Zowel het Europacup avontuur als het degradatiespook naderen NEC in ijltemop.
Werd woensdagavond de kans om in september op internationaal topbiveau aan te acteren met een gelijkspel tegen Haarlem levensgroot, na het volkomen van onnodige verlies tegen Excelsior drie avonden lat,er zakte NEC af naar een gedeelde laatste plaats in de eredivisie en staat de club met nog zes wedstrijden te gaan met een been in de eerste divisie.
Volkomen onnodig was het verlies (2-1) zaterdagavond, omdat de équipe van Pim van de Meent tot vier minuten voor tijd een beter resultaat (1-1) op zak had. Terwijl bovendien een luchtje kleefd eaan de winnende treffers van de Rotterdammers.
Gestrekt
“Pattinama kwam verdomme met een gestrekt been in,” brieste de getergde Van Meent na afloop, “vandaar ook mijn protest aan het adres van die grensrechter. Die man stond er met zijn neus boven op.”
Een halve wedstrijd lang moet Van de Meent het gevoel hebben gehad dat vorige week in Haarlem de grote psychologische omwenteling van zijn team heeft plaatsgevonden.
Niet Excelsior maar NEC was het, dat de score na 12 minuten opende – een vrije trap van Piet Wijnberg werd door wie anders dan Henk Grim ineens op de slof genomen, 0-1, – en daarmee kreeg de wedstrijd zijn voorspelbaar droevige gevolg.
Verdedigen
NEC beperkte zich onafgebroken tot rücksichtlos verdedigen. Ook nadat Excelsior even na rust via Carlo de Leeuw had gelijk gemaakt.
Voor het publiek zijn de uitwedstrijden van degradatiekandidaten haast zonder uitzondering een bron van ergernis, maar Excelsior-NEC was wel een erg sprekend bewijs van voetbalarmoede.
De 1500 toeschouwes zullen spijt als haar op hun hoofd hebben gehad van hun geld- en tijdverspilling. Zelfs het counteren van NEC was niet om aan te zien omdat het uitverdedigen geheel aan het toeval werd overgelaten. Één op de twee door de Nijmeegse defensie in blinde ijver weggeknalde ballen verdween over de omheining, in het andere geval mochten Henk Grim of Anton Janssen onder de noemer ‘even storen’ achter een Excelsior-verdediger aanhollen
Verschil
En echt kwalijk kun je het Pim van de Meent niet nemen dat hij op een dergelijke tactiek terugvalt, geplaagd als de trainer wordt door schorsingen en blessures van belangrijke spelers. “Van Zinnen, Helsper, De Groot en Sije Visser mis ik,” aldus Van de Meent, “Het verschil met het NEC van tegen Haarlem was precies Sije Visser. Dat scheelt zomaar een hele klasse. Met het wegvallen van Sije ontbeer je net dat beetje routine dat je nu zo broodnodig hebt.
De jongens die nu noodgedwongen moeten meespelen, hebben beslist hun kwaliteit in huis. NEC heeft door al die jonge knullen ook beslist toekomst. Het vervelende is alleen dat ik daar geen moet voor koop als we naar de eerste divisie afraken.
En moet nu gepresteerd worden. Dat gezeur over Europa Cup-voetbal interesseert me niets. Daar ben ik nu helemaal niet mee bezig. Wie zegt dat me dat we thuis in Nijmegen Haarlem wel pakken. Die jongens hebben een team dat prima draait. Handhaving in de eredivisie, daar staan we nu voor. Er zijn nog twaalf punten te vergeven, er is nog niets verloren.”
Hoe schrijnend het tekort aan routine bij NEC momenteel is, illustreert het feit dat Dick Mulderij met zijn teenblessure de wedstrijd moest doorsukkelen. Een Mulderij overigens die de kansen van zijn ploeg op handhaving in de eredivisie zaterdag nog maar op veertig procent schatte.
“Het tekort aan routine breekt je juist in een fase als deze op,” aldus de somber gestemde aanvoerder. “Je mag nu geen punt meer verliezen. De druk wordt dus wel erg groot. Met deze jonge ploeg zal het een fikse opgave worden om het hoofd te redden…”
“Scheermesvoetbal,” had Excelsior-trainer Rob Jacobs tot slot weinig begrip voor de strijdwijze van NEC, daar is geen tactiek tegen bestand. We mogen met die twee puntjes nog in de handen wrijven ook ook…Toch niet te geloven…”
Excelsior-NEC 2-1
12. Grim
48. de Leeuw
86. Pattinama
Toeschouwers: 2500
Arbiter: de Schepper