In het voetbal komt het niet vaak voor dat bij een overwinning van een der ploegen beide teams toch redelijk tevreden van het veld stappen.
Na het door Ajax met 2-0 gewonnen duel met NEC was van een dergelijke ongewone situatie wel degelijk sprake. Ajax scoorde min of meer plichtmatig twee belangrijke competitiepunten en NEC wist de schade tot twee treffers verschil beperkt te houden. De speelwijze van NEC gaf aardig aan wat het Nederlands elftal volgende week in de interland met Belgie te wachten staat. Loerend op de counter trokken de Nijmegenaren een muur van spelers op voor het doel van Wilfried Brookhuis. De blonde NEC-keeper speelde een uitstekende wedstrijd en verhinderde met attente reddingen een monsteroverwinning van Ajax.
Pas na een kwartier in de tweede helft moest uitblinker Brookhuis voor de eerste maal kapituleren. Invaller Bosman kopte schitterend raak, maar na deze treffer bleef Ajax zonder agressie en fantasie aanvallen. NEC stelde zich zonder al te veel problemen in op het tempoloze geschuif van de Amsterdammers bij wie eigenlijk alleen Spelbos zijn normale niveau haalde. De Wit onderstreepte zijn vormcrisis zo nadrukkelijk, dat technisch adviseur van Ajax Cruijff, hem inwisselde voor Ophof. Eerder had de niet geheel fitte Koeman al het veld moeten ruimen voor Bosman.
In de laatste minuten van de matige partij bewees van ’t Schip toch nog zijn klasse. De vleugelaanvaller pikte de bal bij de middenlijn op, vertrok pijlsnel richting Brookhuis en na een schitterende schaarbeweging schoof hij de bal in het lege doel: 2-0.
In de eerste 45 minuten kwam het verwachte eenrichtingsverkeer naar het doel van Brookhuis al goed op gang. Ajax mocht in die periode zeven hoekschoppen nemen en rond het strafschopgebied van NEC was het een drukte van belang. Brookhuis verrichtte vier a vijf goede reddingen na pogingen van Koeman, Van Basten en de Wit, maar was kansloos toen de opgerukte Boeve een schitterende boogbal losliet.
Koeman, Rijkaard en Vanenburg verschenen vrijwel pauzeloos in de buurt van het strafschopgebied van NEC, maar in de opeenhoping van spelers kon geen enkele Ajacied een beslissend tikje of knikje geven. Van Rossum bleef van Basten dwars zitten en ook de Ajax-vleugel-spitsen De Wit en Van ’t Schip hadden geen individuele actie in huis om doeltreffend langs resp. van Zinnen en de Groot te komen.
Frans Jansen, Anton Jansen en Sije Visser deden voor NEC nuttig werk door tussen hun voor- en achterhoede de opbouwende acties van Vanenburg, Koeman en Rijkaard te storen. NEC kwam na rust, zeker na het eerste Ajax-doelpunt, in het geheel niet meer aan een aanval toe, maar Ajax maakte te weinig tempo om ruim afstand te kunnen nemen. Hoekman en Grim hadden geen kans tegen Ophof (ingevallen voor De Wit) en Boeve, terwijl Anton Jansen geen tijd vond voor zijn gevreesde rushes.
Nadat Rijkaard en van Basten voor de zoveelste maal op de vuisten van Brookhuis hadden geknald, kwam NEC in de slotfase zowaar even over de middellijn. De Nijmegenaren moesten deze activiteit prompt met de tweede tegentreffer bekopen.