NEC heeft het voorproefje van de nacompetitie in het verre Leeuwarden goed doorstaan. De succesvolle trainer van Cambuur Theo Verlangen typeerde NEC als ‘een heel goed elftal’. Dat compliment klonk NEC als muziek in de oren.
De Nijmegenaren werken gestaag en geconcentreerd naar de nacompetitie toe. Een tweede plaats op de ranglijst – rechtgevend op directe promotie naar de eredivisie – lijkt niet meer haalbaar. Daarvoor in de plaats werkt trainer Pim van de Meent aan het vervolmaken van het ploegverband.
Dat spelletje, dat op de training tot in den treure wordt herhaald, wierp ook in de heksenketel aan de Insulindestraat zijn vruchten af. Bijna blindelings vonden de Nijmegenaren elkaar, en met jaloerse blikken zag Verlangen, de man die FC Groningen naar Europees voetbal begeleidde, de technische hoogstandjes van de tegenstander aan.
Geforceerd
Zo gemakkelijk als de spelers van NEC elkaar vonden, zo geforceerd, probeerde een Jaap bos enige lijn in de uitvoeringen van de Friezen te brengen. Voor het betere loopwerk tekende AZ’67-huurling Ype Anema, maar zijn directe tegenstander Carlos Aalbers was minstens zo sterk als deze kilometervreter Anema. Aalbers, toch gehinderd door een pijnlijke lies, was in taktisch opzicht de sterkste van allemaal; op het punt van vrij lopen, het bewegen zonder bal, het zich aanbieden, verried hij ware klasse.
De tienduizend Friezen vergaapten zich aan het Nijmeegse spel, maar konden de inspanningen van hun favorieten niettemin ook wel waarderen. NEC verheugde zich in een optisch overwicht, maar de meeste dreiging ging van aanvallers als Carlo de Leeuw en Floyd Streete uit. Vooral Streete bleek bij hoge ballen een gevaar voor de NEC-defensie, maar het weerhield Sije Visser en Michel Mommertz er niet van om om beurten de eigen aanval te ondersteunen.
Mark Payne van Sportclub Cambuur probeert Anton Janssen te passeren. NEC verdediger Frans Paymans kijkt toe.
Besnord
Bij het opmaken van de balans hadden NEC en Sportclub Cambuur evenveel kansen om zeep geholpen als benut. In eerste instantie hadden de Gelderse gasten de score moeten openen. Nauwelijks had scheidsrechter Manuel het beginsignaal ten gehore gebracht, of Anton Janssen ontfutselde Johan Groote de bal om alleen op de besnorde doelman Oscar Zijlstra af te gaan. De uitgelopen Zijlstra redde knap, maar Anton Janssen liep met toch wat schaamrood op de kaken weer weg. Even een tikkie breed, en Frans Janssen had moeiteloos de score kunnen openen.
Wellicht speelde de scheenbeenblessure Anton Janssen toch parten. Ook Henk Grim was alles behalve kuikenfris uit de kleedkamer opgedoken. Grim viel wat tegen, en liet nog voor de pauze twee goede kansen liggen.
Helder moment
De thuisclub overleefde vooralsnog het knappe tikwerk van het NEC-middenveldtrio en bleef gokken op een helder moment van Streete. Onverwacht stond Bos aan de basis van het Cambuur-doelpunt. Bos speelde Bults vrij, en op de voorzet van Bults bleven zowel Aalbers en de onzekere doelman Wim van Cuyk het antwoord schuldig. Anema kopte Cambuur loepzuiver naar een voorsprong, en het publiek naar de hoogste vorm van extase, 1-0.
NEC werd er warm noch koud van, maar besefte wel dat in de tweede helft het evenwicht hersteld diende te worden. Cambuur, dat via een derde plaats in de eindrangschikking NEC in de nacompetitie nog eens twee keer tegen kan komen, ving de Nijmeegse aanvalsgolven vooralsnog kundig op.
Schutteren
Van Cuyk stond nog even te schutteren, maar Mark Payne liet dit buitenkansje toch liggen. Na een voorzet van Dick Bults glipte de bal zomaar tussen de handen van Van Cuyk door; Payne joeg het leder vervolgens hoog over de volgepakte tribunes.
Uitgerekend invaller Paul Meijers tekende voor de sublieme gelijkmaker. Anton Janssen demarreerde op het middenveld, Anton Willemse stapte over de bal, Aalbers zette voor, en Zijlstra kon gaan vissen na de prachtige volley van Meijers, 1-1.
SC Cambuur-NEC (1-0).
36.Anema 1-0.
79. Meijers, 1-1.
Scheidsrechter: Manuel.