Fatale misser doelman Nico Hanssen tegen Cambuur
Alle beschuldigende vingers wezen na het 0-1 verlies bij Sportclub Cambuur richting doelman Nico Hanssen. Hanssen leverde in Leeuwarden inderdaad een kapitale blunder af, maar om de schuld voor de geleden nederlaag enkel en alleen in de schoenen van de lange Limburger te schuiven, zou bezijden de waarheid zijn.
Spitsen, middenvelders en aanvallers, kortom, het gehele NEC-elftal mocht zich na afloop de haren uit het hoofd trekken. Het aantal gemiste kansen was bijna niet bij te houden, en de -onterechte- winst kwam daardoor bij de tegenstander. Het feit dat NEC tien hoekschoppen mocht nemen terwijl de thuisclub niet verder kwam dan twee corners, spreekt boekdelen. De Nijmegenaren speelden geraffineerd in het verre Friesland, terwijl Cambuur op stugge wijze vergeefs naar openingen zocht. Had NEC weer eens geen geluk? Trainer Pim van de Meent: „Onze jongens misten het killerinstinct Je moet scoren, en dat gebeurt dan niet. Danny Hoekman had in de laatste minuut evenals een week eerder tegen SVV moeten doelpunten.”
Stuipen
Toch was het juist deze dartele Hoekman geweest die de Friese ploeg negentig minuten lang de stulpen op het lijf had gejaagd. Met een voorbeeldige balbehandeling ging Hoekman de confrontatie met de Friezen aan. Dat de linksbuiten uiteindelijk met lege handen kwam te staan, was een verderfelijke speling het lot. Zo dwong Hoekman met een ferm afstandsschot doelman Oscar Zijlstra in de 27ste minuut tot een uiterste krachtsinspanning. De keeper tikte de bal net op tijd over de dwarsligger.
Eerder had Henk Grim op punt van scoren gestaan. Zijlstra bleek ook op dat moment onpasseerbaar. Kort na de pegel van Hoekman bracht de behendige buitenspeler ook nog eens John Vievermans in stelling. Vievermans schrok van de enorme kans en knalde slechts tegen Zijlstra op. Cambuur bracht het in die eerste helft niet verder dan schoten van Huitema en Payne, en een kopbal van Willem van de Ark.
Ook in het tweede bedrijf deelden de gasten de lakens uit. Sije Visser schoof de bal in het zijnet, Vievermans had de openingstreffer voor zijn voeten, maar verlegde de verantwoordelijkheid weer naar een medespeler (Grim), en Hoekman schoot ten overvloede andermaal naast.
De spelers van Cambuur bleven maar lopen met de bal aan de voet, er leek geen eind aan te komen. Totdat Jaap Bos op het lumineuse idee kwam de bal maar eens met veel effect hoog de lucht in te schieten. Van de Meent: “Hanssen wilde de bal stompen, maar de bal draaide verder van hem weg. Een kardinale fout natuurlijk.” De bal kwam voor de voeten van de ijverige Ype Anema die het geoffreerde vrije schootsveld in dank aanvaardde, 1-0.
Frans Paymans neemt het doel van Cambuur onder vuur.
Cambuur-aanvoerder Gerrie Schouwenaar bukt,
en ook Henk Grim wendt zijn hoofd af.
Strijdgewoel
Voor Van de Meent was dat doelpunt het sein om Mommertz en Bert van de Pol in het strijdgewoel te storten. Cambuur-trainer Wim Spindelaar: “Ik was maar wat blij dat NEC tot een eenvoudige drie spelersvoorhoede overging. Met die zwervende Grim en Hoekman had mijn defensie organisatorisch veel problemen.”
Van de Meent moest wel met twee spitsen beginnen. Frans Janssen had de afgelopen week scheurtjes in het scheenbeen en kniekapsel opgelopen. Van de Pol was nog lang niet fit voor een complete rit, en uiteindelijk werd Van de Pol alsnog opgetrommeld. “Met Van de Pol erbij probeerden wij door pressievoetbal een gelijkspel af te dwingen. Ik kon niet anders.”
Bijna slaagde Van de Meent in zijn opzet Hoekman, Grim en Anton Janssen lieten echter de schoonste kansen aan zich voorbij gaan. De spijkerharde Hans Erkelens moest in de een na laatste minuut van de wedstrijd nog de bal van de lijn halen na een inzet van Hoekman. Grim ging kort daarop op de rand van net strafschopgebied neer, maar scheidsrechter De Wit liet de toegekende vrije trap niet meer nemen. De Wit floot voor de laatste maal, en NEC blies woedend de aftocht. Het Popovlcs-effect was -nog- uitgebleven.