NEC huurt hem van Ajax en als hij meespeelt is hij meestal een van de besten. Youssouf Hersi is alweer twintig jaar en houdt nog steeds een belofte in. Handig aan de bal, in het bezit van een leuke dribbel, gevoel voor de combinatie en ook nog in staat een doelpunt te maken. Afgelopen zondag tegen uitgerekend Ajax liet hij dat na elf minuten zien, toen Frank Demouge hem in de diepte stuurde: 1-0. Het was niet voldoende om de uiteindelijke 1-2 nederlaag te voorkomen, maar in de eerste 45 minuten was Hersi de opvallendste speler. Als aanvallende middenvelder was hij constant onderweg, dribbelde nonchalant weg van zijn tegenstander Tomas Galásek en verzorgde de aanvoer naar de spitsen Frank Demouge en Dennis de Nooijer.
Toch werd in De Goffert ook duidelijk waarom de toekomst van Hersi niet in Amsterdam ligt. Na zijn perfecte optreden voor de rust volgde een desastreuze tweede helft waarin hij nauwelijks nog de bal aanraakte, en als hij dat wel deed, dan leverde hij hem meestal in bij een Ajacied, zoals bij de gelijkmaker. Net als de rest van zijn ploeggenoten verloor Hersi alle duels en kwam hij overal een stapje te laat. De vergelijking met Jari Litmanen, de aanvallende middenvelder van de tegenstander, viel plotseling wel heel erg in zijn nadeel uit.
Het is het verschil tussen de top en subtop in Nederland. De tweede helft tussen de nummer vijf en de nummer twee van de Holland Casino Eredivisie toonde dat het verschil gênant groot dreigt te worden. NEC lijkt dit seizoen een Europees ticket te bemachtigen, maar de ploeg is nauwelijks bij machte iets af te dwingen op het veld. De Nijmegenaren verdedigen ook in eigen stadion zelden vooruit, maar trekken zich meestal terug voor het doel van hun geweldige keeper Dennis Gentenaar. Het heeft alles te maken met de tekortkomingen in het elftal van trainer Johan Neeskens. Omdat de verdedigers over weinig loopvermogen en explosiviteit beschikken, houdt NEC de linies uiterst compact en probeert het bij balverlies altijd een man over te houden. Het gevolg is echter dat de ploeg nauwelijks druk naar voren kan zetten, omdat het daarvoor altijd een mannetje tekortkomt.
Tegen een geduldig combinerend Ajax had dat rampzalige gevolgen. Nadat De Nooijer kort na rust een enorme kans op de 2-0 had laten liggen, kon NEC nog slechts achter de tegenstander aanlopen. Door het inbrengen van linksbuiten Victor Sikora voor rechtsachter Hatem Trabelsi en het onvermogen van Dejan Govedariça om spelmaker Jari Litmanen nog te volgen, waren de openvallende ruimtes uiteindelijk ook niet dicht te lopen. De treffers van Litmanen en Maxwell waren slechts een magere afspiegeling van het gemak waarmee Ajax de zege afdwong.
Zo neemt het verschil tussen de Top Drie en de rest van Nederland bijna lachwekkende vormen aan. Ajax heeft nu 74 punten, NEC slechts 44; de Amsterdammers maakten 84 treffers, de Nijmegenaren nog minder dan de helft (38) en bezitten door veertig tegendoelpunten zelfs een negatief doelsaldo. Het gat is inmiddels zó groot geworden dat langzamerhand een andere vraag opkomt: heeft het Nederlandse voetbal eigenlijk wel een subtop?
Bron: Voetbal International