Suske & Wiske, Johnny & Rijk, Theo & Thea, Koot & Bie, Acda & de Munnik : duo?s, waarvan iedereen moeiteloos de tweede naam kan noemen als de eerste gevallen is. De som van het geheel is bij hen beduidend groter dan de optelsom van de losse delen. Waarom bepaalde koppels wel tot grote hoogte reiken en anderen in de obscuriteit verdwijnen, weet niemand, maar er is wel een woord voor : er is ?chemie?.
Een voetbalteam kent dit scheikundig fenomeen soms ook. Jonk en Bergkamp hadden het een periode, terwijl het bij van Nistelrooy en Kluivert totaal ontbreekt. Het verschijnsel laat zich niet dwingen. Als het komt, dan moet je het koesteren. Ons eigen NEC genoot enkele jaren terug van het duo de Gier-Hristov, maar het reageerbuisje borrelde op spectaculaire wijze over in de thuiswedstrijd tegen Heerenveen en daarna was het over. Maes-Pothuizen was er ook zo één.
Wanneer een koppel succesvol is, kan het blindelings op elkaar vertrouwen. Voor centrale verdedigers is dit een grote plus. Als de één de buitenspel val opengooit, is de ander al onderweg naar de middenlijn. Bij een kopduel gaat er één de lucht in, terwijl de ander de tweede spits in de houdgreep neemt. Bij een sliding geeft de ander rugdekking. Daarvoor moet je op elkaar ingespeeld zijn, en elkaar aanvoelen. Het moet klikken en als het eens klikt tussen twee spelers op zulke posities, dan bouw je daar een team omheen. Zo belangrijk is dat.
Wanneer NEC in één seizoen 17 keer de nul houdt met het duo Wielaert-Hesp, dan hoeven we niet lang te twijfelen : dit was een gouden stel. Dankzij de samenwerking tussen beiden, kon Wisgerhof het als gemankeerde rechtsback onopvallend bijbenen en kreeg Leiwakabessy het benodigde zelfvertrouwen om een basisplaats te veroveren. Achter hen kon Gentenaar uitgroeien naar grote hoogten. Arsenal speelde enige tijd terug jarenlang in dezelfde samenstelling met gemiddelde verdedigers die als samenstel haast onpasseerbaar waren. Mooi was het niet, effectief wel. Zo werkte het ook in de Goffert.
Maar de technische staf van NEC herkent blijkbaar nog geen goudklomp, als het erover struikelt. Voor de bejaarde Hesp (nu 34), die nog maar één seizoen wilde doorgaan, vond het de jeugdige spring-in-het-veld Ebbinge (29). Hesp kreeg een verlaagd contract aangeboden, omdat zijn ?vervanger? al klaar stond in de coulissen. . Aanvankelijk weigerde de ex-Ajacied te tekenen, maar kwam daar later op terug. “Pech, Danny. We hebben al een ander voor jouw plek”, gnuifden de verantwoordelijken in de Goffert. Hesp tekende vervolgens voor twee seizoenen bij RBC, vormt daar een uitstekend duo met Molenaar en staat opnieuw op de vijfde plaats. De verdediging van NEC is dit jaar een zeef.