheiden. En daar gelden regels voor. Verdachten hebben rechten. Die zijn hier met voeten getreden.”
Wat er gebeurde? Vanaf station Duivendrecht belde Deborah haar vader opnieuw: de ME stond de trein op te wachten. Alles met een rood-groen-zwarte sjaal werd gearresteerd en in bussen afgevoerd, 125 man in totaal. Inclusief de onthutste Nijmeegse en haar vriend.
Vanuit haar cel heeft ze nog enkele keren met haar vader gesproken. Om elf uur ’s avonds had het laatste telefoontje plaats, toen raakte de accu van het toestel op. Smits probeerde ondertussen te achterhalen waar zijn dochter was, waarom ze was aangehouden en of ze al was voorgeleid aan een officier van justitie.
“Dat moet binnen zes uur gebeuren, maar ze had om elf uur, bijna tien uur na de aanhouding dus, nog met niemand gesproken. Ze zat alleen en was in paniek.”
Telefoongesprekken met het Amsterdamse hoofdbureau leverden Smits ook niets op. Kom maar langs, kreeg hij te horen, dan kunnen we tekst en uitleg geven. Tegen middernacht reden hij en de moeder van Deborah inderdaad vanuit Gelderland naar Amsterdam. Ze kregen een agente te spreken die niets mocht zeggen. Smits wilde een bevriende Amsterdamse advocaat regelen voor zijn dochter. Dat kon niet zonder haar instemming. “Omdat zij meerderjarig is, kreeg ik te horen. Dat klopt. Maar ik blijf me als vader wel verantwoordelijk voelen. En ze wilden me ook niet met haar in contact brengen”.
Een woordvoerder van de Amsterdamse politie laat in een reactie weten dat alles binnen de wettelijke termijnen is verlopen. De tijd waarop Deborah Smits is voorgeleid, wil hij niet noemen.
Bron: De Gelderlander