8 November
NIJMEGEN – Het verhalen over de prestaties van NEC is langzamerhand een gebed zonder einde geworden. De Nijmegenaren maken er de laatste tijd een gewoonte van steeds een voorsprong te nemen om aan het einde van de rit te moeten constateren dat de tegenstander toch met de overwinningspremie aan de haal gaat.
Zaterdagavond in de thuiswedstrijd tegen PSV was het weer het oude liedje. NEC ging wel uiterst vinnig uit de startblokkenm sciirde na tien minuten al door Carlos Aalvers, maar na tweemaal drie kwartier matig voetbal verliet de opponent toch juichend de Goffert-tempel met een 3-1 zege op zak.
De oorzaak van de verliespunten waarmee NEC de regelmaat van de klok weer wordt geconfronteerd dit seizoen, is vooral het gebrek aan routiniers, maar heeft zeker ook gedeeltelijk te maken met de verjongingskuur die de ploeg momenteel ondergaat. Een uur lang houdt NEC nog wel stand, maar dan komt de klad erin en zakt de ploeg als een kaartenhuis in elkaar.
Vork
De tegenstanders weten inmiddels hoe de vork aan de steel zit en wachten rustig het juiste moment af. Zo ook PSVm dat zaterdagavond de hoge positie op de ranglijst overigens maar zelden kon waarmaken. Van meet aan aan werd werd PSV, zonder de geschorste Willy van de Kerkhof, in de tang genomen.
De Nijmeegse dadendrang leverde na twee minuten al bijna een doelpunt op. Peter Selbach kopte de bal pardoes tegen de lat. Albert Helsper was echter zó ver, dat hij de terugkaatsende knikker precies in de handen van Pim Doesburg deponeerde.
Beloning
Acht minuten later kreeg NEC toch de beloning voor de werkelijke hartverwarmend beginoffensief. Een verre ingooi van John Vievermans werd door Wim van Zinnen zodanig met het hoofd verlengd dat het brutale rakkertje Carlos Aalbers de bal maar voor het inschieten had.
Schiemielig
De manier waarop de ambitieuze formatie uit de lichtstad na een klein half uur spelen op gelijke hoogte kwam, was voor NEC erg schlemielig. De vrije trap die Ernie Brandts net even buiten het strafschopgebied mocht nemen werd door de Nijmeegse muur zodanig getoucheerd dat Harrie Schellekens volledig uit balans was.
Aangeslagen
NEC was dermate aangeslagen dat PSV in het laatste kwartier voor de pauze talloze mogelijkheden kreeg om de wedstrijd al in een vroeg stadium te beslissen. Maar Koolhof en Lokhoff brachtten de graaiste kansen kinderlijk om zeep, zoals dat aanvankelijk ook na de rust het geval was. Toch kwam de tweede Eindhovense treffer van topscorer Jurie Koolhof niet als een donderslag bij heldere hemel.
Met nog ruim twintig minuten te spelen beslot NEC-trainer Pim van de Meent Ron de Groot in het elftal te halen ten koste van de uitgebluste John Vievermans.
De getergde blonde jongeling wilde zijn trainer onmiddelijk bewijzen ten onrechte uit de basisformatie te zijn verdwenen. De Groot kreeg een unieke gelegenheid om te scoren, maar hij knalde de voorzet van de veel switchende Albert Helsper tegen Doesburg aan.
Het zou NEC’s laatste wapenfeit zijn. NEC voelde dat een gelijkspel vrijwel uitgesloten was, temeer omdat PSV-coach Libregts besloot om de defensie op slot te doen.
De thuisclub moest vijf minuten voor het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Thomas zelfs nog een derde treffer incaseren.
Om een derde gele kaart te ontlopen weigerde puik spelende Dick Mulderij in een rechtstreekse confrontatie met René van de Kerkhof aan de noodrem te trekken. Het gevolg was dat de vleugelspits met een uitgekiend schulvertje de bal over de lijn kon prokkenL 1-3.
NEC-PSV (1-1) 1-3
10. Aalbers 1-0
27. Brandts 1-1
73. Koolhof 1-2
85. R vd Kerkhoff 1-3
6.000
Thomas