‘Waarom kunnen we nu geen kampioen worden?’
Dennis Gentenaar (28) is keeper van NEC. Net als zo’n zestien miljoen landgenoten volgt hij Oranje op de voet. De eerste wedstrijd tegen Duitsland bekeek hij in Estadio Dragao, de ontsnapping naar de kwartfinale met VI thuis in Nijmegen.
Tussen de e-mails en zakken vol post over de bondscoach dwarrelen er op de redactie van VI in Gouda nog steeds brieven binnen over de keeper van Oranje. Vreemd genoeg maakt menigeen zich druk over het ontbreken van Dennis Gentenaar. Nader onderzoek in deze kwestie levert ook nog eens op dat de inzendingen bij lange na niet allemaal uit Nijmegen komen. Gentenaar blijkt landelijk gedekt. In Portugal hangt zelfs bij de wedstrijden van Oranje steevast een spandoek met de tekst: Waar is Gentenaar? Hij grijnst bij het horen van de steun op papier en linnen, maar heeft geen moment rekening gehouden met een selectie. ‘Ik speel wel bij NEC, he.’
Voorafgaand aan de wedstrijd tegen Letland – en de misschien nog wel belangrijkere ontmoeting tussen Duitsland en Tsjechië – raast een storm over Nederland. Echt weer voor een vreemde avond: zo één waarop alles helemaal fout gaat. Gentenaar zit met ega Mariza relaxed voor de buis in zijn nieuwbouw-boederij. De weg naar zijn huis is één grote oranje zee. Vlaggetjes wapperen wanhopig bij de wind die gemakkelijk 41 knopen haalt. Windkracht 8, een kwestie van buigen of barsten. Glunderend opent hij de deur, visserspet op. De doelman heeft zijn grootste vangst al binnen. Opgetogen meldt hij het binnenhalen van een snoek van één meter en vier centimeter, ergens vlak bij Nijkerk. Samen met Bertus Rozemeijer, Nederlands bekendste visser; nog een erfenisje van de opening van een vissportzaak. Gentenaar is trots als een pauw. Maar we komen vanavond niet voor sterkte vissersverhalen. Nederland leeft tussen hoop en vrees. Gentenaar koestert geen illusies: ‘We halen het niet, vanavond wint Duitsland. Ik snap niet dat iedereen maar denkt dat wij even Letland oprollen. Bij NEC poolde bijna iedereen 4-0 of 4-1, terwijl de Letten die Duitsers gewoon op 0-0 houden.’
Bij de aftrap hangt de doelman rustig achterover. ‘Ik ga niet juichen, hoor!’ Een opmerkelijke uitspraak van de man die een paar dagen eerder nog compleet in oranje werd gesignaleerd in Portugal. ‘Klopt’, zegt hij grijnzend. ‘Ik ben op uitnodiging van een paar sponsors naar de wedstrijd tegen Duitsland geweest. Werden we om drie uur ’s nachts thuis opgehaald. Daarna naar Amsterdam en via Kopenhagen naar Porto. De sfeer was daar geweldig, maar wat speelde Oranje slecht…. Op de tribunes zaten we met van-alles-en-nog-wat door elkaar. Prachtig. Maar de echte Oranjekoorts wil niet komen. Ik heb niet het idee dat het zo leeft als vier jaar geleden.’
Prompt maken de Duitsers 1-0, maar Oranje kort daarna ook. Ruud van Nistelrooy scoort uit een strafschop. Gentenaar wordt al wat minder relaxed en verhuist een meter naar voren, naar zijn poef. ‘Het zal toch niet gebeuren?’ Dan komt er gejuich van de tribunes in Braga. Gentenaar spitst de oren. Zou Tsjechië…? Ja inderdaad, even later verschijnt de 1-1 vanuit Oporto boven in beeld. De NEC-keeper balt een klein vuistje. Oranje raast intussen gewoon door, ook de 2-0 valt. Wéér Van Nistelrooy. Nu staat de relaxte doelman rechtop in zijn huiskamer. De rust breekt aan en het feestje kan voorzichtig binnen. De wijn gaat open, kaasjes, olijven, nacho’s en toastjes worden aangedragen.
