Hij zou goed uitsmijter van een populaire discotheek kunnen zijn. Dirk (”Zeg maar Dick”) Jol uit Scheveningén is een prachtmens, die zich voor acht maanden aan NEC heeft verbonden.
Zoals hij er uit ziet, zo praat de robuuste Zuidhollander ook. Dick Jol gaat recht door zee. ”Ik ben een karakterjongen”, is dan ook een uitspraak die je uit de mond van de 27-jarige centrumspits mag verwachten. ”Ik vecht tot de laatste minuut. Ik ben geen technicus, dat weten de jongens. Het interesseert me geen barst hoe die bal tegen dat net vliegt. Als ‘ie maar zit. Ik probeer altijd zo hard mogelijk te werken voor de ploeg. Op die manier ben je toch altijd nuttig voor je makkers, ook al loopt het op dat moment misschien niet.”
Kortste weg
De kortste weg naar het vijandelijke doel, dat is het handelsmerk van Dick Jol. Op die manier liet de rap pratende Jol zijn voetbalsporen na bij de Rijswijkse hoofdklasse-amateurclub RVC onder de huidige Ajax-coach Aad de Mos. ”Bij RVC ontwikkelde ik me sterk. Via het Nederlands amateurelftal, waarin ook mijn huidige collega Henk Grim in te vinden was, kwam ik in België terecht; in de derde nationale, bij sportclub Menen. Daar trapte ik er in één seizoen twintig stuks in. Ik was een echte topscorer. Het jaar daarop was ik in de tweede nationale te vinden, bij Berchem Sport uit Antwerpen. Ik scoorde zes keer voor Berchem Sport.”
”Aan het begin van dit seizoen werd ik als huurling van Berchem Sport overgeheveld naar de eerste nationale, naar KV Kortrijk. In de voorbereiding plus competitie was ik goed voor acht treffers. Ik moest het op ’n gegeven moment voorin echter allemaal alleen opknappen. Ik had geen ruzie met trainer Wil Reijers, maar wel met de club. Ik mocht weg, en ik ging eens kijken of er in Nederland nog ergens een plaatsje vrij was.”
Barcelona
Van het een kwam het ander. ”Via-via hoorde ik, dat NEC op zoek was naar versterking. Toen heb ik , zelf maar eens naar de Goffert gebeld. Ik mocht het van trainer Van de Meent komen proberen: meetrainen, en dan zien we wel verder. Een mazzel dat ik de trip naar Barcelona van nabij kon meemaken. Albert Helsper moest plotseling thuisblijven met die enkel van ‘m, en toen was er een plaatsje voor mij vrij. Nou, ik heb er van genoten. Het was hartstikke geinig. Je komt daar normaal gesproken nooit meer. Van de Meent hield in de gaten, hoe ik in de groep zou vallen.”
Dat laatste bracht geen enkel probleem met zich mee. Samen met Delftse Wim van Zinnen werd tussen de trainingen door een fanatiek kaartje gelegd, en op het bij- en hoofdveld van Nou Camp trainde Dick Jol als geen ander, om op alles en iedereen een goede indruk te maken.
Vorige week dinsdag werd Jol nader aan de tand gevoeld, in het vriendschappelijk treffen met Alphense Boys. ”Dat ging best lekker”, aldus Dick Jol, ”Ik werd veel aangespeeld, en de andere jongens begrepen mijn bedoelingen. NEC werkte toch een 0-1 achterstand weg, en won uiteindelijk met 5-2. Ik scoorde in die wedstrijd, en dat gaf veel zelfvertrouwen.”
Afgelopen zaterdag zou Jol voor de eerste maal officieel in de ring hebben gestaan, ware het niet dat de transfer van Berchem Sport naar NEC toch niet tijdig geregeld bleek. Begin deze week kon NEC dan toch de zaak met de zuiderlingen afronden, en niets staat morgenmiddag het debuut van Jol in NEC’s eerste: nog in de weg.
”Ik ken die Haagse jongens allemaal”, lacht Dick Jol, ”vorig jaar heb ik bij die gasten nog een week meegetraind. NEC zal van FC Den Haag moeten winnen. We vliegen er met z’n allen in. We moeten het koppie niet laten hangen. Bij Quick Boys stoten we door naar de volgende bekerronde, en dan een derde of vierde periodetitel. Dat moet lukken.”