Vier zeer belangrijke punten in de laatste twee duels tegen toch niet de minste tegenstanders (Utrecht en AZ) hebben de ploeg van Meijer wat ademruimte gegeven. Opeens ‘mogen’ we weer naar boven kijken. Toch gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het voetbal van NEC nog altijd niet het niveau aantikt wat we bij aanvang van dit seizoen verwacht hadden. Vooral defensief geven we de doelpunten erg makkelijk weg. Maar de veerkracht die de afgelopen jaren zo geprezen werd onder Meijer lijkt wel weer terug. Bovendien heeft NEC op de wedstrijd tegen Ajax na een op papier best lekker programma nu richting het einde van het seizoen. Dat begon vanmiddag tegen Sparta in Rotterdam. Sparta krabbelt de laatste weken ook weer op en versterkte zich – in tegenstelling tot NEC – deze winterstop wel goed. De Spartanen willen weg uit de onderste regionen en kunnen bij winst zelfs over NEC heen. Beide ploegen hadden dus genoeg om voor te spelen.
Mark
Zo zagen wij het: NEC – AZ
De overwinning tegen Utrecht smaakte naar meer en gaf onze ploeg broodnodige ademruimte. Het was echter de vraag of het interlandweekend het momentum uit onze ploeg zou hebben gehaald of juist wat extra tijd gegeven zou hebben om de nieuwe opstelling verder in te slijpen. NEC startte vanavond tegen AZ namelijk opnieuw met Olden Larsen achter de spits, Ouwejan op linksbuiten en Lyratzis op rechtsback. Ook Nuytinck behield zijn basisplek naast Sandler. Bij de bezoekers was sterkhouder Clasie afwezig door een blessure. Bij ons was de meest opvallende afwezige coach Meijer; hij moest de wedstrijd vanaf de tribune bekijken vanwege een schorsing. Mark Otten mocht hierdoor vanavond de honneurs waarnemen.
Zo zagen wij het: NEC – Go Ahead Eagles
In de aanloop naar deze toch best belangrijke pot koos NEC ervoor om openbaar te maken dat Rogier Meijer aan het eind van dit seizoen definitief vertrekt. Op zich is dat vertrek natuurlijk geen verrassing, maar je moet je toch afvragen of de timing van deze aankondiging nou zo snugger is. Er zijn genoeg voorbeelden van een dip in prestaties nadat het vertrek van een trainer bekend wordt – denk maar aan Been of Faber – en het laatste dat we momenteel kunnen gebruiken is een nog grotere inzinking. NEC pakte dan wel een verdienstelijk punt tegen Feyenoord, maar voetballend leek het nog altijd nergens op. En het gat naar beneden krimpt snel. De tegenstander op deze zonnige zondagmiddag, Go Ahead Eagles, versloeg onlangs nog twee keer op rij PSV, haalde de bekerfinale en draaien als een tierelier. Eagles is ook de ploeg waartegen dit seizoen de neerwaartse spiraal van NEC werd ingezet door de flinke oorwassing die we ontvingen in Deventer. Maar goed, wellicht dat dat bij onze groep ook tot positieve revanchegevoelens kan leiden. Een overwinning in eigen huis vandaag zou een zeer welkome uitslag zijn waarmee we opeens weer omhoog kunnen kijken en de druk een beetje van de ketel halen. Verlies je vandaag echter, dan komt die degradatiestreep de komende weken wel heel angstig dichtbij.
Zo zagen wij het: Feyenoord – NEC
Een zwaar gehavend Feyenoord met een splinternieuwe coach (Robin van Persie dus, voor wie recentelijk onder een steen geleefd heeft) tegen een NEC in zwaar weer en zonder centraal duo Marquez en Sandler: het kon in principe werkelijk alle kanten op vanavond in de Kuip. Waar menig NEC-supporter nog even gehoopt had dat de wedstrijd vervroegd zou worden vanwege de Europese campagne van Feyenoord, daar bleef de starttijd van 21.00 uur staan. Geen zaterdagavondcarnaval dus, of toch zeker een heeeeuuule late. De belangen voor NEC zijn duidelijk, maar na de matige vertoningen van de afgelopen weken waren er maar bitter weinig NEC-fans die vandaag durfden te hopen op een puntje. Maar goed, een wedstrijd duurt negentig minuten en lage verwachtingen betekenen wellicht ook wat minder mentale druk. Je moet toch iets verzinnen om zo’n wedstrijd door te komen. De laatste wedstrijd van NEC in de Kuip was natuurlijk de bekerfinale, maar het team dat vanavond de Rotterdamse grasmat op liep is helaas geen schim meer van die bekerfinaleploeg.
