Het zijn de weken van de waarheid voor NEC. Met een op papier zeer zwaar programma voor de boeg zal het buigen of barsten worden; zakken we verder naar beneden – waar iedereen rondom NEC inmiddels wel in lijkt te berusten – of verrassen Meijer en de spelers ons en blijven we de aansluiting met het linkerrijtje houden? In FC Twente troffen we vanmiddag een tegenstander die we eigenlijk in januari al hadden moeten bespelen. Destijds werd de wedstrijd echter uitgesteld om het Europese avontuur van Twente te ondersteunen. Dat avontuur strandde eerder deze week in het hoge ijskoude noorden van Noorwegen. Dat zou in ons voordeel moeten werken, aangezien Twente een flinke reis, een zware wedstrijd en een mentale domper te verduren kregen. Onze ploeg is echter mentaal ook flink geknakt en zag bovendien met Sandler en Marquez ons centrale duo afhaken voor vanmiddag. Daardoor moest Meijer noodgedwongen Nuytinck en Verdonk centraal achterin posteren, waarmee Ouwejan terugkeerde op links in de basis. Ogawa was er weer bij maar Linssen kreeg de voorkeur in de punt van de spits. Aan Twentse zijde kwamen we uiteraard Bart van Rooij tegen, die zich dit seizoen spectaculair ontwikkelde in Enschede en inmiddels een zekerheidje is bij de Tukkers on rechtsback.
Mark
De week van… een raar seizoen.
Soms heb je er van die seizoenen tussen zitten die gewoon raar zijn. Seizoen 2024-2025 is er zo eentje. We zitten op bijna 2/3e van de competitie en nog altijd is het gat tussen de nummer acht (play-offs voor Europees voetbal) en de nummer 16 (degradatievoetbal) slechts zeven punten. Twee weken geleden maakten ze zich in Groningen nog serieus zorgen over degradatie, maar na winst op NEC (auw) en Willem II staan de Groningers gewoon op die felbegeerde achtste plek. NEC bivakkeert nu op plek 12, maar ziet datzelfde Groningen met een schamele twee punten meer vier plekken hoger staan. Tegelijkertijd is het gat naar beneden met Sparta ‘slechts’ 5 punten. Nog opmerkelijker is het dat NEC de enige club is buiten de huidige top 7 met een positief doelsaldo. We scoren dit seizoen best aardig (we hebben bijvoorbeeld maar vier doelpunten minder gescoord dan AZ), terwijl een club als Utrecht die nota bene derde staat meer doelpunten om de oren kreeg dan wij. Op papier is er dus weinig om je zorgen over te maken als NEC-supporter.
Zo zagen wij het: FC Groningen – NEC
NEC wil nog altijd meedoen voor het linkerrijtje, ook al was de eerste seizoenshelft een zware teleurstelling. Maar dit seizoen zijn de verschillen klein en misstappen zijn te repareren. Een onverwacht puntje tegen PSV helpt daar natuurlijk ook wel bij, niet in het minst voor het zelfvertrouwen in de groep. Maar de wedstrijden waar het echt toe doet voor de ambitie van de club zijn toch duels zoals die van vanavond uit bij Groningen en volgend weekend thuis tegen Almere City. Daar moeten de punten gepakt worden als je serieus mee wilt doen om de knikkers. De tegenstander van vanavond heeft het bovendien bijzonder moeilijk met scoren en ging vorige week nog onderuit tegen Sparta, dus minimaal een punt in het hoge noorden leek toch een haalbare zaak. Toch?
Zo zagen wij het: NEC – PSV
Na een weekje rust mocht NEC deze avond in eigen huis aantreden tegen regerend landskampioen en huidige lijstaanvoerder PSV. In tegenstelling tot de uitgeruste Nijmegenaren hadden de Eindhovense bezoekers nog een midweeks duel in de benen. Het B-team van Liverpool werd daarin netjes verslagen, maar de Brabanders kwamen niet zonder kleerscheuren uit de wedstrijd met Pepi en Boscagli niet inzetbaar voor het duel in de Goffert en meerdere spelers die zich ziekjes voelden. Aan onze zijde was er uiteraard de pijnlijke aftocht van Sano met een breuk in zijn voet, waar hij inmiddels aan geopereerd is. Ook nam NEC vandaag tijdelijk afscheid van Rober Gonzalez, die verhuurd werd tot het eind van het seizoen aan Racing Santander. Hansen was wel eindelijk weer inzetbaar na een aardig lang ziekbed. Voorafgaand aan de wedstrijd werd er nog even stilgestaan bij het trieste overlijden van voormalig NEC-trainer Jimmy Calderwood.