In de rust verbazen de Gentenaars zich over het gedrag van Edgar Davids en Dick Advocaat tijdens de persconferenties. ‘Dat kan echt niet, dan moet je er niet gaan zitten als je niet wilt praten. Het hoort toch gewoon bij je vak op met je publiek te praten.’
De zender gaat op ARD. Duitsland drukt en drukt. Die Mannschaft krijgt kans na kans en de paniek slaat toe in Nijmegen. ‘Dit gaat niet goed’, kreunt Mariza Gentenaar, haar man kijkt vol afgrijzen toe: ‘Dit houden ze nooit.’Vervolgens valt de tv even uit, wat een stressvolle avond helemaal completeert. Zelden zulke verbijsterde gezichten gezien. Even later is het beeld terug. En wat voor een beeld! Milan Baros breekt door, Oliver Kahn stopt, maar Baros scoort de rebound: 1-2. Gentenaar springt hoger dan bij zijn beste save,zijn vrouw vliegt alle kanten op. ‘Ongelooflijk! Kippenvel!.’
Tja, nu kan alles. ‘Waarom zouden we geen Europees kampioen kunnen worden?’, vraagt Gentenaar zich af. ‘Ik heb niet echt andere ploegen gezien die erbovenuit steken.’ Uiteraard steekt de bekende stofe de kop op. ‘Het blijven Duitsers, je weet het natuurlijk nooit, met twee goals zijn ze er weer.’ Niets is minder waar. Weer valt het beeld even weg. Maar vervolgens meldt de Duitse zender dat het in Braga 3-0 staat. Zappen en Roy Makaay zien. Gentenaar: ‘Ongelooflijk dat hij niet vaker speelt. Je ziet het nu weer, binnen een paar minuten legt hij er één in.’
De laatste minuten zijn slopend in huize Gentenaar. ‘Waar zitten we zaterdag?’ vraagt de verwilderde keeper aan zijn Mariza. ‘Dan hebben we een feestje’, antwoord zijn geliefde. Het slot mag er zijn. Er verandert niets meer aan de standen. ‘Oh, oh, ongelooflijk. Nu kan alles.’
Gentenaar zelf mag volgende week voor de Intertoto naar Cork City of Malmo FF. Met een beetje geluk is NEC dan een stap verder in dat toernooi en kaapt Oranje de dag erna de Europese titel weg. ‘Hopelijk hebben ze dan Jan Vennegoor of Hesselink gehaald. Wij kunnen wel een kanjer voorin gebruiken’, lacht Gentenaar. Genietend zapt hij weer naar de Duitse zender. ‘Ab nach Hause’, meldt een grafstem. De keeper pakt de telefoon. De Duitse international Paul Freier zal het weten dat hij de familie Gentenaar heeft leren kennen tijdens de afgelopen vakantie…. ‘Paul, wie geht’s?’ De middenvelder van VFL Bochum speelde nog in de oefeninterlands, maar raakte vlak voor het toernooi geblesseerd.
Buiten stormt het als nooit tevoren. De schapen blaten, de claxons tetteren door de Nijmeegse nacht. Vuurwerk knalt aan de Duitse grens, Oranje is opgestaan uit de dood. Gentenaar lacht zich gek. Wie weet is hij er zelf bij als Nederland over twee jaar in Duitsland naar het WK gaat. ‘Ik heb geen idee of ik dat niveau aankan. Het lijkt me prachtig, maar eerst nog maar eens een jaartje NEC. Bij Oranje kom je meestal pas in beeld als je voor grote clubs speelt.’
Morgen weer trainen bij NEC. Drie keer raden wat het gespreksonderwerp zal zijn.
Bron: Voetbal International