Hij had het nooit verwacht, maar de tijd is aangebroken dat zelfs Johan Neeskens strafschoppen vreest. Dé specialist van weleer hoopt vurig dat NEC ’t vandaag in het UEFA Cup-duel met Wisla Kraków (1-2) niet laat aankomen op penalty’s. “Er zijn veel te weinig NEC’ers die onder druk blaken van zelfvertrouwen.”
Terwijl Nijmegen zwanger is van verlangen naar het eerste Europese thuisduel in twintig jaar, is NEC de hectiek even ontvlucht. In de rust van de Hoenderloose bossen preekt NEC-trainer Johan Neeskens de passie. “Ik wil onbegrensde hartstocht zien. Alleen op die manier kunnen we ons kwaliteitstekort tegen de ervaren Poolse landskampioen compenseren.”
Neeskens terug in Hoenderloo. Ter voorbereiding op een belangrijk duel. En: trainend op strafschoppen. Het laat de gedachten direct afdwalen naar de zomer van 2000 toen De Nees – een week voor zijn aantreden bij NEC – zijn laatste dagen als assistent- bondscoach sleet. Ook toen oefende hij met Oranje in Hoenderloo op penalty’s, een onderdeel van ’t voetbal dat ooit door hem hoogstpersoonlijk tot een soort van kunst werd verheven. Neeskens was de koning van de witte stip. Miste zelden. Hoe onbegrijpelijk was het voor hem om te zien hoe Oranje op ’t moment suprême bij liefst vier pingels faalde. Weg EK-finale.
Gisteren onderwierp Neeskens opnieuw in Hoenderloo een selectie aan de penaltytest. En net als bij Oranje vlogen bij NEC de ballen er op de training eenvoudig in. Het kon de Oude Meester nauwelijks optimistisch stemmen. “Laten we het tegen Wisla alsjeblieft in de reguliere speeltijd afmaken. Stressbestendigheid is nu eenmaal een zwak punt van NEC. Ik heb dat al eens vaker meegemaakt met deze groep. Moesten er na een wedstrijd penalty’s worden genomen, keek ik om me heen en had de helft van de jongens de voetbalschoenen al uitgetrokken. Tsja, heb je dan vertrouwen in jezelf of niet?”
Neeskens’ reputatie van strafschopspecilaist reikte ooit tot de verste uithoeken van de voetbalwereld. “Hij was de allerbeste”, beaamt ook Henryk Kasperczak, trainer van Wisla Kraków.
“Toch vormen strafschoppen geen vak apart”, bezweert Neeskens. “Je moet gewoon uitstralen: die bal gaat erin. Kies een hoek en wijk daar nooit vanaf. Op de training schieten mijn spelers ze aardig binnen, maar onder druk wordt dat bij ons een compleet ander verhaal.”
Het is tekenend voor de mentale weerbaarheid, of beter gezegd, het gebrek daaraan, waar Neeskens tot zijn grote ongenoegen al ruim drie jaar tegenaan loopt. “Mijn spelers raken nog altijd te snel gestresst als het even tegenzit. Dat kan, zeker op Europees niveau, fataal worden. Het wordt nu echt tijd dat de mentale weerbaarheid snel beter wordt. Zo’n Europese kans als deze krijgen NEC-spelers normaal gesproken in hun leven niet al te vaak. Laat de spelers nu maar eens aantonen dat dit duel voor hen inderdaad zo belangrijk is als ze steeds beweren. Ook na tegenslag moeten ze het gras opvreten.”
Een beetje support van de zo goed als uitverkochte Goffert zou voor het broze zelfvertrouwen geen kwaad kunnen. En aan onvoorwaardelijke Nijmeegse steun ontbreekt het nog wel eens, vindt Neeskens. De Nijmeegse club mag dan de voorbije drie jaar beter dan ooit presteren – Neeskens is in puntenaantal al bijna de meest succesvolle NEC-trainer ooit – volgens menig fan biedt het getoonde voetbal doorgaans te weinig vermaak. Toch zal Neeskens, ook vanavond, weer vooral de nadruk leggen op ‘de organisatie’.
“Wat moet ik anders? Alles op de aanval zetten tegen een slimme ploeg als Wisla is vragen om problemen. Mocht het straks even tegenzitten, dan moet ons publiek niet meteen beginnen te fluiten. Dan durven nóg minder spelers aan de bal te komen. We hebben ons publiek juist nu keihard nodig. Ooit verloor ik met Barcelona kansloos van Anderlecht. Bij de return in Nou Camp werd elk balcontact, goed of slecht, begeleid met gejuich. We wonnen.”
En daar was destijds niet eens een Neeskens-strafschop voor nodig.
Bron: De Gelderlander