13 December 1982
Verdedigers als Sije Visser, Piet Wijnberg en Peter Selbach vielen de even gelukkige als ongelukkige doelman Harrie Schellekens om de hals. Zo sta je te schutteren als een beginneling, en zo ransel je de ene na de andere bal uit je kooi waardoor de zege alsnog veilig wordt gesteld.
Voor Schellekens was het in het verre Kerkrade een zondag om nooit te vergeten, waarbij eerst het huilen om de hoek kwam kijken. Roger Raeven laat op een afstand van veertig meter een ongevaarlijk projectiel los, dat een gewillige prooi van de doelman lijkt te worden. Les 1 voor alle doelwachters: bij het oprapen van de bal moeten de benen achter de handen gesloten zijn voor het geval de bal tussen de handen doorglipt. Dat geldt dan vooral bij slecht weer. Maar Schellekens vergat die vuistregel een ogenblik, en tot ontzetting van alle NEC-spelers slipte de bal tussen de benen door, 1-0 in de 53e minuut.
Meevaller
Tegenstander Roda JC was maar wat blij met die meevaller want tot dat moment waren de disciplinen van Piet de Visser nauwlijks tot opvallende acties gekomen, Raeven leek de ban te hebben gebroken, maar hoe anders verliep de strijd. NEC, tot de openingstreffer vrijwel moeiteloos overeind blijvend, en Roda JC houdend in een onontkoombare wurggreep, zette het sein onmiddelijk op groen om op zijn beurt de energieke doelwachter Dacier tot vissen te dwingen.
Voor aap
Dat lukte warempel binnen 240 seconden na de toevalstreffer van Raeven. De voor iedere meter vechtende Wim van Zinnen verzond een verre bal aan het adres van Hans Wanders, die direct uithaalde. De bal kaatste echter verrasend naar het voorhoofd van John Vievermans, die vervolgens met een gerichte kopbal Dacier voor aap zette, 1-1. De Geldersen merkten eindelijk dat je in uitwedstijden zelfs kunt winnen. Bij FC Groningen had men gelijk moeten spelen, bij FC Twente moeten winnen, de pot tegen PEC Zwolle moest men zo snel mogelijk vergeten, maar gelukkig stond er op Kaalheide weer een ploeg waar je U tegen zegt. Knokkend tot het laatst, in de wetenschap dat een 2-1 voorsprong op het spel stond.
Wereldgoal
Dat tweede doelpunt was een beauty; anders gezegd: een soort wereldgoal. Sije Visser nam op rechts een vrije trap, de bal zeilde met de curve van een banaan naar Hans Wanders, die de bal naar de uiterste linkerbovenhoek kopte; 2-1 voor NEC, tegen de op dat moment vierde ploeg van Nederland (zie ranglijst van vorige week.) Roda JC wist het nu zeker, de mannen van Kaalheide zaten werkelijk muurvast. De stringente mandekking van de Nijmegenaren was hen teveel geworden. Peter Selbach hield Oranje-klant René Hofman onder de knie, Wijnberg had Raeven in zijn zak, en John Eriksen schoot geen enkele wortel bij Toon Willemse.
Aan ketting
Bovendien lag die andere voor de interland tegen Malta geselecteerde, Peter van de Ven, in de eerste helft aan de ketting bij Sije Visser. Daarom werd Van de Ven na de pauze op de rechtsback plaats geposteerd, en moest Géne Hanssen op zijn beurt de op scherp staande Henk Grim alsnog uitschakelen; in het eerste bedrijf had Hans Cremer handenvol werk Groesbeekse Grim af te stoppen. Grim liet zich gisteren van zijn beste zijde zien, en bleek toch grilliger dan de nu gepasseerde Albert Helsper. Ook Carlos Aalbers zat – in eerste instantie – op de bank. ,,We spelen puur op resultaat’, had trainer Van de Meent vantevoren medegedeeld. Zo gezegd, zo gedaan, en NEC sleepte verdiend de twee punten uit het vuur.
Motivatie
,,Een dergelijke overwinning hadden de jongens nou net nodig’, merkte Van de Meent die door scheidsrechter Egbert Mulder nog de tribune werd opgelaagd (gele kaart) wegens teveel kletsen en lopen bij de zijlijn, na afloop op. ,,Na die blunder van Schellekens kreeg NEC een extra stuk motivatie. Dat pakte goed uit’, aldus een verheugde Van de Meent.
Roda JC-NEC (0-0) 1-2
52. Raeven 1-0
56. Vievermans 1-1
65. Wanders 1-2
5.500
Mulder
Arbiter: Mulder